Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Το “Ημερολόγιο” ξεκίνησε τη διαδρομή του αρχικά ως “ημερολόγιο καραντίνας” θέλοντας να καταγράψει σκέψεις, συναισθήματα και εικόνες του εγκλεισμού μας από το πρώτο λοκντάουν που ήταν μια πρωτόγνωρη κατάσταση και εξουθενωτική από κάθε άποψη. Συνέχισε στην πρώτη περίοδο “ξελευτεριάς”, πέρασε στο δεύτερο λόκνταουν ,ξαναγνώρισε μέρες ξεγνοιασιάς, υποδέχθηκε… τουρίστες, πήγε διακοπές και εκεί που πίστευα ότι ολοκλήρωσε την αποστολή του καθώς όλοι θεωρούσαμε ότι το κακό παρήλθε και οδεύουμε στην μετακορονοϊού εποχή, ή όπως η κυβέρνηση το ονόμαζε “επιστροφή στην κανονικότητα”, τώρα τείνω να πιστεύω ότι η περιβόητη κανονικότητά μας στο εξής, θα είναι μια μακρά περίοδος… πανδημίας! Δυστυχώς!
Τρίτο κύμα, τέταρτο κύμα, μετάλλαξη Δέλτα και τώρα μετάλλαξη Όμικρον εκ… Μποτσουάνας παρακαλώ! Αλλάξαμε ήπειρο, από την Κίνα και την Ασία, μεταπηδήσαμε στην Αφρική και ποιος ξέρει αργότερα από πιο μέρος του πλανήτη θα σκάσει η νέα επιδημιολογική βόμβα με τους επιστήμονες να διχάζονται και άλλοι να λένε ότι όσο περισσότερες μεταλλάξεις εμφανίζονται τόσο γρηγορότερα θα εξασθενήσει ο κορονοϊος κι άλλοι απλώς να… σηκώνουν τα χέρια ψηλά μέχρι να “αποκαλυφθεί” ο νέος ιός και να διαπιστώσουν λέει αν τον πιάνουν τα “εμβόλια”! Υπομονή να’ χουμε, που δεν έχουμε πια, μας τέλειωσε, να παρακολουθούμε τη συνέχεια ως… θεατές! Στο ίδιο έργο πάντα! Του φόβου, του πανικού και του διχασμού με αβέβαιο το αύριο!
Κι επειδή δεν μας έφτανε η πανδημία, τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τα καιρικά φαινόμενα, νέες τραγωδίες, νέα ξεσπιτώματα από πλημμύρες τώρα μετά τις φωτιές του καλοκαιριού, ένας άδικος θάνατος και χιλιάδες άνθρωποι ξανά σε απόγνωση! Και η διαπίστωση; Ο “βασιλιάς είναι γυμνός και ο νομός- όπως άλλωστε και όλη η χώρα- είναι έρμαιο των καιρικών φαινομένων που ναι, μπορεί να είναι ακραία όπως ήταν και οι πυρκαγιές του Αυγούστου, έτσι και οι βροχές, όμως εμείς πάντα θα είμαστε απροετοίμαστοι και ας δηλώνουμε… πανέτοιμοι!
Βέβαια, δεν μπορώ να πω και έργα αντιπλημμυρικά έγιναν αρκετά και γίνονται ακόμα, αλλα προφανώς είτε δεν φτάνουν, είτε γίνονται αποσπασματικά! Εγώ τουλάχιστον αυτό έχω καταλάβει – χωρίς να είμαι ειδική- από τις πάμπολλες συνεδριάσεις των Συντονιστικών οργάνων που έχω παρακολουθήσει, όπου η πλειοψηφία των συμμετεχόντων εκπροσώπων των τοπικών αρχών, υποστηρίζουν ότι απουσιάζει ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο συνολικής αντιπλημμυρικής θωράκισης του νομού! Πού σημαίνει πλήρης καταγραφή των παρεμβάσεων που πρέπει να γίνουν πριν σκάσει η “βόμβα” , σε όλα τα επικίνδυνα σημεία κυρίως σε ρέματα και ποτάμια που τώρα καθαρίζονται αποσπασματικά με όσα κονδύλια έχει στη διάθεσή της η αυτοδιοίκηση, περιφερειακή και τοπική! Και βεβαίως για να υλοποιηθεί θέλει επαρκή κονδύλια και όχι πενταροδεκάρες από την κεντρική εξουσία!
Αλλά η Ηλεία, διαπιστωμένα πλέον, είναι ξεχασμένη! Οι εκάστοτε υπουργοί των κομβικών υπουργείων, φροντίζουν ο καθένας τον τόπο του ή καλύτερα την… εκλογική του περιφέρεια και όλους τους υπόλοιπους μας έχουν γραμμένους! Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια και έτσι τα κονδύλια έρχονται με το σταγονόμετρο κι εμείς τρέχουμε να μαζέψουμε τη μια τα λασπόνερα και την άλλη τα αποκαϊδια και στο βάθος έχουμε και τον κορονοϊό! Ο “βασιλιάς’ λοιπόν δεν είναι απλώς γυμνός, στην περίπτωσή μας είναι εντελώς ξεβράκωτος!
Και προφανώς ευθύνες έχουν όλοι, δεν λέω ότι και οι τοπικές αρχές τα έχουν κάνει όλα καλά, ή έχουν διαχειριστεί τέλεια ακόμα και τα ψίχουλα που τους δίνονται, γιατί χρέος τους είναι να φροντίσουν να μην συμβεί ότι συμβαίνει κάθε φορά και να γυρίσουν αν χρειαστεί τον κόσμο ανάποδα να προστατέψουν τον τόπο τους και τους ανθρώπους του που δεν χρωστάνε τίποτα να πληρώνουν κάθε φορά τη νύφη! Στον κάμπο της Ηλείας, η κατάσταση μετά την τωρινή κακοκαιρία, είναι σκέτη τραγωδία! Εκατοντάδες άνθρωποι για μια ακόμα φορά είναι σε απόγνωση! Και ο χειμώνας δεν άρχισε ακόμα και τα καιρικά φαινόμενα από δω και πέρα λόγω της κλιματικής κρίσης, θα είναι ακραία! Επομένως απαιτείται άλλος σχεδιασμός και άλλοι τρόποι πρόληψης!
Και όπως δικαιολογημένα φωνάζουνε οι κάτοικοι των πλημμυρόπληκτων περιοχών, αν δεν καθαριστούν όλα τα ρέματα και οι τάφροι και οι διώρυγες ανεξαιρέτως, θα πνιγόμαστε κάθε φορά που θα βρέχει! Τη μια θα φουσκώνει ο Βέργας, την άλλη ο Αλφειός και την παρ’ άλλη ο Πηνειός! Και στα καμένα ακόμα δεν έχει σκάσει το μεγάλο πρόβλημα! Η Ηλεία θα βουλιάξει, πάρτε το χαμπάρι και κάντε κάτι!! Στο τέλος θα μιλάμε για τη χαμένη… Ατλαντίδα!
