Γράφει μια πρώην και νυν έγκλειστη

Έχω μείνει άφωνη από τα “έξυπνα” μέτρα της κυβέρνησης που αν αποτύχουν κι αυτά την επόμενη εβδομάδα  μην ανησυχείτε, θα φέρουν τα… “πανέξυπνα”!  Κaι το πιο ωραίο είναι ότι μας προειδοποιούν ότι παρά την εφαρμογή τους, τα νούμερα των κρουσμάτων θα είναι όλο τον Μάρτιο… τετραψήφια! Σαν να προεξοφλούν από την αρχή ότι θα αποτύχουν! Γιατί αν για μια ακόμα φορά μπαίνουμε σε νέους περιορισμούς και ταλαιπωρίες θα πρέπει να ξέρουμε ότι αυτά θα φέρουν κάποιο αποτέλεσμα, διαφορετικά τι νόημα έχει πάλι αυτή η ιστορία των καινούργιων πειραμάτων με ένα ΕΣΥ που έχει φτάσει τα όρια του και πάω για βούλιαγμα; Και για τα σχολεία μας έλεγαν ότι το άνοιγμά τους ήταν ασφαλές και έχουν γεμίσει κορονοϊό και κλείνουν το ένα μετά το άλλο! Χαρακτηριστικό παράδειγμα το 1^ο δημοτικό Πύργου που  έβαλε λουκέτο για δύο βδομάδες και οι γονείς  έχουν τρελαθεί από την ανησυχία τους! Άρα κάτι δεν πάει καλά σε όλο αυτό το εγχείρημα.

Ειδικά αυτό το… “εξυπνο” μέτρο ( κυρίως στις περιοχές που δεν είναι στο βαθυ κοκκινο) για την μετακίνησή μας μέχρι την απόσταση των 2 χιλιομέτρων και μάλιστα μόνο με τα πόδια ή με ποδήλατο άντε και με… πατίνι που είναι και της μόδας ( δεν διευκρινίστηκε αν θα είναι… οικολογικό) μου θυμίζει την ιστορία με το σωσίβιο της… κολοκύθας! Όπως μου είχε διηγηθεί η μητέρα μου, τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια  που δεν υπήρχαν ακόμα τα πλαστικά πολύχρωμα σωσίβια, τα μπρατσάκια και τα… ροζ φλαμίγκος, τα παιδιά στο νησί, μάθαιναν μπάνιο στη θάλασσα με μια κουλούρα από κολοκύθες, που φρόντιζαν να τις έχουν αποξηράνει για να είναι ελαφρές και να κρατάνε το σώμα στην επιφάνεια του νερού! Έζωναν λοιπόν τα πιτσιρίκια με την κουλούρα από τις κολοκύθες για ασφάλεια, τα πέταγαν στη θάλασσα και  για να έχουν τον απόλυτο έλεγχο από την ξηρά, τα είχαν δεμένα με ένα… σκοινί  που το αμόλαγαν καμιά δεκαριά μέτρα κι όταν το παιδί ξεμακρυνόταν, τράβαγαν το… λάσο στην ακτή και δώστου πάλι από την αρχή!  Άφηναν το σκοινί, τράβαγαν το σκοινί κι έτσι μάθαιναν κολύμπι!

Ο στόχος  λοιπόν του νέου “έξυπνου” μέτρου των 2 χιλιομέτρων,  είναι ακριβώς ο ίδιος με την φιλοσοφία της  κουλούρας της κολοκύθας! Μένει λοιπόν μόλις φτάνουμε το επιτρεπόμενο χιλιομετρικό όριο, να μας πετάνε το λάσο και να… συλλαμβάνουν έτσι τον ταύρο  από τα κέρατα! Γύρευε μόνο μην εξαγριωθεί ο ταύρος γιατί η κατάσταση μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτη! Δεν έχουν όμως υπολογίσει ότι στην αντίπερα όχθη, υπάρχουν και “έξυπνοι” πολίτες που ήδη ανασυντάσσονται αναζητώντας ευρηματικούς τρόπους για να παρακάμψουν τα “έξυπνα” μέτρα που αν ήταν διαφορετικά και ρεαλιστικά και κυρίως εφαρμόσιμα χωρίς να νοιώθεις ότι σε “πνίγουν”, δεν θα χρειαζόταν  να προσπαθούν όλοι να τα παραβούν!  Αν δεν καταλάβουν ότι ο κόσμος  έχει αγανακτήσει από τους συνεχείς αποτυχημένους και αναποτελεσματικούς περιορισμούς και την πόρτα του σπιτιού του να καρφώσεις, θα βγει από το παράθυρο!

Είναι  πάντως απορίας άξιο, το οτι ένα χρόνο ταλαιπωρίας και αναμέτρησης με την πανδημία, δεν έχουν καταφέρει με τα σχέδιά τους κυβέρνηση και ειδικοί, να κάνουν συνείδηση των πολιτών την ατομική ευθύνη για την προστασία μας που αναλογεί στον καθένα μας απέναντι στην αντιμετώπιση του ιού με μια εκστρατεία πειθούς και όχι με την επιβολή,  γιατί αυτό θα ήταν το πραγματικό στοίχημα! Κάτι ανάλογο δηλαδή με την περιβαλλοντική συνείδηση, κάνεις λόγου χάρη ανακύκλωση γιατί έχεις κατανοήσει ότι είσαι μέρος του περιβάλλοντος και πρέπει να το προστατέψεις!  Με ανόητα κατά καιρούς σποτάκια με τα οποία απλώς μοιράζουν λεφτά δεξιά κι αριστερά στα φίλια Μέσα και κουνώντας το… δάχτυλο, προκοπή δεν κάνεις!

Γι’ αυτό και είμαι πλέον  σχεδόν πεπεισμένη ότι η φιλοσοφία  όλων των περιοριστικών μέτρων που συμπεριλαμβάνει τον κλεφτοπόλεμο με την αστυνομία με τακτικές δικτατορίας σε καιρούς δημοκρατίας, είναι ο απόλυτος έλεγχος με το… πρόσχημα της ασφάλειας! Όπως έλεγε και η Κατερίνα Γώγου “ ποτέ δεν σημαδεύουν στα πόδια! στο μυαλό ειναι ο στόχος”! Το νου σου ε; “