«… καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψυχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης …»
Κατά Ματθαίον 15, 27
Στις 4/1/2021 με δελτίο τύπου τονίζαμε την ανάγκη άμεσου εμβολιασμού των ιατρών του Εθνικού Συστήματος Υγείας στην περιοχή μας, ο οποίος πράγματι έλαβε χώρα τις προηγούμενες ημέρες έστω και με κάποια καθυστέρηση. Οφείλουμε επίσης να υπενθυμίσουμε ότι σε κάθε σχετική παρέμβασή μας επί του ζητήματος αναγνωρίζαμε ως απολύτως εύλογη και δίκαιη την προτεραιότητα εμβολιασμού του ιατρικού, νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού των δημοσίων δομών σε σχέση με τους υπολοίπους υγειονομικούς. Ωστόσο τονίζαμε επίσης το αυτονόητο: ότι αμέσως μετά από τους υγειονομικούς του Ε.Σ.Υ. πρέπει να ακολουθήσει ο εμβολιασμός των υγειονομικών του ιδιωτικού τομέα, κατά προτεραιότητα δε των ιατρών και οδοντιάτρων όπως και του προσωπικού των ιατρείων τους, των επαγγελμάτων δηλαδή που κινδυνεύουν περισσότερο.
Το βράδυ της Κυριακής 10/1/2021 μας ανακοινώθηκε από την Διοίκηση του Γενικού Νοσοκομείου Ηλείας η δυνατότητα εμβολιασμού είκοσι (20) ιδιωτών ιατρών την επομένη ημέρα (Δευτέρα 11/1/2021), με εμβόλια που είχαν περισσέψει από τον εμβολιασμό του προσωπικού του Ε.Σ.Υ. Τελικά προσήλθε πράγματι στη Νοσηλευτική Μονάδα Πύργου στις 11/1/2021 προς εμβολιασμό ίσος αριθμός ελευθεροεπαγγελματιών ιατρών, κατά κύριο λόγο συνάδελφοι μεγαλύτερης ηλικίας ή γενικότερα ανήκοντες σε ευπαθείς ομάδες. Οι παραπάνω συνάδελφοι δεν αποτελούν παρά ένα μικρό υποσύνολο των ιδιωτών ιατρών του Συλλόγους μας που θέλουν να εμβολιαστούν. Κανένας άλλος εμβολιασμός ιδιώτη ιατρού δεν ακολούθησε έκτοτε.
Αναμφίβολα ορθώς αξιοποιήθηκαν κατά τον τρόπο αυτό τα εμβόλια που περίσσεψαν, ωστόσο η παραπάνω ενέργεια σε καμία περίπτωση δεν συνιστά «έναρξη εμβολιασμού των ιατρών του ιδιωτικού τομέα» εφόσον δεν συνοδεύεται από αποστολή ικανού αριθμού εμβολίων προορισμένων ειδικά για τον εμβολιασμό και των υπολοίπων ιδιωτών ιατρών που είναι και οι περισσότεροι. Με άλλα λόγια η διάθεση των «περισσευμάτων» από τους εμβολιασμούς στο Ε.Σ.Υ. δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε καν ως υποκατάστατο του οφειλόμενου εμβολιαστικού προγράμματος ειδικά για τον ιδιωτικό τομέα. Και όμως δυστυχώς αυτό ακριβώς προς το παρόν γίνεται, κάτι το οποίο ισοδυναμεί με πλήρη απαξίωση, πρωτίστως σε ηθικό αλλά και σε επιστημονικό επίπεδο των ιδιωτών ιατρών, η επαγγελματική δραστηριότητα των οποίων παρά τα πλήγματα που δέχθηκε κατά την πανδημία ήταν αυτή ωστόσο που απέτρεψε την μαζική συρροή περιστατικών (όχι μόνο κορωναϊού) στο Ε.Σ.Υ. προστατεύοντάς το έτσι από την πλήρη κατάρρευση.
Πρόκειται μάλιστα για μια επαγγελματική δραστηριότητα που εκθέτει καθημερινά τους ιδιώτες ιατρούς στον κίνδυνο λοίμωξης, με δεδομένο εξάλλου ότι αυτοί δεν διαθέτουν την πληρότητα των μέσων ατομικής προστασίας που έχουν οι συνάδελφοί τους στο Ε.Σ.Υ. Αν κάποιος το αμφισβητεί αυτό ας δει τους νεκρούς ιατρούς λόγω COVID-19 και θα διαπιστώσει ότι μεταξύ αυτών δεν λείπουν και οι ιδιώτες.
Επομένως όσοι ζητούν να αρκεσθούν οι ιδιώτες ιατροί στην διανομή των παραπάνω «περισσευμάτων» μάλλον τους κατατάσσουν μαζί με τα «κυνάρια» της παραπάνω γνωστής περικοπής και το χειρότερο απ΄ όλα, απαιτούν από αυτούς ν΄ αποδεχθούν αδιαμαρτύρητα το ρόλο αυτό. Όμως οι ιδιώτες ιατροί δεν είναι δεύτερης κατηγορίας ιατροί και είναι απαράδεκτο να αντιμετωπίζονται έτσι. Είναι οι ίδιοι ιατροί που σε περίπτωση τρίτου σφοδρότερου κύματος πανδημίας το Υπουργείο Υγείας θα τους (ξανα)θυμηθεί, θα τους ζητήσει να συνδράμουν τις δημόσιες δομές για να μην καταρρεύσουν αυτές και θα αρχίσει να τους υπενθυμίζει το καθήκον τους απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Πριν αρχίσει η Πολιτεία όμως τέτοιου είδους υπενθυμίσεις, τις οποίες οι ιατροί του ιδιωτικού τομέα δεν χρειάζονται διότι το καθήκον τους το γνωρίζουν πολύ καλά, ας θυμηθεί η ίδια τις υποχρεώσεις της απέναντί τους, δηλαδή απέναντι σε λειτουργούς της υγείας, οι οποίοι δεν υπηρετούν την δημόσια υγεία λιγότερο μόνο και μόνο επειδή αμείβονται από τους συμπολίτες τους άμεσα και όχι έμμεσα μέσω των φόρων τους όπως οι συνάδελφοί τους στο Ε.Σ.Υ.
Συνεπώς καλούμε το Υπουργείο Υγείας να προχωρήσει άμεσα στην έναρξη των εμβολιασμών των υγειονομικών του ιδιωτικού τομέα, πρώτα ιατρών και οδοντιάτρων και έπειτα των υπολοίπων, χωρίς αναβολές, υπεκφυγές, παρεκκλίσεις και άλλες αδικαιολόγητες καθυστερήσεις. Επ’ αυτού άλλωστε υπάρχει δημόσια προσωπική δέσμευση του Υπουργού Υγείας την οποία οφείλει να τιμήσει.
Κάθε άλλη στάση της Πολιτείας συνιστά εμπαιγμό και ως τέτοιος θα εκληφθεί.
