Ήταν 13 Ιουνίου όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης με φόντο το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης …άπλωνε  το αφήγημα της επανεκκίνησης της οικονομίας στην εποχή του Covid – 19 και του success story του ελληνικού καλοκαιριού.

Δύο μήνες μετά με τα κρούσματα του κορωνοϊού να χτυπούν τριψήφια νούμερα, η κυβέρνηση  αναλαμβάνει το ρόλο του …«ιεροκήρυκα», κουνώντας το δάκτυλο στον ελληνικό λαό περί «ατομικής ευθύνης». Στοχοποιούν τη νεολαία που είναι …«ανεύθυνη» και σπέρνει τον ιό.

Πουθενά μα πουθενά δεν υπάρχει βέβαια αναφορά στην κρατική ευθύνη που «επανεκκίνησε» την οικονομία χωρίς μέτρα προστασίας, χωρίς εξασφάλιση συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας στου χώρους δουλειάς, χωρίς ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Η κυβέρνηση εφάρμοσε αυτό που κυνικά είχε δηλώσει αρκετούς μήνες πριν ο Βόλφανγκ Σόιμπλε, πρώην υπουργός Οικονομικών και νυν προέδρος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας.

«Όταν ακούω ότι όλα υποχωρούν μπροστά στην προστασία της ανθρώπινης ζωής, πρέπει να πω ότι αυτό δεν είναι απόλυτο (…) Δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε την απόφαση αποκλειστικά στους επιδημιολόγους, αλλά πρέπει να σταθμίσουμε και τις σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις»!

Με άλλα λόγια οι όποιες αποφάσεις σε σχέση με τον κορωνοϊό δεν θα είχαν κριτήρια μόνο τα επιστημονικά και ιατρικά δεδομένα αλλά και την οικονομία!

Σε αυτό το σκηνικό:

• Μεγάλες επιχειρήσεις λειτούργησαν χωρίς να τηρούν τους όρους υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας.
• Τα πλοία των εφοπλιστών φεύγουν από τα μεγάλα λιμάνια της χώρας υπερπλήρη, χωρίς να τηρούν τους κανόνες πληρότητας (παρότι αυτοί αυξήθηκαν προκλητικά εν μέσω πανδημίας στο 80 έως 85%). Φυσικά ούτε λόγος για περισσότερα πλοία και δρομολόγια, αφού η επιλογή τους «στοιβάγματος» επιβατών είναι σαφώς ποιο κερδοφόρα για τα «πατριωτάκια» μας τους εφοπλιστές. Αλλά όπως μάθαμε από τον υπουργό Τουρισμό κ. Θεοχάρη «το ζήτημα δεν είναι τόσο ένας συγχρωτισμός για 2-3 ώρες»!
• Στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς άνθρωποι συνωστίζονται αφού μειώθηκαν τα δρομολόγια και ο στόλος κυρίως των λεωφορείων είναι λειψός για να καλύψει τις ανάγκες. Όχι μόνο δεν τηρούνται οι αποστάσεις αλλά ο κόσμος είναι όρθιος και στοιβάζεται σαν σαρδέλες,
• Τα νοσοκομεία της χώρας έχουν ακόμα τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό. Οι χιλιάδες ΜΕΘ και προσλήψεις που υποσχέθηκε ο κ  Κικίλιας περιορίστηκαν σε μερικές δεκάδες και εκατοντάδες αντίστοιχα και το προσωπικό των νοσοκομείων «κρούει» των κώδωνα στου κινδύνου σε περίπτωση νέας έξαρσης του ιού. Την ίδια στιγμή τα χειροκροτήματα έμειναν στα μπαλκόνια ενώ γιατροί και νοσηλευτές περιμένουν ακόμα να πληρωθούν τις υπερωρίες τους. Οι «ήρωες» μάλιστα καλούνται να δώσουν το νέο πόλεμο ακόμα με ελλείψεις σε βασικά μέσα όπως μάσκες και γάντια!
• Τα σύνορα της χώρας άνοιξαν χωρίς να υπάρχουν στις πύλες εισόδου έλεγχοι και τα απαραίτητα μοριακά τεστ.
• Τα πρωτόκολλα- «λάστιχο» που εφάρμοσαν οι κυβερνώντες το τελευταίο διάστημα στον τουρισμό, σήμερα ενισχύουν το δεύτερο κύμα της πανδημίας και αυξάνουν σε καθημερινή βάση τα κρούσματα.

Με αυτές τις συνθήκες άνοιξαν την οικονομία. Όμως τίποτα από τα παραπάνω για την κυβέρνηση δεν είναι τόσο σημαντικό όσο η «ατομική ευθύνη»!

Ο ίδιος λαός που ανέλαβε την ευθύνη που του αναλογούσε με την εφαρμογή των μέτρων της καραντίνας, σύμφωνα με τις υποδείξεις των επιστημόνων, μηδενίζοντας ουσιαστικά τα κρούσματα του κορωνοϊού, σήμερα έγινε για τους κυβερνώντες …«ανεύθυνος».

Ο ίδιος λαός που πληρώνει από την τσέπη μάσκες, γάντια και αντισηπτικά για να προστατευτεί, είναι ο πρώτος «υπαίτιος» για την αύξηση των κρουσμάτων.

Ο ίδιος λαός που ζει με τους μισθούς πείνας της «εκ περιτροπής» και τα επιδόματα «ψίχουλα» των «αναστολών» είναι ο βασικό «υπαίτιος» για την έξαρση της πανδημίας. Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων άνθρωποι που την περίοδο της καραντίνας  προστάτεψαν με τη στάση τους γονείς και παππούδες σήμερα γίνονται ο στόχος και αποτελούν την «πέτρα του σκανδάλου».

Η κυβέρνηση έπαιξε την υγεία του λαού στο χρηματιστήριο των κερδών κλείνοντας προκλητικά τα μάτια στην απουσία μέτρων προστασίας. Τώρα τα στελέχη και οι υπουργοί της μας ζητούν να βάλουμε «μάσκες παντού» για να …σωθούμε από την πανδημία.