Η Αγαπημένη μας Τούλα Δούρου έκανε πάλι το “θαύμα της”
Επιμέλεια Έστα Παπαγεωργίου
Κι ως περήφανοι συμπολίτες της (και παλαιόθεν φίλοι) κοινοποιούμε το έργο της!
Με την άδεια της αναδημοσιεύουμε ανάρτηση της στο facebook…
Γιατί είναι από τα “λαμπρά μυαλά” της γενιάς μου!
Νομίζω πως δεν χωράει άλλα !
Ένας παλιός τοίχος, κάπου 100 χρόνων, γεμάτος οπαδικά συνθήματα συν το όνομα παρακείμενης πόλης που κάποιος αψυχολόγητα έγραψε δίπλα απ΄ την πόρτα. Ο τοίχος δεν είναι δικός μου. Ζήτησα την άδεια, έσβησα με άσπρο χρώμα εντελώς πρόχειρα τις μουτζούρες κι έγραψα “ξεπατικωτούρα” από το ίντερνετ. Οι αρχικές ιδέες δεν είναι δικές μου , η εκτέλεση κι οι συνδυασμοί είναι δικά μου . Ελάχιστο χρώμα, το αγαπημένο μου κόκκινο όχι για να τονίσω λέξεις αλλά γιατί αγαπάω το κόκκινο χρώμα.
Στη γειτονιά μάλλον άρεσε. Ένα προηγούμενο σαββατόβραδο καθώς έγραφα κι είχε ήδη σκοτεινιάσει, πέφτουν προβολείς αυτοκινήτου πάνω μου επίμονα για αρκετή ώρα. Σε λίγο ακούω γνώριμη φωνή: εσύ είσαι; κι ετοιμαζόμουν να βρίσω ποιός πειράζει τα γκράφιτι …….
Προφανώς μου τα προσέχουν!
Ως κι ένας Ρομά χαμογέλασε κι είπε “ωραία το έφτιαξες …. “
Αν κάτι θέλω να διευκρινίσω είναι πως αγαπάω τους καθαρούς τοίχους. Ανάμεσα σ΄ ένα φρεσκοβαμμένο τοίχο κι ένα γκράφιτι θα προτιμήσω το πρώτο. Ο αρχιτέκτονας όταν τον σχεδίαζε φανταζόταν έναν καμβά πάνω στον οποίο θα προβαλλόταν οι δικές μας εικόνες, τα πρόσωπα, οι ζωές. Όχι έναν καμβά οπαδικών συνθημάτων. Τον έφτιαξε για τοίχο. Ντουβάρι! Πώς το λένε….
Αν θες να γράψεις κάτι οπωσδήποτε σκέψου σε ποιον απευθύνεσαι. Στο διπλανό τετράγωνο υπάρχει νηπιαγωγείο και στο τέλος του δρόμου Λύκειο. Τους αξίζει ελπίδα και αρμονία. Αλήθεια τι νόημα έχει να γράφεις μέσα σ΄ αυτήν την πόλη “λευτεριά στην Παλαιστίνη”; Σε μια πόλη με σύνορο τη …. Μάλτα και την Ιταλία; Σε ποιόν το θυμίζεις; Αν έχεις κότσια γράψε του έξω από μια Πρεσβεία. Ας είναι και της Αϊτής. Μα κάτω απ΄ την Νομαρχία ή το Δικαστήριο; Εκεί που οι περισσότερες δίκες αφορούν την παραβατικότητα των Ρομά της περιοχής;
Αγαπάμε τους καθαρούς τοίχους.
Δεν μουτζουρώνουμε νεοκλασικά κτήρια.
Δεν μουτζουρώνουμε πέτρα (λευτεριά στο Επαρχείο μας )
Σκεφτόμαστε σε ποιον απευθυνόμαστε αν είναι κάτι να γράψουμε
Αν γράψω Ολυμπιακός θα ερεθίσω έναν Παναθηναϊκό να γράψει από πάνω. Κι ο τοίχος τελικά θα γράφει ΠΑΟ.
Αν δεν γράψω θα παραμείνει καθαρός
