Η σημασία του θηλασμού
«Προστατέψτε τον θηλασμό: Μία κοινή ευθύνη». Το μήνυμα αυτό παρέδωσαν ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) και η UNICEF, τη φετινή Παγκόσμια Εβδομάδα Μητρικού Θηλασμού (WBW), που γιορτάζεται κάθε χρόνο την 1η εβδομάδα του Αυγούστου, υπογραμμίζοντας την ανάγκη προστασίας και προώθησης του θηλασμού κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Ο θηλασμός είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για τη διασφάλιση της υγείας και της επιβίωσης του παιδιού, επαναλαμβάνουν ΠΟΥ και UNICEF στην κοινή δήλωσή τους και κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς «σε πολλές χώρες, η πανδημία έχει προκαλέσει σημαντικές διαταραχές στις υπηρεσίες υποστήριξης του θηλασμού, αυξάνοντας παράλληλα τον κίνδυνο επισιτιστικής ανασφάλειας και υποσιτισμού».
«Η έναρξη του θηλασμού την πρώτη ώρα της γέννησης, ακολουθούμενη από αποκλειστικό θηλασμό για έξι μήνες και συνέχιση του θηλασμού για έως και δύο χρόνια ή και περισσότερο, προσφέρει μια ισχυρή γραμμή άμυνας από όλες τις μορφές παιδικού υποσιτισμού, συμπεριλαμβανομένης της σπατάλης και της παχυσαρκίας. Ο θηλασμός δρα επίσης ως το “πρώτο εμβόλιο” των μωρών, προστατεύοντάς τα από πολλές κοινές παιδικές ασθένειες», επισημαίνουν ΠΟΥ και UNICEF. Και προειδοποιούν ότι δεν πρέπει να χαθεί το έδαφος που έχει κερδηθεί στον κρίσιμο τομέα του θηλασμού, καθώς, «ενώ έχει σημειωθεί πρόοδος στα ποσοστά θηλασμού τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες -με αύξηση 50% στον επιπολασμό του αποκλειστικού θηλασμού παγκοσμίως-, η πανδημία COVID-19 αναδεικνύει την ευθραυστότητα αυτών των κερδών».
Ο θηλασμός στη χώρα μας
Στην Ελλάδα, σχεδόν επτά στις δέκα μητέρες θηλάζουν αποκλειστικά το νεογέννητο την πρώτη μέρα της ζωής του, αλλά το ποσοστό μειώνεται στο 40% με την ολοκλήρωση του πρώτου μήνα της ζωής του βρέφους, πέφτει στο 27% στον τρίτο μήνα και φτάνει στο 0,8% στον έκτο μήνα, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έρευνα (2018) της Εθνικής Πρωτοβουλίας Προαγωγής του Μητρικού Θηλασμού «Αλκυόνη» που «τρέχει» το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού με τη χρηματοδότηση του υπουργείου Υγείας και της Ε.Ε. Το 2007, τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν εμφανώς πιο χαμηλά, με τα ποσοστά αποκλειστικού μητρικού θηλασμού την πρώτη ημέρα ζωής του βρέφους να είναι 41%, στο τέλος του πρώτου μήνα 21%, στον τρίτο μήνα 11% και στο τέλος του έκτου μήνα 0,8%.
Οι αιτίες για τα χαμηλά ποσοστά μητρικού θηλασμού στη χώρα μας είναι βαθιές και πολύπλοκες, σύμφωνα με την υπεύθυνη του έργου Ι. Αντωνιάδου – Κουμάτου: «Ολο τον 20ό αιώνα, η χώρα μας βρισκόταν κάτω από μια αλληλουχία πολεμικών συρράξεων, η οποία είχε ως αποτέλεσμα μεγάλες εσωτερικές μεταναστεύσεις. Παράλληλα, έγινε είσοδος των γυναικών στην εξαρτημένη σχέση εργασίας, χωρίς ανάλογη προστασία της μητρότητας. Ετσι, για τέσσερις τουλάχιστον γενιές έγινε αποκοπή από τα παραδοσιακά πρότυπα και χάθηκε η βιωματική εμπειρία στην οικογένεια, με αποτέλεσμα το ενστικτικά αυτονόητο να αντικατασταθεί από τεχνικές μητρικού θηλασμού. Πρόσθετα, η διαφήμιση των υποκατάστατων μητρικού γάλακτος, με θεμιτά ή και αθέμιτα μέσα, άλλαξε την κουλτούρα θηλασμού και μας έκανε να θεωρούμε την εικόνα βρέφους που σιτίζεται με μπουκάλι γάλακτος φυσιολογική».
Παράλληλα, σύμφωνα με την ειδικό, το χαμηλό ποσοστό αποκλειστικού μητρικού θηλασμού αποδίδεται στην πρακτική της πρώιμης εισαγωγής στερεών τροφών και στη χώρα μας που οδήγησε στη θεσμοθέτηση, έπειτα από εισήγηση ομάδας εμπειρογνωμόνων, της κατευθυντήριας οδηγίας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για εισαγωγή στερεών τροφών μετά το τέλος του 6ου μήνα.
Θηλασμός = επιβίωση
Οι πρώτες 1.000 μέρες ζωής είναι μία από τις σπουδαιότερες και καθοριστικότερες περιόδους της ζωής του ατόμου, υπογραμμίζουν ΠΟΥ και UNICEF. Το μητρικό γάλα αποτελεί την καταλληλότερη μορφή σίτισης για τα βρέφη και περιέχει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά (σάκχαρα, πρωτεΐνες, λίπη, ιχνοστοιχεία), απόλυτα προσαρμοσμένο στις ανάγκες του βρέφους για το οποίο προορίζεται, ενώ είναι πλούσιο σε κύτταρα, ορμόνες και ανοσοσφαιρίνες.
Για ένα μωρό, είτε γεννιέται σε μια καλύβα σε ένα αγροτικό χωριό είτε σε νοσοκομείο σε μια μεγάλη πόλη, είναι πρωταρχικής σημασίας η τοποθέτησή του στο στήθος της μητέρας του μέσα στην πρώτη ώρα μετά τη γέννησή του, αφού του παρέχει την καλύτερη ευκαιρία να επιβιώσει, να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί στο μέγιστο των δυνατοτήτων του.
Πηγή: efsyn.gr
