Τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου Περιφερειακών και Δημοτικών Εκλογών επιβεβαίωσαν την επικράτηση της ΝΔ, όπως είχε διαφανεί από τον πρώτο γύρο και τις ευρωεκλογές. Τα πολιτικά συμπεράσματα έχουν ήδη εξαχθεί από την προηγούμενη Κυριακή, καθορίζοντας και τις πολιτικές εξελίξεις με την πρόωρη προσφυγή στις εθνικές κάλπες.

Κυρίαρχο μήνυμα της δεύτερης Κυριακής είναι η συντριπτική αποχή που σημειώθηκε σε όλη τη χώρα φτάνοντας στο επίπεδο ρεκόρ των δύο τρίτων του εκλογικού σώματος. Είναι γεγονός πως μπορεί κανείς να επικαλεστεί την έλλειψη κινήτρου για ψηφόφορους συνδυασμών που δεν πέρασαν στο δεύτερο γύρο, όπως και την απουσία κεντρικού πολιτικού αφηγήματος, καθώς οι ευρωεκλογές  είχαν προηγηθεί.

Όμως ταυτόχρονα εκπέμπεται και ένα ανησυχητικό μήνυμα, που καθιστά τη συμμετοχή στις επικείμενες καθοριστικές Εθνικές Εκλογές, μια μεγάλη πρόκληση. Πρόκειται για μια “κουλτούρα αποχής”, η οποία φαίνεται να εξαπλώνεται σταδιακά στην Ελλάδα, σε έναν φαύλο κύκλο απαξίωσης και αδιαφορίας. Απεμπολώντας κανείς το ύψιστο δημοκρατικό του δικαίωμα απλώς ενισχύει τους διάφορους μηχανισμούς (κομματικούς και επιχειρηματικούς), επιτρέποντάς τους να καθορίσουν το τελικό αποτέλεσμα και να διαμορφώσουν το μέλλον της χώρας. Και έτσι όλο και περισσότεροι πολίτες απογοητεύονται και απομακρύνονται από τα κοινά, παραδίδοντας τα κλειδιά στα εκάστοτε συμφέροντα. Είναι ενδεικτικό πως βάσει των στοιχείων η αποχή δεν είναι οριζόντια αλλά έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά καθώς απέχουν τα πιο νεανικά,παραγωγικά και προοδευτικά κομμάτια της κοινωνίας.

Οι εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου θα αποτελέσουν την τρίτη εκλογική αναμέτρηση μέσα σε λίγες μέρες. Αν στο Β Γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών το επίδικο ήταν η διοίκηση και το στίγμα των τοπικών κοινωνιών (που δεν είναι καθόλου αμελητέο), το διακύβευμα των Εθνικών Εκλογών είναι απείρως μεγαλύτερο για να αφήσει κάποιος σε άλλους να αποφασίσουν