Μας τα ’λεγε ο Αλεξανδρινός,  αλλά ποιος του ’δινε σημασία τότε που τον διδασκόμασταν στα σχολεία, μια κι η δική του Ιθάκη ήταν  από τα λίγα του ποιήματα που περνούσαν από τα φίλτρα της εκπαιδευτικής λογοκρισίας.

Βλέπετε, η Ιθάκη δεν είναι μόνο μία, υπάρχουν χιλιάδες Ιθάκες, που μπορεί να είναι απόμακρες σαν τον Αη Στράτη ή κοντινές σαν τη Σαλαμίνα, κοσμοπολίτικες σαν τη Μύκονο ή εναλλακτικές σαν τη Γαύδο.

Βέβαια, η ιδέα του Ομήρου και του ήρωά του είναι να τη βρεις μόνος σου την Ιθάκη σου, όχι να στην ορίσουν άλλοι ή να σε φυλακίσουν σ’ αυτήν. Και επίσης μέρος της ίδιας ιδέας είναι η αναζήτηση της Ιθάκης να κρατήσει καιρό, να σου χαρίσει το ωραίο ταξίδι, που μας λέει κι ο Καβάφης, «να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος», άρα δεν είναι υπόθεση για βιαστικούς κι ανυπόμονους, ούτε για ουτοπιστές…