Με οποιοδήποτε περιβαλλοντικό θέμα κι αν καταπιαστούμε ανακαλύπτουμε ότι πίσω από το πρόβλημα κρύβονται οι ανθρώπινες δραστηριότητες. Δεν έχει πια γούστο να παίζουμε «κρυφτό», γιατί όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο υπεύθυνος: ο τρόπος που μέχρι τώρα λειτουργούμε και δραστηριοποιούμαστε σε όλα τα επίπεδα. Ομως οι περιστάσεις απαιτούν άμεση αλλαγή νοοτροπίας, συμπεριφοράς και δράσης. Και όλα τα… προαπαιτούμενα εμπεριέχονται σε μία μόνο λέξη: φροντίδα!

Δεν ήταν ποτέ πιο ξεκάθαρο το αποτέλεσμα κάθε μας επιλογής. Από το τι τρώμε, πώς μαγειρεύουμε, τι προϊόντα προτιμούμε, πώς διαχειριζόμαστε τα απορρίμματά μας, πώς ζεσταίνουμε το σπίτι μας, πώς οδηγούμε, πόσα πλυντήρια βάζουμε την εβδομάδα, αν ζεσταίνουμε στον βραστήρα το νερό που θα χρησιμοποιήσουμε για μαγείρεμα, τι παπούτσια και ρούχα φοράμε (φυσικά ο λόγος δεν αφορά τη επωνυμία, αλλά τη σύνθεση του προϊόντος), αν θα πάρουμε το αυτοκίνητο για να πάμε στον φούρνο ή στο περίπτερο της γειτονιάς μας ή αν θα περπατήσουμε μέχρις εκεί, αν χρησιμοποιούμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς, αν κατασπαταλούμε το νερό ποτίζοντας, πλένοντας τη βεράντα, το αυτοκίνητο, το πεζοδρόμιό μας.

Οι επιλογές δηλαδή που ανήκουν στο κομμάτι της καθημερινότητας των πολιτών του κόσμου (όσων έχουν πράγματι ευκαιρία επιλογής και δεν υφίστανται τα αποτελέσματα επιλογών των πληθυσμών των αναπτυγμένων χωρών), αυτές είναι που οδηγούν τις αγορές στο πώς να διαμορφώσουν τα προϊόντα τους -όσο κι αν φαίνεται υπερβολικό- κι είναι αυτές που μπορούν, από τη δική τους μεριά, να κάνουν τη διαφορά σε μια καινούργια πραγματικότητα που οφείλουμε να δημιουργήσουμε, σε ένα νέο τρόπο ζωής που πλέον απαιτείται να προχωρήσουμε προκειμένου να επιβιώσουμε.

Δεν χρειάζεται να τρελαθούμε, να αδιαφορήσουμε, να παραλύσουμε με τις ειδήσεις που μας κατακλύζουν και αφορούν την αλλαγή του κλίματος, τη ρύπανση του περιβάλλοντος, την κατάρρευση των οικοσυστημάτων, τον αφανισμό των ειδών, τους πάγους που λιώνουν, το επίπεδο της θάλασσας που ανεβαίνει, την αέρια ρύπανση, την πλαστική μόλυνση, τα κύματα καύσωνα, την ξηρασία, όλα τα έντονα καιρικά φαινόμενα που κανείς στη χώρα του δεν είχε ματαδεί.

Χρειάζεται απλά να αλλάξουμε τις συνήθειές μας, που αποδεδειγμένα είναι και καλύτερες για την υγεία μας (π.χ. κατανάλωση βιολογικών προϊόντων, επιλογή οικολογικών καθαριστικών για το σπίτι και το πλυντήριο, λιγότερη κατανάλωση κρέατος εβδομαδιαία, περπάτημα- ποδήλατο αντί για αυτοκίνητο κ.λπ.).

Οι επιλογές μας αυτές είναι σαφές ότι μπορούν να αφήσουν το θετικό αποτύπωμά τους στο περιβάλλον μας, όπως συνέβη και με τις μέχρι τώρα επιλογές μας, που μας έφτασαν στη σκληρή πραγματικότητα του τώρα. Γιατί όλα, μα όλα τα γεγονότα που συμπεριλαμβάνει η καταστροφή του περιβάλλοντος έχουν για δημιουργό μα και αποδέκτη τον άνθρωπο. Επομένως, αν δράσουμε με φροντίδα για τον κόσμο μας θα δώσουμε τον χρόνο στη Γη να «πάρει μια ανάσα», να ξεκουραστεί, για να μπορέσει να μπει σε αντίστροφη τροχιά, σε διαδικασία ίασης.

Οι επιστήμονες/ ερευνητές πλέον βροντοφωνάζουν ότι είμαστε οριακά στο να χάσουμε ή να κερδίσουμε τον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής. Και προειδοποιούν τις κυβερνήσεις ότι έχουν περιθώριο χρόνου μόλις δεκαοκτώ μηνών για να λυθεί το θέμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, ανάμεσα σε πολλά ακόμη περιβαλλοντικά θέματα που πλέον «χτυπάνε κόκκινο».

Η φροντίδα είναι στάση ζωής

Φυσικά δεν είμαστε εμείς, η κάθε μία μονάδα, που έχουμε τόσο αρνητικό αποτύπωμα στο περιβάλλον. Υπάρχει η βιομηχανία, οι αγροτικές καλλιέργειες, οι κτηνοτροφικές μονάδες, πολλά τα αίτια. Ας εστιάσουμε όμως στο δικό μας μερίδιο ευθύνης, για να ξαναθυμηθούμε την λέξη «φροντίδα», που η απουσία ή παρουσία της χαρακτηρίζει τη στάση μας απέναντι στη ζωή.

Όπως η μάνα φροντίζει το παιδί της, μεριμνά για το μέλλον του, όπως φροντίζουμε τους αρρώστους μας, τα κατοικίδιά μας, όπως φροντίζουμε τον κήπο μας, το σπίτι μας, την περιουσία μας, την ίδια μέριμνα οφείλουμε, την ίδια φροντίδα έχουμε κι εμείς ανάγκη. Αν τώρα διευρύνουμε λιγάκι τη ματιά μας, θα δούμε ότι η Γη είναι το σπίτι μας, ο κήπος μας, η μάνα που μας φροντίζει, με όλα τα καλά που μας προσφέρει. Και τώρα έφτασε να έχει αυτή ανάγκη τη φροντίδα μας. Η φροντίδα για το κάθε τι μικρό και μεγάλο ας χαρακτηρίζει τις πράξεις μας γιατί τότε πραγματικά μεριμνούμε για τους αγαπημένους μας και τους εαυτούς μας.