Στην ΝΔ και στον Κυριάκο Μητσοτάκη δεν αρκεί η επιστροφή στην εξουσία και η κυβερνητική αυτοδυναμία για μια τετραετία. Στρατηγικός στόχος του Μαξίμου παραμένει ο «εκτοπισμός» της αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ, και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα, από το πολιτικό παιχνίδι καθώς και η διαμόρφωση όρων μακράς ιδεολογικής και πολιτικής ηγεμονίας της συντηρητικής παράταξης.
Η στρατηγική αυτή επιδίωξη έγινε προφανής από την πρώτη στιγμή της διακυβέρνησης Μητσοτάκη μέσα από τα νομοθετήματα άλωσης του κρατικού μηχανισμού και ελέγχου όλων των ανεξάρτητων αρχών και, σε δεύτερο χρόνο, αναμένεται να αποτυπωθεί εξίσου έντονα στις θεσμικές παρεμβάσεις που ήδη δρομολογεί η κυβέρνηση τόσο με την συνταγματική αναθεώρηση, όσο και με την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού.
Το τελευταίο αυτό σκέλος, η ψήφος των Ελλήνων του εξωτερικού, αναμένεται να αναδειχτεί σε κρίσιμο κρίκο του πολιτικού πόκερ που ήδη ανοίγουν το Μαξίμου και το υπουργείο Εσωτερικών καθώς τα σενάρια που βάζει στο τραπέζι ο αρμόδιος υπουργός Τάκης Θεοδωρικάκος – δια της πάγιας μεθόδου των διαρροών – εμπεριέχουν ουκ ολίγα αμφιλεγόμενα και γκρίζα σημεία.
«Το δικαίωμα της ψήφου των Ελλήνων σε όλη τη γη είναι πρώτα απ’ όλους δικό τους δικαίωμα. Συζητάμε μαζί τους τη βέλτιστη λύση. Όπως και να διασφαλίσουμε το αυτονόητο, ότι τα παιδιά των Ελλήνων είναι Έλληνες πολίτες όπου κι αν γεννιούνται», δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών στην συνέντευξη του στην Real News προσθέτοντας ότι η σχετική νομοθετική ρύθμιση θα έρθει στην Βουλή μέσα στο 2019.
Επί της βασικής αυτής θέσης λίγοι είναι εκείνοι, σε όλο το πολιτικό τόξο, που θα διαφωνήσουν. Όμως οι παγίδες μπορεί να βρίσκονται στους δύο βασικούς άξονες του κυβερνητικού σχεδίου που είναι η λεγόμενη «ισοτιμία» της ψήφου και η παροχή δυνατότητας για επιστολική ψήφο – δυο άξονες οι οποίοι, σύμφωνα με πηγές του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να υποκρύπτουν προθέσεις κομματικής «εργαλειοποίησησ» του εκλογικού δικαιώματος των αποδήμων.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δημοσίευσε η «Καθημερινή της Κυριακής», η «ισότητα» της ψήφου θα διασφαλίζεται μέσα από την παροχή της δυνατότητας στους Έλληνες του εξωτερικού που έχουν την ιθαγένεια και είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους να ψηφίζουν κανονικά και η ψήφος τους να προσμετρείται στο συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα. Παραμένει όμως ακόμη άγνωστο εάν θα ψηφίζουν στην εκλογική περιφέρεια που είναι εγγεγραμμένοι ή εάν η Ανώτατη Εφορευτική Επιτροπή θα προσθέτει στο τέλος των πινάκων των πρωτοδικείων που προβλέπονται από τη νομοθεσία για την εκλογή βουλευτών από τους ψηφοφόρους εντός Ελλάδας και τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας του εξωτερικού, έτσι ώστε αυτά να ενσωματωθούν, τελικώς, στον γενικό οριστικό πίνακα αποτελεσμάτων των εκλογών.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερα κρίσιμη παράμετρο καθώς στην πρώτη εκδοχή υπάρχει κίνδυνος καθορισμού του εκλογικού αποτελέσματος σε τοπικό επίπεδο – και όχι μόνον – από ψηφοφόρους που δεν έχουν ούτε γνώση, ούτε επαφή με τα τοπικά ζητήματα.
Εξίσου κρίσιμη είναι και η δυνατότητα της επιστολικής ψήφου που θέλει να δώσει η κυβέρνηση σε περίπου 2 εκατομμύρια Έλληνες του εξωτερικού, καθώς – πέραν των ζητημάτων διασφάλισης της εγκυρότητας της διαδικασίας – εμπεριέχει τον κίνδυνο της «χαλαρής και ανέξοδης ψήφου», όπως λένε στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από ψηφοφόρους που δεν έχουν ενεργό συμμετοχή στα κοινά.
Με αυτά τα δεδομένα στον ΣΥΡΙΖΑ τηρείται στάση αναμονής και η βασική εκτίμηση είναι πως η κυβέρνηση, επί του παρόντος τουλάχιστον, κάνει «αναγνώριση του πολιτικού εδάφους» διά των διαρροών και επιχειρεί να «ψαρέψει» αντιδράσεις κυρίως από το Κίνημα Αλλαγής.
Πηγές της Κουμουνδούρου τονίζουν επίσης ότι το μόνο σχέδιο που μπορεί να αποτελέσει βάση οποιασδήποτε συζήτησης είναι το πόρισμα της επιτροπής Πουλάκη το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ είχε παραδώσει στη νυν ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών.
Με βάση το εν λόγω πόρισμα οι Έλληνες του εξωτερικού θα μπορούσαν να ψηφίζουν μόνο για ορισμένους βουλευτές «αποδήμων» με λίστα στην Επικράτεια, ενώ η κατανομή της μεγάλης πλειοψηφίας των εδρών θα προέκυπτε από την ψήφο των κατοίκων του εσωτερικού.
Προέβλεπε επίσης ότι οι Έλληνες του εξωτερικού θα ψήφιζαν στις κατά τόπους πρεσβείες και προξενεία. Η επιλογή αυτή είπε γίνει με το σκεπτικό ότι, ανεξαρτήτως της ιθαγένειας και της εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους, υποχρέωση του Έλληνα που ζει στο εξωτερικό είναι να εκφράσει ενεργά και την βούλησή του ότι θέλει να ψηφίσει. Σε ό, τι αφορά την τελική εκπροσώπηση στην Βουλή η επιτροπή είχε προτείνει οι έδρες των βουλευτών Επικρατείας να αυξηθούν από 12 στις 15 και οι Έλληνες ψηφοφόροι που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους στις κατά τόπους διπλωματικές αρχές να ψηφίζουν μόνο γι’ αυτούς σαν να είναι λίστα, χωρίς δηλαδή να βάζουν σταυρούς.
