Το νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημα της κυβέρνησης, «δημόσιο δεν είναι απαραίτητα κρατικό», με το οποίο ιδεολογικοποιεί την πολιτική ιδιωτικοποίησης των πάντων, επιχειρείται να εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα σε ιδιαίτερα ευαίσθητους τομείς, όπως αυτοί της Παιδείας και της Υγείας. Το αποτέλεσμα είναι, η κατάσταση και στους δύο τομείς να βαίνει επιδεινούμενη. Σε ό,τι αφορά στην Υγεία, μια επίσκεψη σε ένα δημόσιο νοσοκομείο εν ώρα εφημερίας αρκεί για να διαπιστωθεί ότι στην πραγματικότητα, το σύστημα λειτουργεί σε κατάσταση διαρκούς «εμφράγματος».

Λένε, ότι η αναγνώριση ενός προβλήματος είναι η μισή λύση του. Ο «διάβολος» βρίσκεται συνήθως στο περιεχόμενο αυτής της «λύσης». Η κυβέρνηση, με «θατσερική» προσήλωση στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μεγαλοεπιχειρηματιών του χώρου, ξεκινά ολοκληρωτική επίθεση στο δημόσιο χαρακτήρα του συστήματος υγείας, επικαλούμενη, ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις, πραγματικά προβλήματα, τα οποία όμως, αφενός τα δημιούργησε το ίδιο το κράτος, αφετέρου θα διογκωθούν από τις «λύσεις» που προτείνει.

«Παγωμένες» προσλήψεις…

Αρχή πάντων ο άνθρωπος. Ή… η έλλειψή του. Από την προηγούμενη κυβέρνηση είχε τεθεί ένα πλαίσιο που περιλάμβανε προσλήψεις γιατρών και λοιπού προσωπικού, νοσηλευτικού κατά κύριο λόγο». «Είχαν προκηρυχθεί 940 θέσεις γιατρών, οι οποίες κατανεμήθηκαν στα νοσοκομεία, με εγκεκριμένη χρηματοδότηση και θα ξεκινούσε η διαδικασία υποβολής υποψηφιοτήτων μέσα στον Ιούλιο. Το σημαντικό είναι ότι επρόκειτο για μόνιμες θέσεις. Αυτές οι 940 θέσεις γιατρών πάγωσαν λόγω των εκλογών αλλά μέχρι σήμερα, επτά μήνες μετά, παραμένουν παγωμένες. Μάλιστα,  ο υπουργός Εσωτερικών, κ. Θεοδωρικάκος, σε συνάντηση που είχε με την ΑΔΕΔΥ την προηγούμενη εβδομάδα, μίλησε για 700 θέσεις. Δηλαδή απευθείας “χάθηκαν” 240 θέσεις από αυτές που ήταν έτοιμες να προχωρήσουν σε προκήρυξη. Ο υπουργός Υγείας διαρκώς ισχυρίζεται ότι θα προχωρήσει αυτή η προκήρυξη, χωρίς όμως να διευκρινίζει και το πότε.

Επιπλέον, «είχαμε μια δεύτερη παρτίδα 415 μόνιμων θέσεων, οι οποίες αφορούσαν τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών». «Αμέσως μετά τις εκλογές, το κομμάτι των προσλήψεων – διότι γι’ αυτές τις θέσεις είχαν ήδη ολοκληρωθεί οι διαδικασίες – που αφορούσε τα ΤΕΠ, το πάγωσε ο υφυπουργός Υγείας, Κοντοζαμάνης, ισχυριζόμενος ότι είχαν συμβεί λάθη και ατασθαλίες στη διαδικασία. Τελικά πάγωσαν κι αυτές και μόλις τώρα άρχισαν να δημοσιεύονται, δίχως ποτέ να μας εξηγηθεί ποτέ ποια ήταν τα λάθη και ποιες ήταν οι ατασθαλίες. Προφανώς ήταν πρόσχημα όλο αυτό. Τώρα αναγκάστηκαν να το ξεπαγώσουν, διότι θέλουν να λειτουργήσουν τα ΤΕΠ αφού το Χειμώνα αυξάνεται πολύ η κίνηση στις εφημερίες των νοσοκομείων.

…Με επικίνδυνες συνέπειες

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; «Το τελευταίο διάστημα έχουμε ορισμένα πολύ ανησυχητικά φαινόμενα γιατί παρατείνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα μια κατάσταση υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης των δημόσιων μονάδων υγείας. Αυτό κλιμακώθηκε και με τις τελευταίες συνταξιοδοτήσεις προσωπικού που είχαμε τον Δεκέμβριο του 2019. Όταν έχουμε συνταξιοδοτήσεις και αποχωρήσεις για διάφορους λόγους ιατρικού, νοσηλευτικού και λοιπού προσωπικού από τα νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας και το ΕΚΑΒ, που δεν αντικαθίσταται, είναι λογικό να εκδηλωθούν εκρηκτικά οι ελλείψεις.

»Λόγω αυτών των ελλείψεων υπάρχει ένας καταναγκασμός προς το προσωπικό των νοσοκομείων, κυρίως το ιατρικό, να αναλαμβάνει δραστηριότητες τις οποίες θα έπρεπε να εκτελεί κανονικά το προσωπικό του ΕΚΑΒ. Κυρίως όσον αφορά στις διακομιδές, Κάτι εξαιρετικά προβληματικό, διότι η διακομιδή για παράδειγμα βαρέως πάσχοντος είναι μια πολύ εξειδικευμένη υγειονομική πράξη που κανονικά, για την ασφάλεια του ασθενούς, πρέπει να γίνεται με το κατάλληλο και εξειδικευμένο προσωπικό».

Εφημερίες εξόντωσης

Οι νοσοκομειακοί γιατροί είναι ανάστατοι από τους σχεδιασμούς τις κυβέρνησης και για τις εφημερίες. «Αυτή τη στιγμή τα νοσοκομεία εφημερεύουν με πολλά προβλήματα  ιδιαίτερα όταν έχουμε τις επιδημίες γρίπης, ιώσεων κλπ. που δέχονται τεράστιο φόρτο. Η εφημερία θα καταρρεύσει και οι γιατροί θα εξοντωθούν. Αυτό που θα δημιουργηθεί θα είναι ένα τεράστιο χάος στα νοσοκομεία. Η λύση δεν βρίσκεται σε μοντέλα επί χαρτού για να αναδιαρθρώσεις το σύστημα εφημεριών. Χρειάζονται προσλήψεις προσωπικού, όχι μόνο ιατρικού αλλά και νοσηλευτικούς. Τα ΤΕΠ χρειάζονται εκτός από γιατρούς, και νοσηλευτές και διοικητικούς υπαλλήλους, προσωπικό καθαριότητας.

Στον «πάγο» και η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας

Μεγάλη ανάσα στην εφημεριακή ασφυξία θα έδινε η δημιουργία επαρκούς συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας που θα αποφόρτιζε τα νοσοκομεία από ελαφρύτερα περιστατικά, τα οποία αγγίζουν το 50% τις μέρες των εφημεριών. Είχε ξεκινήσει το σχέδιο για Τοπικές Ομάδες Υγείας, σε συνεργασία με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα οργανωμένο σύστημα, δομημένο, αποκεντρωμένο στις γειτονιές, το οποίο θα παρείχε δωρεάν περίθαλψη στους πολίτες, με το σύστημα του οικογενειακού γιατρού και τις ομάδες υγείας. Από τις 250 ΤΟΜΥ που έπρεπε να φτιαχτούν μέχρι το 2020, η προηγούμενη κυβέρνηση, λόγω των δυσκολιών που αντιμετώπισε, έστησε 115. Η νέα κυβέρνηση δεν τόλμησε, παρά το ότι το ισχυριζόταν προεκλογικά, να τις διαλύσει, διότι θεωρούσε ότι ως μοντέλο πρωτοβάθμιας φροντίδα υγείας ήταν “λανθασμένο”. Δεν τις πειράζουν όμως, ούτε βέβαια τις αναπτύσσουν, διότι καταλαβαίνουν ότι θα έχουν σφοδρές αντιδράσεις από τον ΠΟΥ, ο οποίος ήταν ο τεχνικός σύμβουλος σε όλη την διαδικασία, και από την ΕΕ η οποία χρηματοδότησε ένα μέρος αυτού του εγχειρήματος. Επομένως, εάν το ανατρέψουν, θα πρέπει να επιστρέψουν χρήματα στην ΕΕ. Οπότε επέλεξαν την πάγια μέθοδο “το παγώνουμε, δεν κάνουμε τίποτα και βλέπουμε”. Αν συνέχιζαν να αναπτύσσουν το σύστημα αυτό, προφανώς τόσο θα αποφορτίζονταν τα νοσοκομεία στις εφημερίες.

Υγειονομκές business as usual

Και κάπου εδώ εμφανίζονται ως «μάγοι» οι ιδιώτες και οι περίφημες Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Ένα απλό παράδειγμα  εξηγεί το στόχο της προωθούμενης κυβερνητικής πολιτικής. Ένας μαγνητικός τομογράφος κάνει απόσβεση του κόστους του μέσα σε δύο χρόνια. Από εκεί και πέρα δημιουργεί κέρδη για τον ιδιοκτήτη του, ιδιώτη ή δημόσιο. Μέσω των ΣΔΙΤ λοιπόν, το κράτος κάνει δώρο στους μεγάλους ομίλους εξασφαλισμένη πελατεία για όλο το βίο λειτουργίας του τομογράφου. Και βέβαια, σε αυτόν τον σχεδιασμό «δεν θα ενταχθεί  ο μικρός ακτινολόγος που έχει ένα εργαστήριο στη γειτονιά. Θα μπει η μεγάλη αλυσίδα.

Το κόλπο εδώ και δεκαετίες για να συντηρείται ένα μεγάλο μέρος ιδιωτών επιχειρηματιών περίθαλψης είναι η κρατικοδίαιτη χρηματοδότησή τους, η οποία γίνεται δημιουργώντας το κράτος κενά στη δημόσια περίθαλψη, για να παρουσιάζει μετά ως μοναδική λύση την κάλυψη από συμβεβλημένους ιδιώτες. Αυτό έχει γίνει εδώ και δεκαετίες με την καρδιοχειρουργική περίθαλψη. Λέει το κράτος: “Δεν αναπτύσσω καρδιοχειρουργικά τμήματα στα δημόσια νοσοκομεία άρα πάμε αναγκαστικά σε συμβάσεις με τις μεγάλες ιδιωτικές κλινικές”. Αυτά τα μεγάλα μαγαζιά στήθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν ιστορικά, κατά ένα μεγάλο μέρος, με κρατικό και κοινωνικοασφαλιστικό χρήμα, μέσω συμβάσεων με τα ασφαλιστικά ταμεία. Το ίδιο έχει γίνει και με ιδιωτικές διαγνωστικές αλυσίδες.

Και υπάρχει μια συγκεκριμένη φημολογία, ότι θα οδηγηθούν, λόγω υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης, σε κλείσιμο αιματολογικά και βιοχημικά εργαστήρια μεγάλων νοσοκομείων για να εξυπηρετηθεί τέτοιου τύπου ΣΔΙΤ.