Η άρση του αδιεξόδου της παράκαμψης
Η παράκαμψη Λαστεΐκων-Αγίου Ιωάννη ήταν ένα έργο που εξελίχθηκε σε δυσεπίλυτο γρίφο, αφού ο συνδυασμός απαλλοτριώσεων, δικαστηρίων και κορονοϊού διαμόρφωσε μια εικόνα έργου τελματωμένου, με -όχι τόσο υπαρκτό αλλά σε κάθε περίπτωση- ορατό τον κίνδυνο απένταξης από το ΕΣΠΑ 2014-2020. Το έργο δημοπρατήθηκε μεν τον Αύγουστο του 2018, όμως το πρόβλημα ήταν αλλού. Όπως έχουμε ξαναγράψει σε προηγούμενα ρεπορτάζ, για τρεις περιπτώσεις ακινήτων προς απαλλοτρίωση, προέκυψε διαφωνία ως προς το ύψος της τιμής μονάδας, με συνέπεια οι ιδιοκτήτες των ακινήτων και η ΠΕ Ηλείας να οδηγηθούν σε δικαστική διένεξη. Η εκδίκαση στο Εφετείο για την οριστική τιμή μονάδος ήταν προγραμματισμένη για τον περασμένο Μάρτιο, όμως η πανδημία οδήγησε στην αναβολή της για τον Οκτώβριο. Στις 30 Σεπτεμβρίου, όμως, ολοκληρωνόταν το 18μηνο εντός του οποίου θα έπρεπε η ΠΕ Ηλείας να παρακαταθέσει τα χρήματα για τις απαλλοτριώσεις του έργου. Οι επιλογές ήταν δύο: είτε η ΠΕ Ηλείας θα κατέβαλλε υπέρογκο ποσό, άνω των 700.000 ευρώ, που –βάσει της δικαστικής διένεξης- έκρινε ότι συνιστούσε ζημιά εις βάρος του Δημοσίου είτε να μην καταβάλει τα χρήματα, με συνέπεια να αρθεί αυτοδικαίως η συντελεσθείσα απαλλοτρίωση και να τιναχθεί το έργο στον αέρα.
Μπροστά στο αδιέξοδο, ο αντιπεριφερειάρχης Ηλείας, Βασίλης Γιαννόπουλος, αναζήτησε επίμονα και μεθοδικά τρόπο να λύσει ένα πρόβλημα που έμοιαζε –αν όχι άλυτο- σίγουρα δυσεπίλυτο. Εντέλει, το νομικό «παράθυρο» βρέθηκε και ήταν η δυνατότητα ανάκλησης μη συντελεσμένων αναγκαστικών απαλλοτριώσεων μέχρι 20% επί του συνόλου. Η πρόταση Γιαννόπουλου, ο οποίος ήταν ειδικός αγορητής, εγκρίθηκε ομόφωνα από το Περιφερειακό Συμβούλιο Δυτικής Ελλάδας, σχετικές προσφυγές απορρίφθηκαν και κάπως έτσι το έργο αποδεσμεύτηκε από νομικές διαδικασίες και άνοιξε ο δρόμος για τη συμβασιοποίησή του και την υλοποίησή του.
