Με ασπίδα τα βιβλία της συνεχίζει τον αγώνα για τα παιδιά που νοσούν από καρκίνο

Από τις εκδόσεις Ινφογνώμων, κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο της δημοσιογράφου και συγγραφέως  Δέσποινας Σωτηροπούλου που κατάγεται από τον Πύργο, με τίτλο «Η αριστερή μου πλευρά». Η δημοσιογράφος, με ασπίδα τα βιβλία της συνεχίζει τον αγώνα  για τα παιδιά που νοσούν από καρκίνο και το σύλλογο γονέων κηδεμόνων παιδιών με καρκίνο Η ΠΙΣΤΗ.

Από το 2015 και λίγους μήνες μετά τη φυγή του συζύγου της κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο «Το ορκίζομαι στις ρυτίδες μου». Δύο χρόνια μετά το δεύτερο. «Τι… είπαμε ότι είναι ο έρωτας;»  ( το οποίο είχε παρουσιάσει και στον Αγίο Αντρέα Πύργου) και τώρα κυκλοφορεί το τρίτο… «Η αριστερή μου πλευρά».  Η Δέσποινα Σωτηροπούλου και ο εκδότης της Σάββας Καλεντερίδης συνεχίζουν να διαθέτουν όλα τα έσοδα των βιβλίων της στα παιδιά που νοσούν από καρκίνο. Ο πρώτος όρκος της δημοσιογράφου συνεχίζει να τηρείται αφού η συγγραφική της δράση ξεκίνησε το 2015, τότε που αποχωρίστηκε το σύζυγό της χτυπημένο από τον καρκίνο και αργότερα το 2018 και τη μητέρα της, ενώ στην εφηβεία της είχε χάσει και τον πατέρα της χτυπημένο από την επάρατη νόσο.

Το νέο της λοιπόν βιβλίο «Η αριστερή μου πλευρά… « αποτελεί έναν ύμνο στην αγάπη, αφιερωμένο στην μητέρα της και στις μανάδες μιας άλλης, προηγούμενης γενιάς. Της γενιάς του πολέμου και της μεταπολίτευσης, των καθημερινών αναμετρήσεων με τις κακουχίες, τη φτώχεια και τη σκληρότητα. Ένα βιβλίο για τις μανάδες εκείνες, που κατέκτησαν την αγάπη μέσα από τις πράξεις τους.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Από τον ερχομό της οικογένειας στην Ελλάδα με τη Μικρασιατική καταστροφή μέχρι την Κατοχή: «Ο ξεριζωμός κόρη μου είναι παράλογος. Σαν ένα μωρό σε κορμί μεγάλου». Από την Κατοχή και τον αντάρτη πατέρα μέχρι τον αντιστασιακό σύζυγο: «Προς χάριν των αριστερών του πατέρα πράξεων. Προς χάριν των αριστερών της μητέρας φρονημάτων. Σε αυτή τη χάρη στόχευαν κι έπεφταν και από αυτήν πλήθαιναν». Και από τη μεταπολίτευση μέχρι το εγκεφαλικό επεισόδιο που κατέστρεψε την αριστερή της πλευρά. Την πλευρά της ιδεολογίας και της θηλυκής φύσης. Και τότε, στο μισό της όλο, εμφανίζεται ο νεαρός θεραπευτής: «Στα σημεία του πόνου. Εκεί την άγγιζε. Στα κέντρα της κατασκευής της. Εκεί την ακουμπούσε. Στα χέρια του τα γηραιά της διαλύονταν κύτταρα και χώρο για τη δεύτερή της έκαναν νιότη».

Η αριστερή μου πλευρά είναι η ιστορία μιας γυναίκας που απέδειξε ότι η σιωπή μπορεί να φέρει την ανατροπή και να καταστήσει το ζητούμενο, δεδομένο. Όποιο κι αν είναι αυτό… Με προσωπικό κόστος ετούτο επιτυγχάνεται, μα τι ανώδυνα ο άνθρωπος καταφέρνει; Το ζητούμενο της Ροδούλας σε αυτόν τον δρόμο, στον δρόμο της αγάπης και της αριστερής ιδεολογίας, οι λιγότερες ήταν απώλειες. Πολλές από δαύτες βίωσε αλλά τα βήματά της το δρόμο τους συνέχιζαν… Ως το τέλος.