Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Από την εποχή της καραντίνας και μετά, η «έξοδος» των περισσότερων από μας και κυρίως αναφέρομαι σε όσους έχουν «χρεωθεί» την προμήθεια της «τροφοδοσίας» ενός νοικοκυριού, περιορίζεται κατά κύριο λόγο στο… σούπερ μάρκετ, άντε τώρα και σε κανέναν καφέ με τον «απεγκλωβισμό» μας! Λογικό κι επόμενο είναι, να ξέρουμε τις τιμές τουλάχιστον των βασικών προϊόντων που αγοράζουμε, απέξω κι ανακατωτά! Γιατί όταν για ενάμισι χρόνο αγοράζει κάθε μέρα το ίδιο γιαούρτι ή το ίδιο γάλα, φυσικό είναι να ξέρεις πόσο κοστίζει, άρα ο απλός καταναλωτής είναι εκείνος που πρώτος μπορεί να τσεκάρει τις τιμές και στην προκειμένη περίπτωση τις ανατιμήσεις «φωτιά» σε πολλά αγαθά απαραίτητα για την λειτουργία ενός νοικοκυριού!
Κι επειδή κι εγώ ανήκω στην παραπάνω κατηγορία, με τις πρόσφατες εξορμήσεις μου στο σούπερ μάρκετ, έπεσα από τα σύννεφα, διαπιστώνοντας πόσο έχουν ανέβει βασικά προϊόντα που είναι απαραίτητα για το σπίτι κι άρχισα με χαρτί και μολύβι να κάνω μια πρόχειρη καταγραφή, αν και δεν έχω και την καλύτερη σχέση με τα μαθηματικά! Πέντε τουλάχιστον στα δέκα από τα είδη που αγοράζω τα δύο τελευταία χρόνια, αυξήθηκαν κατά 10, 15 ακόμα και 30 λεπτά το καθένα! Και δεν υπάρχει λόγος να απαριθμήσω ποιες είναι αυτές οι κατηγορίες τροφίμων, γιατί η γκάμα είναι ευρεία από το ψωμί και όλα τα σκευάσματα με άλευρα, μέχρι το γάλα, τα χαρτικά, τα πουλερικά κ.ο.κ . Και σε αυτά βεβαίως δεν υπολογίζω τα καύσιμα που έχουν πάρει μια τρελή ανηφόρα, το ρεύμα – που το αστείο της υπόθεσης είναι ότι μετά την αύξηση σου κάνει η ΔΕΗ έκπτωση… 4 ευρώ σε κάθε λογαριασμό, γελάω- ή τον καφέ που σε λίγο θα γίνει είδος πολυτελείας!
Χοντρικά λοιπόν, η συνολικά αύξηση στο κόστος ζωής ή μάλλον επιβίωσης, μηνιαίως θα ξεπερνά τα 100- 150 ευρώ σε πρώτη φάση και… έπεται και συνέχεια, γιατί η πορεία των ανατιμήσεων έχει δρόμο μπροστά και δεν ξέρω που και πότε θα φρενάρει! Και βεβαίως η εξήγηση που υπάρχει είναι ότι η ραγδαία αύξηση στις τιμές πρώτων υλών από τις οποίες παράγονται βασικά καταναλωτικά αγαθά οδηγεί σε ένα αναπόφευκτο ντόμινο αυξήσεων με τις εμπορικές εταιρείες να μεταφέρουν το αυξανόμενο αυτό κόστος στους καταναλωτές. Και βεβαίως υπάρχει και η αισχροκέρδεια που είναι πάντα μέσα στο παιχνίδι της αγορά, που συμπαρασύρει και άλλα προϊόντα που κανένα λόγο δεν έχουν να αυξηθούν! Σου λέει έβαλα αύξηση πέντε λεπτά στο συμπυκνωμένο γάλα, ας βάλω κι άλλα πέντε και στις άλλες κονσέρβες και πάει λέγοντας η δουλειά! 20 λεπτά πάνω το ψωμί, 50 λεπτά πάνω η τυρόπιτα!
Η κυβέρνηση βεβαίως παρακολουθεί αμέτοχη, επικαλείται τις… διεθνείς εξελίξεις και υποστηρίζει πως το φαινόμενο θα έχει… παροδικά χαρακτηριστικά! Τώρα το πώς αναλύει το «παροδικά χαρακτηριστικά» μόνο ο Άδωνις το ξέρει που το επικαλείται κιόλας για να αποφύγει τη γενικά κατακραυγή , γι αυτό και όλο τάζουν… αντισταθμιστικά μέτρα που ακόμα δεν έχουμε δει! Το βασικό αντισταθμιστικό μέτρο θα πρέπει να είναι η αύξηση των μισθών και των συντάξεων για να ισοφαρίσει λίγο η κατάσταση, κάτι που δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί! Εκτός του ότι στην ελεύθερη αγορά πλέον, ο κάθε εργοδότης επικαλείται την γενική αύξηση των τιμών σε όλα τα είδη και την πληρώνει το… μεροκάματο! Εκεί που είχες ας πούμε ένα ημερομίσθιο 25 ευρώ, αυτό τώρα γίνεται… 20, γιατί υπάρχει τεράστια προσφορά εργατικού δυναμικού λόγω ανεργίας και μικρή ζήτηση! Άρα είσαι απολύτως αναλώσιμος και πίσω από σένα αν δεν δεχθείς, υπάρχει… ουρά!
Όλα αυτά τα ωραία έχουμε καταφέρει και μετά αναρωτιούνται γιατί η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει χώρα… γερόντων όπου οι θάνατοι είναι πολλαπλάσιοι των γεννήσεων και παρουσιάζει μειωμένη ανανέωση του πληθυσμού με συνέπεια το πολυσυζητημένο δημογραφικό πρόβλημα που θα τα δείξει σίγουρα η νέα απογραφή. Γιατί όταν σήμερα οι νέοι άνθρωποι τρομάζουν να βρουν μια δουλειά και όταν τελικά βρεθεί, είναι του… πεντακοσάρικου, πως ένα νέο ζευγάρι θα αποφασίσει να κάνει παιδί; Δεν θέλει νομίζω μεγάλη φιλοσοφία για να σκεφτεί κανείς τη φταίει. Παίρνεις βασικό μισθό 600 ευρω και για αν ζήσεις ψιλοαξιοπρεπώς, χρειάζεσαι 1000! Ποια συλλογική σύμβαση θα σε προστατέψει, ποιος εργατικό δίκαιο και ποια κυβέρνηση θα φροντίσει για τους πολίτες της; Ότι αντεργατικός νόμος υπήρχε τον πέρασαν, από κει και πέρα βρισκόμαστε όλοι στο.. έλεος! Και μετά είναι να απορείς γιατί δεν γεννιούνται πλέον παιδιά στην Ελλάδα!!! Ωραία απορία έχουν…
