Δεν θυμάμαι πότε ήταν, ούτε ποιος ήταν εκείνος ο οποίος έκανε τον κόπο να μου απαντήσει. Παρά όμως το νεαρό της ηλικίας μου, δεν ξέχασα ποτέ την απάντηση που έλαβα και πόσο εντύπωση μου είχε κάνει τότε. Σε κάποια συζήτηση φαίνεται, είχα ακούσει τις λέξεις «παθητική δωροδοκία». «Παθητική δωροδοκία! Τι στα κομμάτια είναι αυτό;». Η φράση στριφογύριζε στο μυαλό μου για μέρες αλλά μάλλον δίσταζα να ρωτήσω, φοβούμενος την κοροϊδία. Κάποια στιγμή το ξεφούρνισα φαίνεται και η απάντηση που έλαβα ήταν κάπως έτσι: «Παθητική δωροδοκία είναι όταν θέλουν να σου δώσουν χρήματα και εσύ λες, όχι, όχι για το θεό, δεν τα παίρνω, ενώ ταυτόχρονα τα χώνεις στην τσέπη!».
Πέρασαν χρόνια μέχρι να καταλάβω ότι προφανώς αστειευόταν, παρότι ο πυρήνας της απάντησης ήταν πέρα για πέρα σοβαρός. Και μάλιστα, είχα την αχρείαστη πολυτέλεια να την εξακριβώσω αμέτρητες φορές στο πέρασμα του χρόνου. Αχρείαστη τούτη η πολυτέλεια, διότι δε νοείται ένα πολιτικό σύστημα να κολυμπάει, κυριολεκτικά να κολυμπάει στην διαφθορά, και μάλιστα οριζοντίως και καθέτως. Ιδιαίτερα αυτό το «καθέτως» είχε μεγάλο ενδιαφέρον, εννοώντας υπό το πρίσμα της πολιτικής επιστήμης. Πολλοί οι οποίοι ήταν τοποθετημένοι σε θέσεις από και προς τις οποίες διοχετευόταν δημόσιο χρήμα, τα έπαιρναν. Χωρίς την θέλησή τους φυσικά, γιατί αλλιώς τι διάολο παθητική δωροδοκία θα ήταν αυτή! Τους ζήσαμε και τους καμαρώσαμε (και ορισμένους εξακολουθούμε ακόμη να τους καμαρώνουμε) και στο χωριό μας τόσα χρόνια. Και καλά για τους μη εκλεγμένους. Για τους αιρετούς, τι να πει κανείς;
Εξίσου ενδιαφέρουσα είναι η ελληνική περίπτωση και σε ό,τι αφορά το κομμάτι της οριζόντιας διαφθοράς. Παντού, ακόμη και στα πιο προηγμένα κράτη και κυρίως στην Γερμανία υπάρχει διαφθορά, όπως υπάρχουν και διεφθαρμένοι πολιτικοί. Η διαφορά είναι ότι εδώ το έκαναν επιστήμη! Υπήρχε ολόκληρο πρωτόκολλο ξεπλύματος, τα ποσά ήταν τεράστια, η πίτα μοιραζόταν αναλογικά σε πολύ περισσότερα πολιτικά (και μη) πρόσωπα σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη, και κυρίως, το πάρτι συνεχιζόταν με αμείωτο ρυθμό, ακόμα και τα χρόνια της κρίσης. Τα χρόνια της μεγάλης απελπισίας, της πείνας, της ανεργίας, των περικοπών, της κατάρρευσης και των αυτοκτονιών. Ισχυρίζονταν ότι μας έσωζαν και τελικά μας έκλεβαν με την σέσουλα οι αθεόφοβοι!
«Αθλιότητες, σκευωρία και ασύστολα ψεύδη. Θα καταρρεύσει η σκευωρία». Φωνάζει ο κλέφτης. Φωνάζει ελπίζοντας ότι και πάλι ότι το θράσος του θα καλύψει την φωνή της Δικαιοσύνης και με κάποιο τρόπο θα την σκαπουλάρει. Δυστυχώς για τον ίδιο και όπως έχει καταδείξει το πρόσφατο παρελθόν, καμιά φορά συμβαίνουν και ατυχήματα. Και οι κλέφτες καταλήγουν εκεί όπου ανήκουν: Στην φυλακή.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Κύριε διευθυντά διάβασα με ιδιαίτερη ικανοποίηση την δήλωση του Κυριάκου, ότι θα επιστρέψει στη Μεσαία Τάξη όσα της πήρε ο Τσίπρας. Δεν είπε κουβέντα όμως για όσα της πήρε επι των ημερών της η ΝΔ. Γι αυτά -που σημειωτέων είναι και τα πολλά -προφανώς ισχύει το…άλλα λόγια να αγαπιόμαστε…
