Οι σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας αναθερμαίνονται άρδην το τελευταίο διάστημα. Προφανώς, ο τούρκος πρόεδρος περίμενε καιρό αυτή την ευνοϊκή συγκυρία και, αδιαφορώντας πλήρως για τη σφοδρή κριτική που του ασκείται, ζητάει την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις.
Η επίσκεψή του στην Ιταλία, στα τέλη Απριλίου, ήταν ενδεικτική του μεταβαλλόμενου ευρωπαϊκού κλίματος υπέρ του. Είναι σαφές ότι η ιταλίδα πρωθυπουργός και άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες, όπως ο νέος καγκελάριος της Γερμανίας, έχουν ανάγκη τον τούρκο πρόεδρο τόσο στις ευρωπαϊκές προσπάθειες για οικοδόμηση κοινής αμυντικής αρχιτεκτονικής όσο και για την ανάσχεση των ροών παράτυπων μεταναστών προς την Ευρώπη.
Ο προκάτοχος της Μελόνι, Μάριο Ντράγκι, ήταν τουλάχιστον πιο ειλικρινής όταν σχολίαζε κυνικά για τον Ερντογάν ότι «πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε όπως είναι: ως έναν δικτάτορα. Παρ’ όλα αυτά τον χρειαζόμαστε». Η κυρία Μελόνι υποστηρίζει σθεναρά τον αυξημένο ρόλο της Τουρκίας στη μελλοντική αμυντική αρχιτεκτονική της Ευρώπης. Θα τον αποκτήσει, τελικά, η Αγκυρα;
