Οι παχυλές αμοιβές και το «χρυσό αλεξίπτωτο»

Κάθε χρόνο περισσότερα από 150.000 ευρώ µπαίνουν στον τραπεζικό τους λογαριασμό.  Όταν γίνουν 63 ετών έχουν δικαίωμα συνταξιοδότησης, ενώ µετά την αποχώρησή τους από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δικαιούνται ένα πολύ καλό επίδοµα µέχρι να κάνουν το επόμενοεπαγγελματικό τους βήμα.

Αυτές είναι µόνο οι βασικές παροχές για τους ανθρώπους που εκλέγονται κάθε πέντε χρόνια για να εκπροσωπήσουν τη χώρα τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αφού το πλήρες πακέτο περιλαµβάνει πολλά αεροπορικά εισιτήρια, επίδοµαδιαµονής και στέγασης, γραφεία, αυτοκίνητο και τη δυνατότητα να καλούν στις Βρυξέλλες περίπου 100 ανθρώπους τον χρόνο.

Με λίγα λόγια, η ιδιότητα του ευρωβουλευτή εξασφαλίζει µια µάλλον πλουσιοπάροχη πενταετία, η οποία ωστόσο έχει µπει πλέον στο στόχαστρο τόσο των πολιτών όσο και των ανθρώπων που γνωρίζουν από πρώτο χέρι όσα συµβαίνουν στην καρδιά της Ευρώπης.

Το μισθολόγιο

Η αδιαφάνεια που χαρακτηρίζει ορισµένες παροχές στους ευρωβουλευτές οδηγεί πολλούς που έχουν υπηρετήσει στις Βρυξέλλες στο να εκφράζουν την άποψη ότι υπονοµεύεται η ίδια η ιδέα της Ευρώπης, σε µια εποχή που ο ευρωσκεπτικισµός καλπάζει.

Ο µεικτός µισθός κάθε ευρωβουλευτή είναι 8.750 ευρώ τον µήνα και µε τις κρατήσεις για την Εφορία και την ασφάλιση διαµορφώνεται στα 6.824 ευρώ. Το ποσό αυτό υπόκειται και σε κρατήσεις στη χώρα καταγωγής του ευρωβουλευτή. Οι ευρωβουλευτές δικαιούνται σύνταξη όταν κλείσουν τα 63 χρόνια τους, το ύψος της οποίας εξαρτάται άµεσα από τα χρόνια της θητείας τους. Η σύνταξη ισούται µε 3,5% του µισθού για κάθε χρόνο που κάθονταν στα έδρανα του Ευρωκοινοβουλίου, µε ανώτατο όριο το 70% του µισθού.

Αν και η «µισθοδοσία» των ευρωβουλευτών δεν προκαλεί ιδιαίτερες αντιδράσεις, καθώς συµβαδίζει σε γενικές γραµµές µε τις απολαβές των µελών των εθνικών Κοινοβουλίων, τα επιπλέον 4.513 ευρώ που µπαίνουν κάθε µήνα στον λογαριασµό τους έχουν δεχθεί σφοδρή κριτική. Πρόκειται για χρήµατα που χορηγούνται για «γενικά έξοδα», ωστόσο ο όρος είναι σκόπιµα ασαφής, αφού οι ευρωβουλευτές µπορούν να τα ξοδέψουν όπως νοµίζουν οι ίδιοι. Επιπλέον, δεν υποχρεούνται να καταθέσουν κανένα παραστατικό για τις δαπάνες τους.

«Τις περισσότερες φορές αυτά τα χρήµατα δαπανώνται για να οργανωθεί ένα γραφείο στη χώρα καταγωγής του ευρωβουλευτή. Πρέπει να παραδεχτούµε, πάντως, ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ένα Σώµα που βοηθάει τον εαυτό του και έχει δηµιουργήσει τη δική του γραφειοκρατία. Αυτό έχει ως αποτέλεσµα συχνά να βάζει εµπόδια στη διαφάνεια» µας λέει µία πρώην ευρωβουλευτής.

Κάθε µέλος του Ευρωκοινοβουλίου δικαιούται έως 24.943 ευρώ τον µήνα για να καλυφθούν οι µισθολογικές ανάγκες των συνεργατών του. Τα χρήµατα δεν µπαίνουν στον τραπεζικό λογαριασµό του ευρωβουλευτή, αλλά πληρώνονται απευθείας στο προσωπικό, τόσο του γραφείου των Βρυξελλών όσο και του γραφείου της χώρας καταγωγής.

Εξίσου γενναίες είναι και οι παροχές σε είδος που απολαµβάνουν τα µέλη του Ευρωκοινοβουλίου. Για κάθε µέραπαραµονής τους στις Βρυξέλλες ή στο Στρασβούργο δικαιούνται 320 ευρώ, τα οποία καλύπτουν έξοδα διαµονής και διατροφής. Για να τα εισπράξουν, ωστόσο, θα πρέπει να καταγραφούν επίσηµα η παρουσία και η ψήφος τους στην αίθουσα.

Για ταξίδια που έχουν σχέση µε τα καθήκοντά τους οι ευρωβουλευτές µπορούν να δικαιολογήσουν έως 4.454 ευρώ ετησίως. Για να ταξιδέψουν προκειµένου να παρευρεθούν σε συνεδριάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δικαιούνται αεροπορικό εισιτήριο σε businessclass ή -αν ταξιδεύουν µε αυτοκίνητο- 53 λεπτά του ευρώ για κάθε χιλιόµετρο µέχρι τα 1.000 χιλιόµετρα. Αυτά τα έξοδα πρέπει να συνοδεύονται από τα αντίστοιχα παραστατικά. Κάθε χρόνο µπορούν επίσης, µε έξοδα της Κοινοβουλευτικής Οµάδας στην οποία ανήκουν, να καλύψουν τα έξοδα περίπου 100 συµπατριωτών τους για να ταξιδέψουν στις Βρυξέλλες ή στο Στρασβούργο. Τυπικά, αυτά τα ταξίδια πρέπει να έχουν άµεση σχέση µε τη δραστηριότητα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά συχνά είναι απλά µιααφορµή για ευχάριστες ολιγοήµερες διακοπές.

Ακόµα και µετά την ολοκλήρωσή της, η θητεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποδεικνύεται προσοδοφόρα. Οπως έχει δείξει η ιστορία, ο τίτλος του ευρωβουλευτή είναι µια πολύ ζηλευτή προσθήκη στο βιογραφικό, µε την οποία ανοίγει πιο εύκολα ο δρόµος για υψηλόβαθµες θέσεις στον δηµόσιο και τον ιδιωτικό τοµέα.

Το «χρυσό αλεξίπτωτο»

Η επαγγελµατική αποκατάσταση δεν είναι το µοναδικό µπόνους των ευρωβουλευτών όταν ολοκληρώνουν τη θητεία τους. Η αναχώρησή τους από τις Βρυξέλλες συνοδεύεται από ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, που επισήµωςονοµάζεται «επίδοµα µετάβασης» και ειρωνικά «χρυσό αλεξίπτωτο». Το ποσό που αντιστοιχεί σε κάθε πρώην ευρωβουλευτή είναι ένας µισθός για κάθε χρόνο θητείας. Χορηγείται µε πλαφόν τους 24 µισθούς και το ανώτατο ποσό µπορεί να φτάσει τα 210.185 ευρώ. Το επίδοµα συνεχίζει να καταβάλλεται αν ο ευρωβουλευτής εργαστεί στον ιδιωτικό τοµέα.

Αυτά βλέπουν οι πολίτες και τους προκαλούν απέχθεια.. Από µόνα τους τα ψηφίσµατα για την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη δεν αρκούν.