
«Κόκκινα γαρίφαλα Ιερής ελευθερίας Δοξαστικός Νοέμβρης…..»
«Ωραία παιδιά, με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησιές χωρίς στασίδια.»
«Ωραία παιδιά, δικά μας, με τη μεγάλη θλίψη των αντρείων….»
Για άλλη μια φορά μαθητές και εκπαιδευτικοί του 1ου ΓΕ.Λ. Πύργου με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης, περηφάνιας και θαυμασμού ταξιδέψαμε νοερά, πήγαμε στην αυλή του φθινόπωρου να συναντήσουμε τους γενναίους φοιτητές του Νοέμβρη του 1973, τον Ορέστη από το Βόλο και την Μαρία από τη Σπάρτη , τον 17χρονο εθελοντή τραυματιοφορέα Διομήδη Κομνηνό. 17 Νοέμβρη 2025 ύστερα από 52 χρόνια, τόσο μακρινά, τόσο κοντινά, οι αξίες που ενέπνευσαν εκείνα τα ηρωικά παιδιά και τους χιλιάδες πολίτες παραμένουν ζωντανές, και σήμερα περισσότερο από ποτέ ζητούν δικαίωση.

Στα μαρμαρένια αλώνια που η ψηφιακή εποχή και παντός τύπου ολοκληρωτισμοί μάς στήνουν καρτέρι και απειλούν την ανθρώπινη υπόστασή μας και τα δικαιώματά μας, η μεγαλειώδης εξέγερση των αγωνιστών του Πολυτεχνείου απέναντι σε ένα καταπιεστικό καθεστώς, αναδεικνύει την αξία των συλλογικών αγώνων για την ελευθερία, τα δημοκρατικά ιδεώδη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ειρήνη. Η θυσία τους ανοίγει το παράθυρο της ψυχής μας για να διεκδικούμε τη ζωή σε μια κοινωνία που θα ικανοποιεί τις ανάγκες μας, μας διδάσκει να μην μένουμε απαθείς στη αδικία, να αγωνιζόμαστε με σθένος για το δίκαιο και την αλήθεια.

Οι μαθητές μας της Α΄ Λυκείου με την καθοδήγηση της ταλαντούχας συμμαθήτριάς τους της Γ΄Λυκείου Γεωργίας- Φανουρίας Καραθανάση που είχε την μουσική επιμέλεια της γιορτής και των βοηθών της Μαρίας Καραλή και Δημήτρη Ηλιόπουλου προσπάθησαν να μεταφέρουν αυτά τα μηνύματα στους συμμαθητές τους. Η επιλογή των κειμένων της γιορτής έγινε από τις καθηγήτριες κ. Αγγέλικα Παπαγεωργίου και κ. Μαρία Νάρρου. Η κ. Παπαγεωργίου επίσης επιμελήθηκε τα βίντεο της γιορτής ενώ σημαντική ήταν και η σύμπραξη του καθηγητή κ. Χρήστου Σαργέντη στην υλοποίησή της.

Να ευχαριστήσουμε για την παρουσία τους, τον εκπρόσωπο της Ιεράς Μητρόπολης Ηλείας, αιδεσιμότατο πατέρα Βασίλειο Λαγκαδινό, τους εκπροσώπους του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας καθώς και τον κ. Βασίλη Σωτηρόπουλο, αφυπηρετήσαντα διευθυντή του σχολείου μας που πάντα μας τιμά με την παρουσία του.

Ο ιερός αγώνας των φοιτητών και των μαθητών τον Νοέμβρη του 1973 μας θυμίζει πως «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος Δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο».