«Κινήσεις της 6^ης ΥΠΕ που θυμίζουν τη διαφήμιση «Να φύγετε, να πάτε αλλού» σχολιάζουν οι γιατροί

«Δε μας θέλουν!». Μέσα σε αυτές τις τρείς λέξεις, η Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Πύργου, συμπυκνώνει την πραγματικότητα που βιώνουν οι γιατροί του Νοσοκομείου Πύργου, τις «απρόσωπες και ανάλγητες συνθήκες» που ζουν καθημερινά όπως χαρακτηριστικά τονίζουν και που στην ουσία, αποτελούν τη βασική αιτία που δεν έρχονται νέοι γιατροί αλλά και που φεύγουν οι ήδη υπηρετούντες!

Η χθεσινή ανακοίνωση της Ένωσης, με αφορμή την αιφνιδιαστική μετακίνηση Αναισθησιολόγου από το πολύπαθο Νοσοκομείο Πύργου στην Κεφαλλονιά για 15 ημέρες συνεχόμενης εφημερίας, έρχεται λίγες μόλις μέρες μετά το ρεπορτάζ της «Πρωινής» σχετικά με τις αποχωρήσεις ιατρών με τον τίτλο «Διαρκώς στο κόκκινο» και την επιβεβαίωση των γραφόμενων μας- ολίγον ωραιοποιημένα-  από την Διοίκηση του Γ.Ν. Ηλείας μια μέρα αργότερα. Ακολούθησε επίσης, και η δημοσιοποίηση λίστας «προτάσεων- αιτημάτων» πολυάριθμων προσλήψεων ιατρών από το Διοικητή προς την 6^η ΥΠΕ… και ως μια πρώτη απάντηση, για την ανάγκη ενίσχυσης των Νοσηλευτικών Μονάδων της Ηλείας, έλαβε την …απόφαση μετακίνησης.

Η απόφαση της 6^ης ΥΠΕ όμως να μετακινήσει τον Αναισθησιολόγο στη Κεφαλλονιά και μάλιστα με την απειλή πειθαρχικών κυρώσεων και στέρησης μισθού σε περίπτωση άρνησης, αδιαφορώντας ταυτόχρονα για το γεγονός ότι το Αναισθησιολογικό τμήμα του Νοσοκομείου Πύργου θα μείνει ακάλυπτο μετά τις 23 Οκτωβρίου προκάλεσε την έντονη αντίδραση της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών.

Με ανακοίνωση την οποία υπογράφουν η πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Πύργου κ. Θεοδώρα Νικολοπούλου και ο αντιπρόεδρος Παναγιώτης Απαλίδης, επισημαίνετε:

«Έκπληκτοι μάθαμε για την αιφνιδιαστική απόφαση μετακίνησης αναισθησιολόγου από το πολύπαθο νοσοκομείο του Πύργου στην Κεφαλονιά.

Η φανατική άρνηση των κυβερνήσεων, διαχρονικά, για προσλήψεις μόνιμου ιατρικού προσωπικού, έκανε πάλι το θαύμα της.

Κατά παράβαση οποιουδήποτε εργατικού δικαίου, με διαδικασία που θυμίζει στρατιωτικό φύλλο πορείας, με απάνθρωπο τρόπο μετακινήθηκε, εν μία νυκτί, ένας από τους απομείναντες γιατρούς του νοσοκομείου Πύργου. Ο συνάδελφος πήρε εντολή να μεταβεί στην Κεφαλονιά ώστε να εφημερεύσει 15 ημέρες συνεχόμενα, στα πλαίσια του δόγματος «μπαλώνουμε τρύπες», απειλούμενος με πειθαρχικές κυρώσεις και στέρηση μισθού σε περίπτωση άρνησής του.

Η ένωση στεκόταν και στέκεται πάντα απέναντι σε αυτού του είδους τις αυθαιρεσίες και θα στηρίξει κάθε συνάδελφο που θα προσφύγει στη δικαιοσύνη για να διεκδικήσει το δίκιο του.

Δεν είναι δυνατόν η απάντηση της περιφέρειας και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας στις ελλείψεις προσωπικού να είναι οι μετακινήσεις συναδέλφων για λίγες μέρες δεξιά και αριστερά, από το ένα νοσοκομείο στο άλλο σαν μπαλάκι.

Με τέτοιες απρόσωπες και ανάλγητες συνθήκες, όχι μόνο δεν προσελκύουμε νέους γιατρούς αλλά διώχνουμε και τους ήδη υπηρετούντες, όπως για παράδειγμα τους δύο έμπειρους και αξιόλογους γιατρούς της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας αλλά και άλλων κλινικών (όπως Ορθοπεδική, Καρδιολογική, Πνευμονολογική) που πρόσφατα παραιτήθηκαν, επιλέγοντας να βρουν αλλού την  τύχη τους.

Αλήθεια, πως θα καλύψει το υπουργείο, η περιφέρεια και η διοίκηση του νοσοκομείου τις εφημερίες του αναισθησιολογικού τμήματος, οι οποίες από τις 23/10/20 και μετά παραμένουν ακάλυπτες;
Θα μετακινήσει γιατρό-μπαλάκι από άλλο νοσοκομείο ή θα προβεί στη συνήθη τακτική των “εντέλλεσθε” οδηγώντας σε σωματική και ψυχική εξόντωση τους εναπομείναντες γιατρούς;

Το Νοσοκομείο του Πύργου έχει ήδη αρκετά και σημαντικά προβλήματα και δεν χρειάζεται να φορτώνεται και άλλα λόγω σπασμωδικών αποφάσεων της πολιτικής ηγεσίας.

Εθνικό Σύστημα Υγείας χωρίς γιατρούς δεν γίνεται. Αν θέλετε νοσοκομεία να προσλάβετε γιατρούς.

Εν μέσω έξαρσης της πανδημίας, το αποτέλεσμα της διαχρονικής πολιτικής της εκμηδένισης του ΕΣΥ και της μείωσης του κόστους της δημόσιας υγείας,
κάνει το νοσοκομείο του Πύργου να αρχίζει να θυμίζει ένα άδειο πουκάμισο.

Γι΄ αυτό, μην εκπλαγείτε όταν στο τέλος του χρόνου, μετά και τις αποχωρήσεις των γιατρών που συνταξιοδοτούνται, δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν με ασφάλεια ούτε καν τα βασικά τμήματα του νοσοκομείου.

Και τότε “ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα”…».