Διαβάζεις τις γραμμές αλλά ουσιαστικά δεν ξέρεις ποια ήταν, αν έχει οικογένεια, πως ήρθε στην Ελλάδα, τι έλπιζε, τι φοβόταν… Κυρίως όμως δεν μπορείς να καταλάβεις γιατί πήδηξε στο κενό. Μην βιαστεί κανείς να απαντήσει πως για όλα φταίει ο φόβος, γιατί ο φόβος του θανάτου είναι πάντοτε μεγαλύτερος. Δεν ενδιαφέρουν εδώ τα δημοσιογραφικά κλισέ και οι λεπτομέρειες μίας ακόμη τραγικής ιστορίας. Γραμμές είναι και θα περάσουν. Θα τις παρασύρει σύντομα ο αέρας της επικαιρότητας σαν φύλλα εφημερίδας που παράπεσε στον δρόμο και τα σκόρπισε ο καιρός: “Παράνομη αποκλειστική νοσοκόμα από την Γεωργία σκοτώθηκε πηδώντας από παράθυρο στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας, φοβούμενη τον έλεγχο”. Όλες οι πληροφορίες είναι εκεί, κι όμως τίποτε δεν είναι ξεκάθαρο εκτός του ότι μία γυναίκα σκοτώθηκε για τριάντα ευρώ. Όπως σαφές είναι ότι πάνω στο πτώμα της κάποιοι χυδαίοι συνδικαλιστές δεν θα διστάσουν να παίξουν το σύνηθες πολιτικό τους παιχνίδι. Από εκεί και πέρα όμως τι ξέρουμε στ’ αλήθεια γι’ αυτήν; Τι μπορούμε να καταλάβουμε από την ανάγκη της; Τι μπορούμε να νιώσουμε από τον φόβο της; Τι μπορούμε να υποθέσουμε για τα βάσανά της; Ίσως μόνο ότι ερχόταν στην Ελλάδα με τουριστική βίζα για να δουλέψει όσο μπορεί -το κάνει πολύς κόσμος- και να γυρίσει ύστερα στην πατρίδα της, να περάσει όσο μπορεί να περάσει με αυτά τα χρήματα. Έτρεμε τον έλεγχο και την αυστηρότητα που επικρατεί, εφόσον οι πιστοποιημένες αποκλειστικές αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα και έχουν τα δίκια τους. Κυρίως όμως έτρεμε μην την βουτήξουν και στερηθεί την ελευθερία της ή ακόμη χειρότερα μην στερηθούν άλλοι, οι οποίοι την έχουν απόλυτη ανάγκη, την παρουσία της. Γι’ αυτό έψαχνε απεγνωσμένα τρόπο να ξεφύγει. Δεν φοβόταν τον έλεγχο όσοτις πλάγιες επιπτώσεις του ελέγχου. Γιατί μερικά επαγγέλματα δεν είναι για κανονικούς εργαζόμενους, αλλά αποκλειστικά για μελλοθάνατους.
Οι καταγγελίες από τις αποκλειστικές νοσοκόμες και η ανάγκη για άμεσα μέτρα
Κραυγή αγωνίας από τις αποκλειστικές νοσοκόμες μετά τον τραγικό θάνατο της 50χρονης γυναίκας στο νοσοκομείο της Νίκαιας
Ο τραγικός θάνατος της 50χρονης γυναίκας που εργαζόταν ως αποκλειστική νοσοκόμα και υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες αναδεικνύει το τεράστιο πρόβλημα της ανασφάλιστης εργασίας. Οι αποκλειστικές νοσοκόμες που δουλεύουν νόμιμα, λένε «ως εδώ» και καταγγέλλουν την παράνομη, ανασφάλιστη εργασία που εγκυμονεί κινδύνους για τους ασθενείς και για τους εργαζόμενους.
«Το πιο χαμηλό μεροκάματο είναι 47 ευρώ την ημέρα και 53-55 ευρώ τα νυχτερινά» λέει η Κωνσταντίνα Ζιώρη, που είναι πρόεδρος της πανελλαδικής Ένωσης νοσηλευτών αποκλειστικής απασχόλησης «αλληλεγγύη». «Όταν έχεις ανάγκη και δεν μπορείς να εξυπηρετήσεις τον ασθενή θα δώσεις όσο πιο λίγα χρήματα γίνεται» λέει συγγενής ασθενή στην κάμερα του Open TV.
