Του Παντελή Μπουκάλα
Ολοι θέλουμε να επιστρέψουμε στην περίφημη κανονικότητα, ει δυνατόν και αύριο, και παρότι δύσκολα θα συμφωνούσαμε για τον ορισμό και το περιεχόμενό της. Εν πάση περιπτώσει, όλοι θέλουμε να μην πεθαίνουν οι συνάνθρωποί μας εντός ή εκτός ΜΕΘ, να πάψουμε να βλέπουμε τους διπλανούς μας σαν απειλή, να ξαναβρεί κάποιο σφυγμό η οικονομία, να ξαναδούμε τους συγγενείς και τους φίλους άφοβα, δίχως τη μάσκα που κρύβει το χαμόγελό μας, να γυρίσουν τα παιδιά στο σχολείο και οι εργαζόμενοι στη δουλειά τους, να χαρούμε την άνοιξη, να προγραμματίσουμε το Πάσχα, να μην περάσει και αυτό ανεόρταστο, όπως το περυσινό.
Το θέλουμε όλοι, μαζί βεβαίως και η κυβέρνηση, που έχει να απολογηθεί σε κάτι ουσιαστικότερο και αυστηρότερο από την εικόνα της: στους πολλαπλώς ζορισμένους πολίτες, η αντοχή και η ανοχή των οποίων έχουν τα όριά τους. Μόνο που η κατάσταση, όπως την ορίζουν τα στενάχωρα μεγέθη της πανδημίας και όχι η ευφάνταστη εξωραϊστική διαχείρισή τους, εξακολουθεί να μην ευνοεί την επιθυμία μας. Αντίθετα, την εκθέτει σαν υπερβολική και αστήριχτη. Και δεν αρκούν κάποιες δημοσιογραφικές ή υπουργικές ενέσεις αισιοδοξίας για να τη νομιμοποιήσουν, όπως δεν αρκούν ποτέ τα αυτοεγκώμια για να προσδώσουν αντικειμενικό κύρος σε οποιονδήποτε αυτοεπαινούμενο.
Γνωστά τα μεγέθη που αντιστέκονται σε οποιοδήποτε φτιασίδωμα: οι ημερήσιοι αριθμοί θανάτων και κρουσμάτων, ο δείκτης θετικότητας και ο μηνιαίος δείκτης θνησιμότητας (μεγαλύτεροι τώρα απ’ ό,τι την 7η Νοεμβρίου, οπότε μπήκαμε σε αυστηρή και διαρκώς αυτοανανεούμενη καραντίνα), ο ρυθμός εμβολιασμού, μικρότερος από τον επιθυμητό αλλά και από τον πρωθυπουργικώς υπεσχημένο, κ.ά. Πέντε μήνες lockdown δεν βελτίωσαν τους αριθμούς. Σύμφωνα με το Μπλούμπεργκ, που εξετάζει κρίσιμους δείκτες, μέσα σε ένα μήνα η Ελλάδα υποχώρησε κατά είκοσι θέσεις στην κατάταξη αντιμετώπισης του κορωνοϊού. Είναι πλέον 40ή ανάμεσα σε 53 χώρες. Πανευρωπαϊκή η βουτιά, με την Ελλάδα πάντως αρνητική πρωταθλήτρια, εξηγείται μερικώς από τα κυνικά πολιτικοοικονομικά παίγνια με αντικείμενο τα εμβόλια.
Κατά τα προγνωστικά μοντέλα, για το επόμενο δεκαπενθήμερο προβλέπονται ακόμα και χίλιοι διασωληνωμένοι, αλλά και –παρά τη θρυλούμενη εξαιρετική προετοιμασία– πολλοί ασθενείς στην εναγώνια αναμονή μιας κλίνης ΜΕΘ. Η ανυπομονησία, λοιπόν, μπορεί να αποδειχθεί βλαπτική. Η αγχωμένη άρση του απαγορευτικού ενδέχεται να οδηγήσει γρήγορα σε βαρύτερες απαγορεύσεις. Θα το αντέξουμε;
Πηγή: kathimerini.gr
