Αρκετοί εκπαιδευτικοί εγκαταλείπουν τη βαθμολογική αξιολόγηση των μαθητών τους για το πρώτο τετράμηνο του σχολικού έτους και καταθέτουν περιγραφικά την εκτίμησή τους για την πορεία τους. Και αυτό διότι θεωρούν ότι δεν έχουν επαρκή στοιχεία, ώστε να καταθέσουν βαθμολογία τετραμήνου. Αυτό επιτρέπεται στην περίπτωση που ο εκπαιδευτικός τεκμηριώσει την απόφασή του, ενώ ενισχύεται η επιλογή της περιγραφικής αξιολόγησης όταν δεν έχουν γίνει 10 ώρες διά ζώσης μαθήματα. Μάλιστα, υπό προϋποθέσεις, η περιγραφική αξιολόγηση θεωρείται πιο δύσκολη από την κατάθεση βαθμολογίας. Στην επιλογή αυτή συναινούν πολλές τοπικές ενώσεις καθηγητών (ΕΛΜΕ). «Η περιγραφική είναι, αυτή τη στιγμή, ο δικαιότερος τρόπος βαθμολόγησης. Ανταποκρίνεται στο δικαίωμα μαθητών και γονέων να ενημερώνονται για τη μαθητική πρόοδο. Επιπλέον, οι διδάσκοντες συλλέγουν σημαντικές πληροφορίες για τις συνθήκες και το αποτέλεσμα του μαθήματος, ενώ δίνουν προσωποποιημένες πληροφορίες και οδηγίες, απαλλαγμένοι από τον προσχηματισμό των “βαθμών”, που μπορούν ακόμη και να δικαιώσουν την τηλεκπαίδευση ως κανονική εκπαιδευτική διαδικασία».
Συγκεκριμένα, οι καθηγητές που θεωρούν την κατάθεση βαθμολογίας προβληματική, αναφέρουν ότι από τα τέλη Οκτωβρίου έως και σήμερα, και με βάση τις εντολές του ΥΠΑΙΘ για κάλυψη της διδακτέας ύλης, το βάρος δίνεται στη συνέχιση της διδακτικής διαδικασίας, χωρίς μέριμνα για την παιδαγωγική διάσταση της πραγματικής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Η ανταπόκριση της πλειονότητας των μαθητών είναι –ποσοτικά και ποιοτικά– τέτοια ώστε να εγείρονται σοβαρές αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα της διαδικασίας.
Από την άλλη, «τα διαδικτυακά μαθήματα είναι μορφές τηλεδιάσκεψης, χωρίς ουσιαστική αλληλεπίδραση μαθητών – εκπαιδευτικών, εξ ου και το φαινόμενο των “βουβών συνδέσεων”, το οποίο χρήζει οπωσδήποτε περαιτέρω διερεύνησης, προτού αποφανθούμε αφοριστικά ότι είναι πονηριά, τεμπελιά ή αδιαφορία των μαθητών για το μάθημα. Θεωρώ ότι είναι τουλάχιστον αντιπαιδαγωγικό να αξιολογήσω τη συμμετοχή, το ενδιαφέρον και την επιμέλεια των μαθητών για το μάθημα, παραγνωρίζοντας ότι πρόκειται για εφήβους που υφίστανται σοβαρές κοινωνικές και ψυχολογικές επιπτώσεις από την παράταση των συνεπειών της πανδημίας και του εγκλεισμού».
Πηγή: kathimerini.gr
