Δύο χρόνια μετά τον θάνατό του
- «Αγωνίστηκε για μια δωρεάν δημόσια παιδεία»
Δύο χρόνια μετά το θάνατό του Τάσου Σταυρόπουλου, οι συνταξιούχοι συνάδελφοί του από την ΠΕΣΕΚ την Δευτέρα το απόγευμα, διοργάνωσαν στην Αμαλιάδα εκδήλωση τιμής στη μνήμη του εκπαιδευτικού και αγωνιστή που αφιέρωσε τη ζωή του για μια δωρεάν δημόσια Παιδεία με ίσες ευκαιρίες για όλα τα Ελληνόπουλα. Ως ενεργός εκπαιδευτικός αγωνίστηκε για τη δωρεάν δημόσια Παιδεία και τη συλλογικότητα στις διεκδικήσεις και ως συνταξιούχος εκπαιδευτικός για αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής όλων των συνταξιούχων εκπαιδευτικών.
Είναι ο οραματιστής και ιδρυτής της Πανελλήνιας Ένωσης Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών και των παραρτημάτων της, ο πρώτος Πρόεδρος της ΠΕΣΕΚ και ο άνθρωπος που έθεσε τον εαυτό του στην υπηρεσία όλων των εκπαιδευτικών που ήταν υπό συνταξιοδότηση, ανεξάρτητα από πολιτική ή κομματική τοποθέτηση.
Στην εκδήλωση έγινε προσπάθεια να παρουσιαστούν οι πτυχές της προσωπικότητας του Τάσου Σταυρόπουλου , καθώς όλοι ομιλητές και μη,, είχαν να καταθέσουν ένα λιθαράκι ευγενούς ήθους και αγωνιστικότητας για τον Τάσο.
Ο Δήμαρχος Ήλιδας, κ. Χ. Χριστοδουλόπουλος και ο Αντιδήμαρχος Πηνείας κ. Αναγνωστόπουλος έδωσαν τα πρώτα δείγματα ήθους, ανθρωπιάς και αγωνιστικής δραστηριότητας του Τάσου Σταυρόπουλου. Η συνδικαλιστική του και αγωνιστική του πορεία διαφάνηκε από τις εισηγήσεις του Φώτη Κωσταρά (Προέδρου του παραρτήματος ΠΕΣΕΚ Ηλείας), του Γρηγόρη Καλομοίρη (Προέδρου της ΠΕΣΕΚ) και του Δ. Τζιώρα (εκπροσώπου ΠΕΣΕΚ Αχαΐας). Ο άνθρωπος με το πλεόνασμα ανθρωπιάς, συντροφικότητας, ευγένειας και έγνοιας για τον κάθε άνθρωπο ζωντάνεψε με τις παρεμβάσεις των συγγενικών προσώπων (Αικ . Σταυροπούλου και Ι. Χριστοπούλου), των συμμαθητών του (Β. Σαλτάρη, Γ. Τασόπουλου, Δ. Πιτσούνη και Π. Λουκάτου), των συναδέλφων εκπαιδευτικών / εκπροσώπων φορέων (ΣΕΠΕ: Α. Καπόλα , Δ. Μπαντούνα, Μ. Παπουτσή και ΕΛΜΕ: Ε. Μπίσσα).
Η σεμνή αλλά περιεκτική εκδήλωση απέδωσε το ζητούμενο, τον απαιτούμενο φόρο τιμής και μνήμης στον Τάσο Σταυρόπουλο. Οι παριστάμενοι έγιναν κοινωνοί μιας υποδειγματικής και αξιοζήλευτης πορείας ζωής, άξιας μίμησης, ιδιαίτερα σε δύσκολους καιρούς, όπως αυτοί που ζούμε.
