Γράφει η Πουλχερία Γεωργιοπούλου
Το Ολυμπιακό Κέντρο Φιλοσοφίας και Παιδείας ανακοίνωσε τον θάνατο του Ιδρυτή και επίτιμου προέδρου του Λεωνίδα Κ. Μπαρτζελιώτη
Ο Λεωνίδας Μπαρτζελιώτης ήταν ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, γεννημένος στη Μίνθη της Ολυμπίας. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια των Αθηνών, Norman και Emory των Αθηνών, διδάκτωρ της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Emory και της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μεταξύ άλλων υπήρξε ιδρυτής του ” Διεθνούς Κέντρου Φιλοσοφίας και Διεπιστημονικής Έρευνας” μετεξέλιξη του οποίου αποτελεί το ” Ολυμπιακό Κέντρο Φιλοσοφίας και Παιδείας όπου εδώ και 27 χρόνια πραγματοποιεί στην Αρχαία Ολυμπία Διεθνές Συνέδριο Φιλοσοφίας με σκοπό την ανάδειξη και διάδοση των αρχών και αξιών της φιλοσοφίας και του πολιτισμού.
Ο καθηγητής Λεωνίδας Μπαρτζελιώτης με την ακάματη εργατικότητα και δραστηριότητα δεν είναι πλέον κοντά μας, η Ηλεία φτώχυνε πραγματικά.
Αυτή που έμεινε χαραγμένη στο μυαλό της γράφουσας είναι η εικόνα του ανθρώπου Μπαρτζελιώτη στον προσωπικό του χώρο, το σπίτι του.
Ένα απλό σπίτι στο γραφικό παραθαλάσσιο χωριό της Ηλείας, το Νεοχώρι, που ανασαίνει τη δροσερή πρασινάδα των πεύκων , το οποίο ο καθηγητής έχει παραχωρήσει στο ΟΚΦΠ.
Εκεί δεχόταν τους φίλους, τους συνεργάτες και τους φοιτητές του, επιμελούνταν τα σεμινάρια και οργάνωνε τα προσεχή συνέδρια . Ένα σπίτι που παράλληλα λειτουργεί ως βιβλιοθήκη των εκδόσεων του Ολυμπιακού Κέντρου, και φιλοξενούσε κόσμο όταν υπήρχε ανάγκη.
Ο καθηγητής Μπαρτζελιώτης λάτρευε την καλή παραδοσιακή μουσική, άκουγε ηπειρώτικα τραγούδια, Ξυλούρη, Χατζηδάκι, Θεοδωράκη αλλά και τους « Κρητικούς» όπως αποκαλούσε τρυφερά την ορχήστρα του Νίκου Ηλιάκη.
Αργά τα βράδια, καθώς ξεπροβόδιζε τους καλεσμένους του, ο καθηγητής ,στεκόταν στην εξώπορτα του σπιτιού του και άναβε την τελευταία πίπα της ημέρας. Αγνάντευε την Μίνθη, το πατρογονικό βουνό το κατάφυτο από φλισκούνι κι άγρια μέντα που είχαν χτίσει οι αρχαίοι Μακίστιοι ναό του Άδη και άλσος αφιερωμένο στη Δήμητρα και την Περσεφόνη.
Καλό κατευόδιο στο σεβάσμιο συμπατριώτη που λάμπρυνε με τις πνευματικές του χάρες τους διανοητικούς μας ορίζοντες και την ψυχή μας.
