Γράφει ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος, πρ. Φαρμακευτικού Συλλόγου Ηλείας
Άλλη μια χρονιά μπροστά στα αποτελέσματα των εισαγωγικών
Αφιερώματα στα ΜΜΕ
Οι πρώτοι των πρώτων
Φωτογραφίες και δηλώσεις των παιδιών
Τυποποιημένες καταστάσεις
Το κατά Γουόρχολ πεντάλεπτο δημοσιότητας
Πόσο διάβαζαν και πώς τα κατάφεραν τόσο καλά
Τι περιμένουν για το παρακάτω και τι ονειρεύονται για την ζωή τους μετά από αυτήν την επιτυχία
Ευχαριστίες στους γονείς και στους καθηγητές τους
Χωρίς ποτέ όμως να διευκρινίζεται ποιους καθηγητές εννοούν του σχολείου ή του φροντιστηρίου αλλά όταν είναι μέρες χαράς μην τα μπλέκουμε τα παιδιά γιατί αυτά είναι τα τελευταία που φταίνε
Και από δίπλα οι πολιτικοί μαϊντανοί
Σιγά μην έχαναν την ευκαιρία να ποζάρουν και να πλασάρουν τα προϊόντα του ξυλουργείου τους
Συγχαρητήρια στα παιδιά και ευχές για καλή σταδιοδρομία
Ο Υπουργός δίνει κάποια στατιστικά και τα ΜΜΕ επιλέγουν ότι πιο πιασαρικο για τίτλο
Φέτος «έπαιξε» πολύ ο τίτλος «μεγάλη πτώση των βάσεων»
Η εξήγηση δεν ήταν δύσκολη από την στιγμή που είχαμε τον COVID19 άσε που και τα θέματα ήταν δύσκολα όπου δεν ήταν και ασαφή….
Όλα αυτά σε κάποιον βαθμό λειτούργησαν σαν δικαιολογίες που εν μέρει έβαλαν στην άκρη περαιτέρω αναλύσεις για την κατάσταση του συστήματος της παιδείας γενικότερα
Ούτε και φέτος δεν έλειψαν όμως τα κλαψουρίσματα για το γεγονός ότι εισάγονται σε κάποιες σχολές μαθητές σχεδόν με λευκή κόλα
Ευτυχώς αυτό όλοι το ξεχνούν την επομένη και η ζωή συνεχίζεται
Άλλωστε κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει κάτι από την στιγμή που τελικά δεν υπάρχει πρόβλημα
Όσο και αν κάποιοι μέμφονται την χώρα μας ότι δεν παράγει τίποτα και όλα τα εισάγει πρέπει να παραδεχτούμε ότι η παραγωγή επιστημόνων συνεχίζεται κανονικά πολλά χρόνια τώρα και βαίνει αυξανόμενη χρόνο με τον χρόνο
Επιστήμονες με εισαγωγικά και χωρίς
Εννοείται όμως ότι κανείς δεν στέκεται σε αυτές τις λεπτομέρειες
Η χώρα γέμισε σχολές άλλες με ουσιαστικό περιεχόμενο και άλλες κυριολεκτικά σχολές εφευρέσεις της κεντρικής εξουσίας σε συνεργασία με τους ντόπιους Μαυρογιαλούρους
Όλα αυτά βέβαια για την οικονομική ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας
Ενοικιαζόμενα και καφετερίες, κάτι σαν χειμερινός τουρισμός…..
Δύσκολα μπορεί να σκεφτεί κάποιος την προοπτική που δίνουν τα πτυχία κάποιων σχολών.
Από την άλλη και οι «κανονικές» σχολές πέρα από ένα σημείο παράγουν πλέον ένα πολυπληθές επιστημονικό προλεταριάτο που ο χρόνος θα δείξει που θα οδηγήσει τα πράγματα όταν δημιουργηθεί η κρίσιμη μάζα
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις παρατηρούν απλώς αυτήν την κατάσταση
Οι όποιες αντιρρήσεις και οι όποιες κριτικές γίνονται με τακτ και με μια κάποια σεμνότητα γιατί είναι και αυτό το αναθεματισμένο πολιτικό κόστος και η νεολαία είναι ένα target group από τα πιο σημαντικά του πολιτικού Μάρκετινγκ
Πίσω λοιπόν από τις μεγάλες κουβέντες για την νεολαία που είναι καλή που είναι ωραία και που έχει τις χάρες όλες κρύβεται πάντα μια επιδέξια προσπάθεια προσεταιρισμού της
Τίποτε παραπάνω και τίποτα παρακάτω
Πάντως πρέπει να πούμε ότι με τον καιρό έχουμε πλέον συνηθίσει αυτήν την κατάσταση και μερικά ερωτήματα δεν τίθενται καν και αν τεθούν κατά λάθος δεν μας κάνουν πλέον καμιά εντύπωση
Ερωτήματα όπως
- Τι είναι παιδεία
- Τι είναι μόρφωση
- Τι ρόλο παίζει το Γυμνάσιο και το Λύκειο
- Ποια είναι αναγκαιότητα του φροντιστηρίου
Μένουν εκεί χρόνια τώρα και περιμένουν υπομονετικά
Και βέβαια όλα τα ερωτήματα κατά κανόνα πάνε στην άκρη και ξεχνιούνται όταν δεν υπάρχουν απαντήσεις
Πολύ περισσότερο όταν φοβόμαστε να δώσουμε την απάντηση καθ ότι και εμείς είμαστε μέρος του προβλήματος άλλοι με την συμμετοχή μας και άλλοι με την αδιαφορία μας
Εν τω μεταξύ τα παιδιά σχεδόν από τα 10 τους χρόνια δίνουν το τυπικό παρόν στο σχολείο και κυρίως τρέχουν την μισή μέρα στα φροντιστήρια χαραμίζοντας κυριολεκτικά τα καλύτερα τους χρόνια
Η δωρεάν παιδεία δεν υπάρχει πλέον και τρέμουμε να θέσουμε το ερώτημα αν τελικά υπάρχει και παιδεία ….
Αλλά τουλάχιστον για την δωρεάν παιδεία πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι μια μαγική εικόνα και αυτό το ξέρουν περισσότερο από όλους οι γονείς
Αυτή η παραδοχή που δεν είναι και εύκολο να γίνει από τους αρμοδίους θα είναι το πρώτο βήμα για να αλλάξει κάτι αν και δεν φαίνεται τίποτα να κινείται.
Εν τω μεταξύ όλοι οι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο εμπλεκόμενοι στο πρόβλημα έχουν έναν λόγο να πουν και μια προκατ επιχειρηματολογία να αναπτύξουν για να αποσείσουν τις ευθύνες τους όποτε δειλά δειλά ανοίγει μια κάποια συζήτηση
Το ότι το θέμα της παιδείας είναι πολιτικό κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί
Το πρόβλημα όμως είναι ότι χρόνια τώρα έχουμε συνηθίσει όλα τα πολιτικά θέματα να τα πνίγουμε μέσα σε θεωρητικές θολούρες και σε πολύπλοκες αναλύσεις για το φύλο των αγγέλων και για το αν προηγήθηκε η κότα ή το αυγό ….
Το ότι όλες αυτές οι αναλύσεις στέκονται μακριά από τον επιμερισμό συγκεκριμένων ευθυνών μόνο τυχαίο δεν είναι
«Φταίω εγώ φταις εσύ φταίει και ο Γιάννης ο Χατζηπετρής»
Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να μην φταίει κανείς και όλοι να έχουν και κάτι να λένε για να δικαιολογούν την παρουσία τους στα πολιτικά δρώμενα
Όλοι καταλήγουν στην εύκολη γενικότητα ότι φταίει το σύστημα
Αλλά το διαχρονικό ερώτημα της αναγκαιότητας της διαχείρισης του συστήματος ή της ανατροπής του τελικά δεν έχει απάντηση….
Για να ακριβολογήσουμε δεν έχει πρακτική απάντηση στο εδώ και στο τώρα
Διαχειριστές και επαναστάτες χρόνια δουλεύουν με συνέπεια τους ρόλους τους και η αλήθεια είναι ότι έχουν πιάσει υψηλά επίπεδα υποκριτικής τέχνης.
Τελικά όμως το μόνο πρακτικό που κάνουν είναι να διαφωνούν πάνω από τον άρρωστο που πεθαίνει χωρίς να κάνουν το παραμικρό….
Και η παιδεία χρόνια τώρα πεθαίνει οδηγώντας την χώρα στην παρακμή και στον λήθαργο….
Το σίγουρο είναι κάποιοι από δω και κάποιοι άλλοι από κει σπεκουλάρουν πολιτικά πάνω σε αυτήν κατάσταση
Και αυτό δυστυχώς είναι που αφαιρει κάθε ελπίδα και προοπτική για το μέλλον
