Ο προπονητής του Κοροίβου μιλά για τη φετινή πορεία στην Α2, το μέλλον της ομάδας στις μεγάλες κατηγορίες και το ηλειακό μπάσκετ

Συνέντευξη στον Κώστα Πλιάγκο

Ο Δημήτρης Φωτόπουλος, διπλωματούχος  προπονητής μπάσκετ και μέλος του Συνδέσμου Ελλήνων Προπονητών, ήταν φέτος για πρώτη φορά στο τεχνικό τιμ του Κοροίβου και έζησε την εμπειρία της Α2 Εθνικής. Ο 47χρονος Αμαλιαδίτης προπονητής, έχει παίξει μπάσκετ στον Κόροιβο 14 ολόκληρα χρόνια (και στη Γ΄ Εθνική), ενώ έχει υπάρξει προπονητής σε αρκετές ηλειακές ομάδες, Α.Ε. Βαρθολομιού, Σ.Ε.Φ.Α., Γ.Α.Σ. Πανηλειακό και Υπερίωνα, με ανόδους στη μεγάλη κατηγορία της ΕΣΚΑΗ (Σ.Ε.Φ.Α., Πανηλειακός, Υπερίων). Μάλιστα, 4 χρόνια ως προπονητής στο Σ.Ε.Φ.Α. (2004-2008) έζησε μεγάλες στιγμές. Ανέβασε την ομάδα στην Α1 ΕΣΚΑΗ και τη σεζόν 2007-2008, πάλευε κόντρα στην ομάδα της καρδιάς του, τον Κόροιβο, για την άνοδο στη Γ΄ Εθνική, μέχρι τις αρχές του β΄ γύρου (είχε προβιβαστεί τελικά ο Κόροιβος). Τέσσερα πολύ εποικοδομητικά χρόνια γι’ αυτόν, μέσα από τα οποία έχει κρατήσει φιλίες και σχέσεις ζωής.

Από πέρυσι, το μυαλό του είναι μόνο στον Κόροιβο. Scouting, προπονήσεις, ταξίδια, χαρές και λύπες, όλα στο πρόγραμμα. Ο Δημήτρης Φωτόπουλος μίλησε στην «Πρωινή» για τη φετινή «περίεργη» σεζόν του Κοροίβου, για το πώς βλέπει το μέλλον της ομάδας στις μεγάλες κατηγορίες του ελληνικού μπάσκετ, για το αμαλιαδίτικο μπάσκετ αλλά και το ηλειακό γενικότερα.

-Ο Κόροιβος ξεκίνησε με πρωταγωνιστικούς στόχους, πήρε καλούς παίκτες αλλά στην πορεία τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν σύμφωνα με τις πραγματικές του δυνατότητες. Πού οφείλεται αυτό;

«Θεωρώ πως δόθηκε μεγάλη έμφαση στο να πάρει η ομάδα την wild card για την Α1, με αποτέλεσμα ο σχεδιασμός να μην γίνει με τον σωστό τρόπο. Όταν ο χρόνος σε πιέζει και οι λύσεις – επιλογές που έχεις είναι περιορισμένες, πολύ πιθανόν να γίνουν και λάθη. Ο σχεδιασμός πρέπει πάντα να ξεκινά πολύ νωρίς το καλοκαίρι, να επιλέγεις τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας, να υπάρχουν συγκεκριμένες κατευθύνσεις για τη στελέχωση του ρόστερ, καταξιωμένοι παίκτες σε καλή ηλικία και διψασμένοι για διακρίσεις, παίκτες που θα μπορούν να δώσουν άμεσα αποτελέσματα, αλλά  και νέα παιδιά με όρεξη για πολλή δουλειά, έτσι ώστε να μπορούν να γίνουν οι κατάλληλες επιλογές».

-Κατά πόσο επηρέασαν οι αλλαγές προπονητή την ομάδα;

«Είναι ξεκάθαρο πως η απουσία μόνιμου προπονητή στον πάγκο είχε επιπτώσεις στις εμφανίσεις και τελικά στα αποτελέσματα της ομάδας. Η ψυχολογία είναι μεταβαλλόμενος παράγοντας. Αν δεν υπάρχει ένα καλό υπόβαθρο στην ομάδα, η αλλαγή ψυχολογίας θα κρατήσει μόνο για κάποιους αγώνες. Θεωρώ ότι ήταν το δεύτερο στοιχείο που λειτούργησε αρνητικά».

-Θεωρείς πώς τελικά υπήρχαν δυνατότητες για μια θέση στην πρώτη πεντάδα, που ισοδυναμούσε με συμμετοχή στα πλέι-οφ;

«Σε αυτό το σημείο, μου δίνεις την δυνατότητα να αναφέρω και τις ατυχείς στιγμές που είχαμε σε κομβικά παιχνίδια, όπως τους τραυματισμούς του Ματαλών και Σιγκούνα, με Ψυχικό και Δάφνη. Μετά την πολύ καλή εμφάνιση και νίκη στην Ελευθερούπολη, πιστέψαμε ότι τα πράγματα θα πάρουν τον δρόμο τους, αλλά μετά το παιχνίδι με τη Δάφνη και το πρόβλημα που προέκυψε με τους χορηγούς και όλα όσα ακολούθησαν, είχαν ως αποτέλεσμα να χαθούν οι οποίες ελπίδες είχαμε για συμμετοχή στα πλέι-οφ».

-Πώς βίωσες το ταξίδι στο τεχνικό τιμ του Κοροίβου και τι κέρδισες με την συμμετοχή σου σε μια ομάδα της Α2;

«Είναι εξαιρετικό ταξίδι αν έχεις πάθος γι’ αυτό που κάνεις. Παίρνεις απ’ όλους καθημερινά, πρέπει να είσαι ανοιχτός. Κρατάς πράγματα που ταιριάζουν σε σένα, τα φιλτράρεις και τα βγάζεις με τον δικό σου τρόπο. Αυτό που κυρίως όμως κέρδισα θα έλεγα πως είναι αυτοπεποίθηση, είδα πράγματα που εφάρμοζα όλα αυτά τα χρόνια στις ομάδες που έχω ασχοληθεί. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να ευχαριστήσω και τους τρεις προπονητές που συνεργάστηκα όλο αυτό το διάστημα, όλους τους αθλητές της ομάδας, αλλά και τους ανθρώπους της Διοίκησης. Ελπίζω να επανέλθουμε την νέα σεζόν υγιείς και χωρίς προβλήματα στο χώρο που αγαπάμε».

-O Κόροιβος 10 χρόνια τώρα βρίσκεται στην ελίτ του ελληνικού μπάσκετ, κάτι που συνεπάγεται μεγάλα έξοδα. Θεωρείς πώς μπορεί να αντέξει και τα επόμενα χρόνια;

«Καταρχάς, πρέπει να αναφέρουμε ότι έχει καταφέρει κάτι πολύ δύσκολο, ίσως ανεπανάληπτο. Μια πόλη σαν την Αμαλιάδα με 20.000 κατοίκους, να έχει ομάδα στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού μπάσκετ. Οι επιπτώσεις της πανδημίας στον οικονομικό τομέα εκτιμάται πως θα είναι δραματικές και ασφαλώς θα έχουν αντίκτυπο στο μπάσκετ. Τα προβλήματα για όλες τις ομάδες είναι ήδη πολλά και θα γίνουν ακόμα περισσότερα, ελπίζουμε όμως, όπως άλλωστε έχει αποδειχθεί όλα αυτά τα χρόνια, ότι ενωμένοι σαν μια μεγάλη οικογένεια, ο κόσμος, η διοίκηση, αλλά και όσοι στηρίζουν την ομάδα, να καταφέρουμε να συνεχίσουμε σε αυτό το επίπεδο και τα επόμενα χρόνια».

-Το αμαλιαδίτικο μπάσκετ διαθέτει 4 ομάδες, οι δύο εξ αυτών σε εθνική κατηγορία. Πώς δικαιολογείς την τόσο μεγάλη άνθιση του μπάσκετ στην πόλη και πώς χωρούν 4 ομάδες σε μια πόλη που δεν είναι τόσο μεγάλη πληθυσμιακά;

«Για το μόνο που συμφωνώ σε αυτό που εσύ χαρακτηρίζεις άνθιση του μπάσκετ στην πόλη, είναι τα πολλά παιδιά που υπάρχουν στο Αθλητικό Κέντρο. Είναι ωραίο να βλέπεις παιδιά να χαίρονται, να τρέχουν, να παίζουν, να γελούν και να βιώνουν τα συναισθήματα που δίνει ο αθλητισμός. Είναι πολύ σημαντικό στο μέλλον κάποια από αυτά τα παιδιά να παίζουν, όπως επίσης και κάποια αλλά να μείνουν στο άθλημα σε διαφορετικό πόστο π.χ. προπονητές, παράγοντες, διαιτητές, φίλαθλοι. Μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για άνθιση. Όσον αναφορά την ύπαρξη τεσσάρων ομάδων σε μια πόλη όχι πληθυσμιακά μεγάλη, το πιο σημαντικό για μένα δεν είναι το πόσες υπάρχουν, αλλά ποιος είναι ο τρόπος λειτουργιάς τους και ο σκοπός της ύπαρξής τους».

-Το ηλειακό μπάσκετ σε τι κατάσταση είναι εν συγκρίσει με παλιότερα; Δεν φαίνεται να αναδεικνύονται πλέον πολλά ταλέντα…

«Νομίζω ότι είναι σε μεγάλη κάμψη σε σύγκριση με παλιότερα, απουσιάζουν ομάδες που στο παρελθόν έχουν παίξει σημαντικό ρολό στο ηλειακό μπάσκετ. Ο Πύργος εδώ και πολλά χρόνια δεν έχει ομάδα στη μεγάλη κατηγορία της Ένωσης και μιλάμε για την πρωτεύουσα του νομού. Ο Ολυμπιονίκης τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει κάμψη, η Α.Ε. Λεχαινών δεν συμμετέχει στα πρωταθλήματα, ενώ αν ρίξουμε μια ματιά στα ρόστερ των ομάδων, θα διαπιστώσουμε πως ο μέσος όρος ηλικίας είναι αρκετά μεγάλος, ενώ κάποιοι από αυτούς προέρχονται από γειτονικούς νομούς. Με χαροποιεί ιδιαίτερα η προσπάθεια που γίνεται από τις περισσότερες ομάδες στις μικρές ηλικίες, όλες οι ομάδες συμμετέχουν στα πρωταθλήματα μίνι, παμπαίδων, παίδων, έφηβων, ενώ για πρώτη φορά στο νομό είδαμε ομάδα Under 20, συνεργασία Κoροίβου και Υπερίωνα και μάλιστα με συνεχόμενες ανόδους. Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον θα είναι διαφορετική η εικόνα για το ηλειακό μπάσκετ, αρκεί να υπάρχει υπομονή, όρεξη για δουλειά αλλά και τομές, κυρίως από τους προπονητές και τους παράγοντες».