Η κυβερνητική διαχείριση της εξαιρετικά δύσκολης κατάστασης που βιώνουν οι πολίτες, είναι ιδιαίτερα προβληματική. Η επιλογή της κυβέρνησης να περιορίζει, συνεχώς, τα εργασιακά δικαιώματα, δεν εξαιρεί, δυστυχώς και τους εργαζόμενους που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες.

Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που ψήφισε πρόσφατα η κυβερνητική πλειοψηφία, ο εργαζόμενος με προβλήματα υγείας δύναται να αιτηθεί να εργαστεί εξ αποστάσεως και ο εργοδότης υποχρεούται να αποδεχτεί το αίτημα. Όμως, όπως προβλέπεται στο άρθρο 8 της ανωτέρω Π.Ν.Π., εάν ο εργοδότης δε μπορεί να λάβει τα απαιτούμενα μέτρα, ώστε να αποφεύγεται η επαφή του εργαζόμενου με το κοινό, τίθεται μονομερώς η σύμβαση εργασίας του ευάλωτου εργαζόμενου σε αναστολή. Αυτό σημαίνει ότι ο εργαζόμενος, χωρίς να έχει καμία ευθύνη, θα χάνει το μισθό του και θα αμείβεται μόνο με το επίδομα των 534 ευρώ για απροσδιόριστο χρόνο. Οι εργαζόμενοι με προβλήματα υγείας, που έχουν μεγάλα έξοδα διαβίωσης, θα δουν μείωση στο εισόδημά τους, που θα επηρεάσει καταλυτικά την καθημερινότητά τους προς το χειρότερο.

Είναι σαφές, ότι η κυβέρνηση φέρεται ανάλγητα και τιμωρεί ανθρώπους με χρόνιες παθήσεις, ΑμεΑ, εγκύους, κ.α. Αναμφισβήτητα πρόκειται για καταφανή παραβίαση των διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας, που προβλέπουν την απαγόρευση διακρίσεων, σχετικά με αναπηρία ή χρόνια πάθηση.

Επιπλέον, παγιώνεται μια κατάσταση, με τον εργαζόμενο να γίνεται «στόχος» και να βρίσκεται αντιμέτωπος άμεσα με απόλυση.

Μέσα σε αυτό το γκρίζο περιβάλλον, η κυβέρνηση ωθεί με τις πρακτικές της τον εργαζόμενο ακόμα και να μη δηλώσει το πρόβλημα υγείας του, ώστε να αποφύγει την αναστολή της σύμβασής του. Καθένας μπορεί να αντιληφθεί τον κίνδυνο που μπορεί να ελλοχεύει κάτι τέτοιο, για την υγεία του εργαζόμενου, αλλά και για αυτή των συναδέλφων του.

Η κοινωνική διάσταση του ζητήματος είναι τεράστια, αφενός γιατί άπτεται της δημόσιας υγείας, αφετέρου γιατί επηρεάζει την αξιοπρεπή διαβίωση των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Για τους λόγους αυτούς, κατέθεσα ερώτηση προς τον υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, που συνυπέγραψαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, θέτοντάς του συγκεκριμένα ερωτήματα:

• Για ποιο λόγο η Κυβέρνηση διακινδυνεύει την υγεία των εργαζομένων και εμφανίζεται ανάλγητη, απέναντι στις πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, τις οποίες καλεί να ζήσουν με «μισθούς πείνας»;
• Προτίθεται να καλύψει πλήρως το μισθολογικό και μη μισθολογικό κόστος των ευπαθών ομάδων αντί να τους καλεί να ζήσουν με το πενιχρό επίδομα των 534 ευρώ;
• Σκοπεύει να καταργήσει άμεσα τη δυνατότητα των εργοδοτών να θέτουν σε αναστολή σύμβασης τις ευπαθείς ομάδες σε περίπτωση που η εξ αποστάσεως εργασία δεν είναι εφικτή;
• Είναι στις προτεραιότητές του να χορηγήσει στις ευπαθείς ομάδες εργαζομένων ειδική άδεια ασθενείας για το διάστημα της προληπτικής καραντίνας, με πλήρη μισθό και χωρίς απλήρωτες υπερωρίες αργότερα;

Η κυβέρνηση με τις πρακτικές της δείχνει ξεκάθαρα το σκληρό πρόσωπό της, χρησιμοποιώντας ως αφορμή την κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα και προωθεί,συνεχώς, μέτρα και ρυθμίσεις που μας οδηγούν σε «εργασιακό Μεσαίωνα». Αντί να υπερασπιστεί τον εργαζόμενο και δη τον ευπαθή, επιλέγει να θέσει σε κίνδυνο τον ίδιο και την κοινωνία ολόκληρη. Δυστυχώς, συνεχίζει να προκαλεί με το αντεργατικό της μένος.