Του Πάνου Τριγάζη*
Η λαϊκή παράδοση λέει «Αύγουστε, καλέ μου μήνα, να ‘σουν δυο φορές τον χρόνο», προφανώς διότι ο μήνας αυτός είναι ο κατ’ εξοχήν μήνας ανάπαυσης και πολλών πανηγυριών, ύστερα από τον Θεριστή (Ιούνιος) και τον Αλωνάρη (Ιούλιος).
Ωστόσο, ιστορικά τον Αύγουστο συνοδεύουν και τραγικές μνήμες για την Ελλάδα και τον κόσμο. Στις 4 Αυγούστου επιβλήθηκε στον λαό μας η φασιστική δικτατορία Μεταξά, ενώ 6 Αυγούστου συνέβη το πυρηνικό ολοκαύτωμα της Χιροσίμα και τρεις ημέρες αργότερα, του Ναγκασάκι, δύο από τα μεγαλύτερα εγκλήματα εναντίον αμάχων, διαχρονικά.
Ανατρέχοντας στην Ιστορία, βρίσκουμε, ανήμερα Δεκαπενταύγουστο, τον τορπιλισμό του καταδρομικού «Ελλη», που ήταν η προειδοποίηση για την επίθεση της φασιστικής Ιταλίας εναντίον της Ελλάδας στις 28 Οκτωβρίου 1940, η οποία έλαβε απάντηση ένα μεγάλο ΟΧΙ.
Οσο για τις πιο πρόσφατες εξελίξεις, στις 24 Αυγούστου 2007 ξεκίνησε ο «πύρινος πόλεμος» στην Ηλεία, που μετέτρεψε την περιοχή σε «Χιροσίμα», με κυβέρνηση Ν.Δ. τότε. Μεταγενέστερα, μήνα Αύγουστο του 2015, η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς στην ιστορία της Ελλάδας υποχρεώθηκε να δεχτεί τον εκβιασμό Σόιμπλε, που ήταν «δέχεστε τρίτο Μνημόνιο ή φεύγετε από την ευρωζώνη» ή «Timeisover, Mr. Tsipras» του Ντόναλντ Τουσκ.
Ομως, ο αναγκαίος εκείνος συμβιβασμός, που κακώς ορισμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ εξέλαβαν ως ήττα ή και υποταγή, με αποτέλεσμα να αποχωρήσουν από το κόμμα, κατανοήθηκε από τον ελληνικό λαό, ο οποίος τον επόμενο μήνα έδωσε νέα εντολή στον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ («εναπομείναντα», κατά τους αποχωρήσαντες) να τον κυβερνήσει, οδηγώντας τη χώρα έξω από τα μνημόνια και την επιτροπεία. Αρα, εκείνος ο Αύγουστος δεν ήταν και τόσο κακός!
Στην πορεία προς τις πρόσφατες εθνικές εκλογές, ο Δεκαπενταύγουστος χρησιμοποιήθηκε εκβιαστικά από τον σημερινό πρωθυπουργό, ο οποίος ζητούσε αυτοδυναμία, με την απειλή ότι η χώρα θα πήγαινε σε νέες εκλογές, κάτι που τελικά αποφύγαμε, χωρίς όμως να αποφύγουμε κυβέρνηση της Δεξιάς.
Ας ελπίσουμε, λοιπόν, ότι στο μέλλον ο Αύγουστος του 2019, δεύτερος μήνας της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν θα καταγραφεί ως η αρχή μιας νέας ελληνικής τραγωδίας, με τους οιωνούς για τον εργαζόμενο λαό να μην είναι καλοί. Οσο για την Παιδεία και την Υγεία, εκτιμώ ότι έρχονται μαύρες μέρες, αλλά ελπίζω να διαψευστώ.
Παρ’ όλα αυτά, εύχομαι καλό δεύτερο μισό του καλοκαιριού, με τη βεβαιότητα ότι η ελπίδα είναι εδώ και ο τροχός θα γυρίσει ξανά.
*μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
