Οι εργαζόμενοι γιατροί και νοσηλευτές στα Κέντρα Υγείας Μουδανιών και Κασσάνδρειας όπως και οι αντίστοιχοι στο Νοσοκομείο Πολυγύρου προσέτρεξαν προχθές το βράδυ αυτοβούλως και εκτός ωραρίου στα πόστα τους, γιατί αντιλήφθηκαν εγκαίρως τη σοβαρότητα της κατάστασης που είχε δημιουργηθεί από τη θεομηνία.

Το γεγονός αυτό μαζί με την ανταπόκριση του μηχανισμού υγείας σε όλες τις βαθμίδες γιάτρεψε ή παρηγόρησε, απάλυνε τον πόνο και μεγέθυνε την εγκαρτέρηση τραυματιών και των συγγενών τους. Κατέστειλε τον φόβο και τον πανικό στη γέννησή του.

Ο αλτρουισμός και η αίσθηση καθήκοντος που επέδειξαν είναι ο κρατικός μηχανισμός της χώρας. Οι άνθρωποι είναι τα οχυρά του παρόντος και του μέλλοντος. Τα λόγια έπονται των πράξεων και μακάρι να περιγράφουν έστω τούτες οι αράδες το μέγεθος και την αξία κυρίως αυτής της προσφοράς.

Αντιθέτως τα κυβερνητικά στελέχη, έχοντας πλήρη συνείδηση ότι βρίσκονται με απρόσμενα οδυνηρό τρόπο ενώπιον της σύγκρισης με τις δικές τους συμπεριφορές όταν ήταν στην αντιπολίτευση, έμειναν στην καταγραφή και στην αποστολή συλλυπητηρίων μέσω κοινωνικών δικτύων.

Θύμιζαν ακόμη ότι «η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας είχε προειδοποιήσει, από χθες το απόγευμα, σε τέσσερις γλώσσες για τα επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα». Τραγωδία και μόνο να το λες ως επιχείρημα, διότι σε ποιον και με ποιον τρόπο μεταδόθηκε στους τουρίστες το μήνυμα αυτό σε… τέσσερις γλώσσες;

Από τα τοπικά ραδιόφωνα; Από τις τοπικές ιστοσελίδες; Από μεγάφωνα στις παραλίες; Και τι θέλει να πει ο εκπρόσωπος άραγε; Οτι οι τουρίστες αδιαφόρησαν στα μηνύματα και προτίμησαν να βρεθούν στις ταβέρνες για καλαμαράκια;

Ευτυχώς έλειψαν τουλάχιστον οι «σκληροί» ρεπόρτερ και οι επιθετικοί τίτλοι αυτών που έδιναν τον τόνο χρόνια τώρα. Ετσι κανένας δεν ζήτησε τον λόγο από την κυβέρνηση που είχε μείνει η μισή Χαλκιδική χωρίς ρεύμα, αφού κόπηκαν δύο πυλώνες υψηλής τάσης.

Ευτυχώς κανένας δεν λοιδόρησε τους εργαζομένους της ΔΕΗ γιατί δεν έκαναν γρήγορα τη δουλειά τους, κανένας δεν τους λοιδόρησε όταν εξηγούσαν ότι «ευτυχώς που άντεξαν οι βάσεις των πυλώνων». Αντε να εξηγήσεις στους έξαλλους υποκριτές τα όρια των ανθρώπων, των υλικών, του απαραίτητου χρόνου μεταφοράς υλικών. Αυτή που έμεινε κυριολεκτικά ανοχύρωτη μέσα στην τραγωδία ήταν τουλάχιστον η παρελθούσα υποκρισία, που ντύθηκε τώρα τα ράσα της κανονικότητας.