Αναγκαία η Επαναφορά Προστασίας της Α’ κατοικίας
Η απόφαση του ΑΠ σχετικά με τη δυνατότητα των servicers να μπορούν να διενεργούν πλειστηριασμούς αποτέλεσε για όλους μας εξαιρετικά δυσάρεστη έκπληξη. Καταρχάς για την ταχύτητα με την οποία εκδόθηκε, αφού δεν έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα αποφάσεις του Ανωτάτου πολιτικού Δικαστηρίου της χώρας και δη της Ολομελείας του επί αιτήσεων αναιρέσεως να εκδίδονται μέσα σε περίπου δύο εβδομάδες από τη συζήτηση των υποθέσεων. Επιδείχθηκε μία σπουδή ανεξήγητη, που καλό θα ήταν να τη βλέπαμε και σε άλλες υποθέσεις ιδιωτών ή μη που φτάνουν στον Άρειο Πάγο.
Κυρίως όμως μας απογοήτευσε το περιεχόμενο της συγκεκριμένης απόφασης, που νομιμοποιεί τη δυνατότητα των εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων να προβαίνουν σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς σε βάρος οφειλετών για ικανοποίηση απαιτήσεων που προέρχονται από τραπεζικό δανεισμό του παρελθόντος. Παρότι αποφάσεις των δικαστηρίων κατώτερης βαθμίδας αλλά και Τμήματος του ιδίου του ΑΠ είχαν αρνηθεί στις εταιρείες αυτές τη συγκεκριμένη δυνατότητα και είχαν αναστείλει σε μεγάλο βαθμό τις πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης, η απόφαση της Ολομέλειας τους την παρέχει απλόχερα και έτσι εύλογα αναμένεται το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα να υπάρξει τεράστιο κύμα πλειστηριασμών από αυτές τις εταιρείες επί κάθε είδους περιουσιακού στοιχείου, μη εξαιρουμένης και της πρώτης κατοικίας των οφειλετών. Επιπλέον η απόφαση εκτιμάται ότι θα καταστήσει πιο ανελαστικές τις εταιρείες διαχείρισης στο να υποδεικνύουν και να συμφωνούν ρυθμίσεις των οφειλών, αφού γνωρίζουν ότι έχουν πλέον τη δυνατότητα του πλειστηριασμού και οι οφειλέτες βρίσκονται πια με την πλάτη στον τοίχο.
Για το λόγο αυτό είναι επιβεβλημένη η επαναφορά με νόμο της προστασίας τουλάχιστον της πρώτης κατοικίας των δανειοληπτών, ώστε να μην ζήσουμε φαινόμενα απώλειας των σπιτιών ολόκληρων οικογενειών, σαν και αυτά που σημειώθηκαν πριν λίγα χρόνια στην Ισπανία. Ταυτόχρονα επιβάλλεται η ριζική μεταμόρφωση του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης των οφειλών, ώστε να γίνει αποτελεσματικός και να παρέχει πραγματική και όχι εικονική δυνατότητα ρύθμισης των οφειλών και επιπλέον πρέπει οι εταιρείες αυτές να υποχρεωθούν να εξαντλούν -πριν φτάσουν στον πλειστηριασμό- τις πιθανότητες διακανονισμού με τους οφειλέτες με βάση ρεαλιστικές προτάσεις και χωρίς να προαπαιτείται η καταβολή ενός μεγάλου χρηματικού ποσού για την ενεργοποίηση της ρύθμισης. Οι Δικηγορικοί Σύλλογοι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε προς αυτήν την κατεύθυνση και επεξεργαζόμαστε ήδη σχετικές προτάσεις προς την κυβέρνηση και τις πολιτικές παρατάξεις.
