Αν οι αγρότες διάβαζαν εκθέσεις
Τον τελευταίο καιρό πολύς λόγος γίνεται για την έκθεση της επιτροπής Πισσαρίδη που αφορά στην Οικονομική Ανάπτυξη της Χώρας .Ανεξάρτητα από το αν είναι έκθεση καλών ή κακών ιδεών για την ασφάλιση,τα εργασιακά τα φορολογικά κλπ διαβάζοντας το κομμάτι που αναφέρεται στον Αγροτικό τομέα θυμήθηκα και αναζήτησα από το αρχείο μου μια άλλη έκθεση αυτή της επιτροπής Σπράου (1998).
Για την ιστορία ο καθηγητής Γιάννης Σπράος (Σύμβουλος του Σημίτη το 1997) εκλήθητο 1985 από τον τότε Υπουργό Εθνικής Οικονομίας να βοηθήσει στην σταθεροποίηση της Οικονομίας. Οι όποιες προτάσεις του έληξαν άδοξα μετά την απομάκρυνση του Σημίτη το 1987 από το YπουργείoOικονομίας. Σχεδόν δέκα χρόνια αργότερα επί πρωθυπουργίας Κ. Σημίτη επέστρεψε και ανέλαβε να κάνει εκθέσεις για τα διαρθρωτικά προβλήματα της Ελληνικής Οικονομίας.
Πριν από την πανδημία, λόγω του 10/ετους Μνημονίου η σημερινή Κυβέρνηση ανακοίνωσε τα μέλη της επιτροπής Πισσαρίδη που θα εκπονούσαν ένα σχέδιο Ανάπτυξης για την Ελληνική Οικονομία.Δηλαδήεδώ και 25 περίπου χρόνια η Ελληνική Οικονομία αναζητά ακόμα Αναπτυξιακό Μοντέλο.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι ενώ η έκθεση Σπράου αφού σχολιάστηκε για λίγες μέρες από τους ενδιαφερόμενους φορείς και από λίγα ΜΜΕ ξεχάστηκε σε κάποια συρτάρια πολύ γρήγορα (αν και είχε αρκετές ενδιαφέρουσες προτάσεις ), για την έκθεση Πισσαρίδη που κατά την γνώμη μου δεν έχει καμία απολύτως διαφορά σε ότι αφορά τον Αγροτικό Τομέα,εκφράζονται θετικά στελέχη της τότε Κυβέρνησης που δεν είχαν την τόλμη και την πολιτική βούληση να κάνουν την έκθεση Σπράου μια βάση συζητήσεων για το Αγροτικό Ζήτημα με στόχο να δρομολογηθούν επιτέλους λύσεις σε χρονίζοντα προβλήματα.
Αν λοιπόν οι αγρότες διάβαζαν, θα καταλάβαιναν πως οι Εκθέσεις Εκθέτουν το Πολιτικό Δυναμικό της χώρας Διαχρονικά για την απουσία εδώ και πολλές 10/ετιες Εθνικής Αγροτικής Πολιτικής και ότι δυστυχώς επιβεβαιώνονται αυτοί που εδώ και χρόνια επισημαίνουν ότι Αγροτική Πολιτική δεν είναι η μοιρασιά του ΤΣΕΚ δηλαδή των επιδοτήσεων. Τι λένε επιγραμματικά οι δυο εκθέσεις για τον Αγροτικό Τομέα.
ΕΚΘΕΣΗ ΣΠΡΑΟΥ :Αναφέρει ότι η ελληνική γεωργία μπορεί να γίνει ανταγωνιστική – οι διαρθρωτικές της αδυναμίες δεν είναι αξεπέραστες θέλει όμως οικονομικό ρεαλισμό – κοινωνική ευαισθησία-και όραμα. Οι πολιτικές προτάσεις της έκθεσης αφορούν :Τους Γεωργικούς Συνεταιρισμούς-την πιστοποιημένη ποιότητα-τις ομάδες παραγωγών –την ανάγκη για γνώση, εκπαίδευση, πληροφόρηση-τους Νέους Αγρότες –τις νέες Τεχνολογίες-και βέβαια στον μικρό και πολυτεμαχισμένο κλήρο που όμως δεν θεωρεί πανάκεια για την θεραπεία των διαρθρωτικών προβλημάτων.
ΕΚΘΕΣΗ ΠΙΣΣΑΡΙΔΗ: Αναφέρει ότι θα πρέπει να υπάρξουν δράσεις για μεγέθυνση και εκσυγχρονισμό των εκμεταλλεύσεων –κίνητρα για συμμετοχή σε συνεργατικά σχήματα -κατάρτιση του ανθρώπινου δυναμικού- ενίσχυση της συμβολής της τεχνολογίας και της έρευνας. Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του αγροδιατροφικου τομέα δεν μπορούν να αξιοποιηθούν επαρκώς λόγω σημαντικών και χρόνιων διαρθρωτικών αδυναμιών δηλαδή μικρές και κατακερματισμένες γεωργικές εκμεταλλεύσεις, αναποτελεσματική οργάνωση, ανεπαρκής εκπαίδευση και χαμηλή ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών.
Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει κανείς για την έκθεση Πισσαρίδη και μόνο το γεγονός ότι προτείνει δράσεις που έχουν επισημανθεί εδώ και 25 χρόνια στην έκθεση Σπράου και όχι μόνο (και αν βέβαια θεωρήσουμε τις εκθέσεις απαραίτητες), διαπιστώνει ότι έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος ,ότι κανείς δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με τους αγρότες ,ότι τα διαχρονικά προβλήματά τους έχουν μπει και παραμένουν κάτω από το χαλίκαι ο λόγος είναι απλός αφού οι εκάστοτε Υπουργοί Γεωργίας αποφεύγουν να ασχοληθούν σοβαρά με την επίλυσή τους γιατί ο πολιτικός τους ορίζοντας είναι βραχυπρόθεσμος ενώ ο απαιτούμενος χρόνος είναι μακροπρόθεσμος.(πχ τι θα προλάβαινε να κάνει ο Βορίδης σε ένα χρόνο Υπουργίας)
Και ξαφνικά βρέθηκε χώρος να ξεφυτρώσει ένα καινούργιο φρούτο που λέγεται «Έξυπνη Γεωργία» Τι λένε λοιπόν στον Αγρότη ;αν θέλεις να έχεις μέλλον «Γίνε Έξυπνος Αγρότης» Έτσι Ξεκίνησαν κάποια έξυπνα στελέχη του ΥΠΑΑΤ και έβγαλαν Βιβλία-Συνταγές, πώς να γίνει έξυπνος ο αγρότης. Στην πορεία είδαν ότι ο αγρότης «δεν ξυπνάει» και τουλάχιστον την τελευταία μνημονιακή 10/ετια ακόμα και η κουτσή Μαρία μιλάει για την έξυπνη Γεωργία, και ακούνε συνεχώς οι αγρότες για την ανάγκη ψηφιοποίησης, για το έξυπνο μαρούλι –την έξυπνη ζωοτροφή-το έξυπνο πρόβατο,μάθε να ακούς την καλλιέργειά σου κοκ, αλλά φώς στο τούνελ δεν βλέπουν.
Και βέβαια κανείς δεν μπορεί να είναι αντίθετος με την ανάγκη εφαρμογής νέων τεχνολογιών, καινοτόμων δράσεων κλπ στον γεωργικό τομέα αυτό όμως αφορά λίγες εκμεταλλεύσεις που έτσι και αλλιώς έχουν τις προϋποθέσεις να τις εφαρμόσουν ,και δεν αφορά τον μεγαλύτερο αριθμό των μικρών και μεσαίων γεωργικών εκμεταλλεύσεων που έστω και αργά η ΕΕ κατάλαβε την σημασία τους και τονίζει την ανάγκη στήριξή τους.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ: Εθνική Αγροτική Πολιτική θα υπάρξει μόνο όταν το Αγροτικό Ζήτημα έρθει στην Βουλή ως μοναδικό θέμα (και όχι κάτω από την πίεση των αγροτικών κινητοποιήσεων), να συζητηθεί σοβαρά και διεξοδικά από όλα τα πολιτικά κόμματα και μαζί με εκπροσώπους των αγροτών να χαράξουν ένα Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο που θα περιλαμβάνει πολιτικές που δεν θα αλλάζουν όταν αλλάζει η Κυβέρνηση πολύ δε περισσότερο όταν αλλάζει ο Υπουργός και που σε τελευταία ανάλυση θα καθορίζει τι θέλουμε από τους αγρότες να κάνουν.
