Αφιερωμένο στους «τεμπέληδες με διδακτορικό» και τις κλειστές  σχολές ΑΕΙ της Ηλείας

Πολλές φορές έχω νιώσει ότι είμαι «ξένο» σώμα σε τούτη την πατρίδα. Γι΄αυτό και όταν είχα πρωτακούσει το «Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ» του Παπάζογλου, με είχε αγγίξει ήδη από τους πρώτους στίχους: «Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά, και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά…». Μέσα στην κυκλοθυμική του σοφία ο Ρασούλης είχε συλλάβει τον πυρήνα ενός μείζονος υπαρξιακού νεοελληνικού προβλήματος. Λίγα χρόνια αργότερα, η εξαιρετική εκτέλεση του «Live στον Λυκαβηττό», όπου συνδυάζονται αρμονικά το βιολί της Ανατολής με τον ηλεκτρικό ήχο της Δύσης, ολοκλήρωσε την εικόνα ενός συλλογικού ψυχογραφήματος.

Πως γίνεται να νιώθεις ξένος μέσα στο ίδιο σου το σπίτι; Πως γίνεται να μην «χωράς πουθενά»; Πως γίνεται να μην μπορείς να βρεις γαλήνη, ακόμα και στα πρόωρα γεράματα, έχοντας διανύσει μίλια, έχοντας περάσει μπόρες, φουρτούνες και καταποντισμούς; Μήπως τάχα δεν αγαπάς την πατρίδα; Μήπως δεν είσαι αρκετά πατριώτης ή ακόμη χειρότερα, μήπως εθνικός μειοδότης; Εδώ ακριβώς έγκειται η ουσιώδης, η κρίσιμη απάντηση του Ρασούλη, κι ας μην απαντά σε όλα τα ερωτήματα. Δεν φταις εσύ που νιώθεις έτσι, κι ακόμη περισσότερο, νιώθεις έτσι ακριβώς επειδή τον αγαπάς τούτον τον έρμο τόπο, παρά τους «πατριώτες» οι οποίοι δεν σ’ αφήνουν ν’ αγιάσεις.

Άμα ήσουν στο εξωτερικό ή όταν ήσουν στο εξωτερικό, δεν είχες όλους τους κοτζαμπάσηδες και τους προεστούς, να σου ρουφούν καθημερινά το μεδούλι, να σου κλέβουν τον φρέσκο αέρα, να σε ζαλίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ με την ηλιθιότητα, την ανικανότητα, την διαφθορά και την αμετροέπειά τους, για να κατονομάσω μερικά μόνο. «Από τη στιγμή που γεννιέσαι, σε κάνουν να αισθάνεσαι μικρός», λέει ο Λένον στο «Working Class Hero». Ζουν πάντοτε με ένα άγχος, το οποίο θα μπορούσαμε να προσδιορίσουμε ως το εγγενές άγχος της εξουσίας και των απανταχού εξουσιαστών. «Δεν θέλουν σκεπτόμενους πολίτες. Θέλουν υπάκουους εργάτες». Δεν θέλουν να τεμπελιάζεις, να κοροϊδεύεις την κοινωνία με διδακτορικά και τίτλους. Θέλουν να τα έχουν μόνο αυτοί κι ας τα λαμβάνουν με το αζημίωτο πολλές φορές. Διαφορετικά, υπάρχουν και τα πλαστά με τα οποία κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους.

Τι σε θέλουν εσένα; Σε θέλουν γκαρσόνι, δικό τους και των τουριστών. Δεν έχω την παραμικρή προκατάληψη για τα γκαρσόνια, οι οποίοι μαζί με τους ντελιβεράδες βγάζουν το πιο τίμιο μεροκάματο. Εξάλλου, δεν θα ντρεπόμουν στο ελάχιστο να κάνω την οποιαδήποτε δουλειά προκειμένου να ζήσω τα παιδιά μου. Με εξοργίζει όμως όταν μου υπαγορεύουν τι μπορώ και τι δεν μπορώ να κάνω στη ζωή μου, γενικά και ειδικά, ιδιαίτερα όταν μεταχειρίζονται συστηματικά γελοία, αυτοαναιρούμενα προσχήματα, υποτιμώντας προκλητικά τη νοημοσύνη μου, ποδοπατώντας την αξιοπρέπειά μου. Με λίγα λόγια, sms και απαγορεύσεις. Αυτό ζήσαμε. Αυτό ζούμε. Έχουν ευτυχώς μεγάλη τεχνογνωσία στην χωροφυλακή και τον χωροφύλακα, που σε περίμενε μια φορά κι έναν καιρό στη γωνία μέχρι να βγεις από το σπίτι σου, για να σε πάρει στο κατόπι.

Αλλά ξέχασα! Τέρμα το lockdown, τέρμα και τα sms, τουλάχιστον κατά την διάρκεια της τουριστικής σεζόν. Κι από Σεπτέμβρη… βλέπουμε. Αναμφίβολα, έχει τα οφέλη της η διακυβέρνηση του lockdown. Επίσης, η απαγόρευση κυκλοφορίας θα ξεκινά από τις 12:30! Τρομερά πράγματα δηλαδή! Long live the king, και είναι αλήθεια ότι ως διάδοχος και νόμιμος ιδιοκτήτης της χώρας κληρονόμησε τον θρόνο! Άμα μας επιτρέψει και τις νότες κάποια στιγμή, εμείς θα του αφιερώσουμε και ένα άσμα ρεμπέτικο, γιατί είναι μπεσαλής άνθρωπος και καρντάσης. Και την Ελλάδα θα συνεχίζουμε να την αγαπάμε γιατί κατά βάθος είμαστε εθνομαζοχιστές. Γιατί η Ελλάδα μας έμαθε και ξέρουμε, κι ας μην την υποφέρουμε…