Του Τάκη Φλεβοτόμου
Η κεντροαριστερά του 2026 βρίσκεται μπροστά σε μια ιστορική καμπή. Όχι μόνο επειδή το πολιτικό σκηνικό παραμένει ρευστό και η κοινωνία δείχνει κουρασμένη από επαναλήψεις και αδιέξοδα, αλλά κυρίως επειδή οι αποφάσεις που θα ληφθούν –ή δεν θα ληφθούν– θα καθορίσουν αν ο χώρος μπορεί να ξαναγίνει πλειοψηφικός ή θα παραμείνει κατακερματισμένος και αμυντικός.
### Οι κινήσεις Τσίπρα: επιστροφή με νόημα / ιστορικός ρόλος;
Ο Αλέξης Τσίπρας, ακόμη και εκτός πρώτης γραμμής, εξακολουθεί να αποτελεί σημείο αναφοράς. Το 2026 δεν είναι η χρονιά της απλής επιστροφής, αλλά της πολιτικής επανανοηματοδότησης. Αν επιλέξει να παρέμβει ενεργά, το ερώτημα δεν θα είναι «αν», αλλά «πώς»: ως ενοποιητικός παράγοντας της κεντροαριστεράς ή ως εγγυητής μιας ανανεωμένης, πιο ώριμης εκδοχής του;
Οι κινήσεις του μέχρι τώρα δείχνουν μια προσπάθεια υπέρβασης των κομματικών τειχών, με έμφαση σε θεσμούς, κοινωνικές ανισότητες και δημοκρατία. Όμως η επιρροή του θα κριθεί από το αν μπορεί να μιλήσει σε ακροατήρια πέρα από τον παραδοσιακό πυρήνα της Αριστεράς, χωρίς να χαθεί η ιδεολογική πυξίδα.
### Ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ: ταυτότητα ή επιβίωση;
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, το διακύβευμα είναι υπαρξιακό. Το κόμμα καλείται να αποφασίσει αν θα λειτουργήσει ως κορμός μιας ευρύτερης προοδευτικής παράταξης ή αν θα επιμείνει σε μια στενά κομματική ανασυγκρότηση. Η εμπειρία της διακυβέρνησης παραμένει πολύτιμη, αλλά δεν αρκεί από μόνη της. Χρειάζεται σαφές πολιτικό αφήγημα, νέα πρόσωπα με κοινωνική γείωση και καθαρό λόγο για την οικονομία, το κράτος και τη νέα γενιά.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρει να μετατρέψει την αυτοκριτική σε δημιουργική πρόταση, κινδυνεύει να μείνει εγκλωβισμένος ανάμεσα στο παρελθόν του και σε ένα μέλλον που θα το διαμορφώνουν άλλοι.
### Το ΠΑΣΟΚ: ευκαιρία ή όριο;
Το ΠΑΣΟΚ έχει πετύχει κάτι κρίσιμο δηλαδή την πολιτική του επιβίωση αλλά παλεύει για την επανανομιμοποίηση του καθώς η θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης προέκυψε από τον κατακερματισμό και τις διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και όχι απο δικές του ενέργειες. Το ΠΑΣΟΚ καλείται να αποφασίσει αν θα αρκεστεί στον ρόλο του αυτόνομου ρυθμιστή ή αν θα συμμετέχει ενεργά την ανασύνθεση της κεντροαριστεράς.
Χωρίς ξεκάθαρη στρατηγική συνεργασιών και χωρίς προγραμματικές τομές, το ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να γίνει το «προβλέψιμο» κόμμα που κινείται επι χρόνια στα ίδια χαμηλά ποσοστά. Όμως η κοινωνία ζητά αλλαγή.
### Η ώρα των αποφάσεων
Το 2026 δεν είναι χρονιά αναμονής. Είναι η ώρα των αποφάσεων. Συγκλίσεις ή αποστάσεις, κοινό πρόγραμμα ή παράλληλοι μονόλογοι, τόλμη ή διαχείριση. Η κοινωνία δεν αναζητά απλώς εναλλακτική κυβέρνηση· αναζητά πειστική προοπτική.
Η κεντροαριστερά έχει ακόμη το ανθρώπινο δυναμικό, τις ιδέες και την ιστορική ευθύνη. Αυτό που μένει να φανεί είναι αν θα βρει το πολιτικό θάρρος να υπερβεί τον εαυτό της. Γιατί, όπως δείχνει η συγκυρία, η μη απόφαση είναι κι αυτή απόφαση — και συνήθως η πιο ακριβή.
