Οι εφευρέτες του κινηματογράφου προέβαλαν για πρώτη φορά τις μικρού μήκους ταινίες τους με αντίτιμο στο Grand Cafe του Παρισιού
Οι αδελφοί Λουί Ζαν και Ωγκύστ Μαρί Λουί Νικολά Λυμιέρ γεννήθηκαν στη Μπεζανσόν τη δεκαετία του 1860 και μεγάλωσαν στη Λυόν όπου δούλεψαν στο εργοστάσιο του πατέρα τους που κατασκεύαζε φωτογραφικές μηχανές. Άρχισαν να ασχολούνται με την έρευνα της κινούμενης εικόνας και βασιζόμενοι στην εφεύρεση του κινητοσκοπίου του Ουίλλιαμ Ντίκσον (ο οποίος εργαζόταν στα εργαστήρια του Τόμας Έντισον), που ήταν μία μηχανή προβολής ταινίας σε ένα κουτί, που ήταν ορατό μόνο από έναν θεατή μέσω μιας οπής, εφηύραν το 1894 τη συσκευή του κινηματογράφου («cinematographe»).
Η μηχανή αυτή μπορούσε να κάνει λήψη, προβολή και εκτύπωση του φιλμ και τα αδέλφια την κατοχύρωσαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την ίδια χρονιά.
Η πρώτη ταινία που δημιούργησαν ήταν η Έξοδος από το εργοστάσιο Λυμιέρ, το Μάρτιο του 1895 και έδειχνε εργάτες να βγαίνουν από το εργοστάσιό τους.
Οι αδελφοί Λυμιέρ χρησιμοποίησαν φιλμ από celluloid με οδοντωτές τρύπες στο πλάι. Ένα δόντι της μηχανής ξετύλιγε το φιλμ, πηδώντας από τρύπα σε τρύπα. Κουρδιζόταν με μανιβέλα και μπορούσε να προβάλλει 16 φωτογραφίες το λεπτό, τόσες όσες χρειάζονταν για να δημιουργεί το αίσθημα της κίνησης. Η πρώτη δημόσια προβολή των ταινιών μικρού μήκους που είχαν γυρίσει ως τότε οι Λυμιέρ έγινε το Δεκέμβριο του 1895 στο Grand Cafe του Παρισιού και οι ενδιαφερόμενοι θεατές καλούνταν να πληρώσουν την είσοδό τους.
Παρά τη θερμή υποδοχή που δέχθηκαν οι προβολές που έκαναν στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, οι Λυμιέρ θεώρησαν ότι η εφεύρεσή τους δεν ήταν τόσο σημαντική και λίγο αργότερα την πούλησαν στον Ζορζ Μελιέ.
Συνέχισαν ωστόσο να ασχολούνται με την εταιρεία τους «Λυμιέρ» που ήταν τότε μία από τις γνωστότερες στην Ευρώπη και το 1903 ανακάλυψαν την έγχρωμη φωτογραφική λήψη που άρχισε να διαδίδεται το 1907.
Το παριζιάνικο κοινό είδε τα εξής:
- La Sortie de l’usine Lumière à Lyon (“Η έξοδος από το εργοστάσιο Λουμιέρ στη Λυών”), 46 δευτερολέπτων,
- Le Jardinier (“Ο κηπουρός”), 49 δευτερολέπτων,
- Le Débarquement du congrès de photographie à Lyon (“Η αποβίβαση του Κογκρέσου των Φωτογράφων στη Λυών”), 48 δευτερολέπτων,
- La Voltige (“Οι ακροβάτες των αλόγων”), 46 δευτερολέπτων,
- La Pêche aux poissons rouges (“Ψαρεύοντας χρυσόψαρα”), 42 δευτερολέπτων,
- Les Forgerons (“Οι σιδεράδες”), 49 δευτερολέπτων,
- Repas de bébé (“Το γεύμα του μωρού”), 41 δευτερολέπτων,
- Le Saut à la couverture (“Πηδώντας στην κουβέρτα”), 41 δευτερολέπτων,
- La Places des Cordeliers à Lyon (“Η πλατεία των Cordeliers στη Λυών”), 44 δευτερολέπτων,
- La Mer (“Η θάλασσα”), 38 δευτερολέπτων.
Οι αδερφοί Λουμιέρ
Οι αδελφοί Λυμιέρ, Λουί Ζαν (5 Οκτωβρίου 1864 – 6 Ιουνίου 1948) και Ωγκύστ Μαρί Λουί Νικολά (19 Οκτωβρίου 1862 – 10 Απριλίου 1954), ήταν Γάλλοι κινηματογραφιστές και εφευρέτες. Δημιούργησαν τον κινηματογράφο (cinematographe), μία μηχανής λήψης, εκτύπωσης και προβολής του φιλμ.
Ο πατέρας τους ήταν ιδιοκτήτης εργοστασίου, το οποίο κατασκεύαζε φωτογραφικές πλάκες και άλλα φωτογραφικά είδη, στο οποίο εργάστηκαν και οι δύο. Κατασκεύασαν την φορητή συσκευή του κινηματογράφου, την οποία κατοχύρωσαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, στις 13 Φεβρουαρίου του 1894. Η πρώτη ταινία που δημιούργησαν ήταν η Έξοδος από το εργοστάσιο Λυμιέρ (La sortie des usines Lumière), στις 19 Μαρτίου του 1895 και αποτύπωνε την έξοδο των εργατών από το εργοστάσιό τους.
Στις 28 Δεκεμβρίου του 1895, πραγματοποίησαν την πρώτη δημόσια προβολή ταινιών επί πληρωμή, στο Παρίσι. Τον επόμενο χρόνο, προώθησαν την εφεύρεση τους στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη, όπου έτυχαν θερμής υποδοχής. Ωστόσο, οι ίδιοι, θεώρησαν πως ο κινηματογράφος ήταν ήσσονος σημασίας, πως δεν θα πετύχει και πούλησαν την εφεύρεσή τους στον Ζωρζ Μελιέ. Ασχολήθηκαν με την έγχρωμη φωτογραφία.
