Το ειρηνευτικό σχέδιο Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, που τώρα διαμορφώνεται, δεν είναι κάτι καινούργιο. Όσο και αν ο αμερικανός πρόεδρος λέει πως δεν είναι η τελική προσφορά, για να καθησυχάσει τους Ευρωπαίους ηγέτες που αντιδρούν ως «απατημένοι σύζυγοι» της διατλαντικής σχέσης.
Αρέσει – δεν αρέσει, το ειρηνευτικό σχέδιο των 28 σημείων είναι η καθυστερημένη υλοποίηση του αναπόφευκτου.
Ακούγεται κυνικό, αλλά η λύση, όπως πάντα στην ιστορία, θα προέλθει από τους ισχυρούς. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση από τους δύο βασικούς παράγοντες της σύγκρουσης: την Ουάσιγκτον και τη Μόσχα.
Η Ευρώπη, που προσπαθεί ολοένα και περισσότερο να γίνει στρατιωτικός παράγοντας, παρακολουθεί από το …σπίτι τη διαπραγματευτική διαδικασία να εξελίσσεται.
Φευ! Η Ευρώπη είναι παγιδευμένη σε μια δυναμική Ψυχρού Πολέμου 2.0, που όμως η ίδια ενθάρρυνε. Μια παγίδα από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγει, λόγω της ανικανότητας της ηγεσίας της και της έλλειψης στρατηγικού οράματος.
