Δεν έχουν όλα τα αεροδρόμια της χώρας εξόδους κινδύνου. Τα μικρά περιφερειακά δεν διαθέτουν τέτοιες πολυτέλειες. Ούτε όλες οι εθνικές οδοί ή οι επαρχιακοί δρόμοι διαθέτουν παράδρομους και εναλλακτικές διαδρομές. Ούτε όλα τα λιμάνια έχουν εναλλακτικές, διακριτικές προβλήτες. Για τους σταθμούς σιδηρόδρομου, δεν το συζητάμε, αποκλείεται να αποβιβαστεί κανείς απαρατήρητος, ειδικά αν συνοδεύεται από μια κουστωδία υπουργών, κομματαρχών, ανδρών ασφαλείας.
Κοντολογίς, δεν θα έχει παντού και πάντα ο πρωθυπουργός, στις ανά την Ελλάδα εξορμήσεις του, τη δυνατότητα να αποφεύγει τις ανεπιθύμητες και απρογραμμάτιστες συναντήσεις με εξοργισμένους αγρότες και κτηνοτρόφους, όπως συνέβη στην Αλεξανδρούπολη, που φυγαδεύτηκε από την πίσω πόρτα του αεροδρομίου.
Τι θα πάθαινε άραγε αν συναντούσε τους παραταγμένους με τα τρακτέρ τους αγρότες; Το πολύ να άκουγε μερικά οργισμένα συνθήματα, αλλά θα ήταν προτιμότερο να πει δυο κουβέντες, να πετάξει δυο υποσχέσεις πως όλα θα πάνε καλά με τις επιδοτήσεις, από το να δώσει την εικόνα ενός πρωθυπουργού που μόνο σε απόλυτα ελεγχόμενα περιβάλλοντα πουλάει αλαζονεία και τσαμπουκά.
Όπως, για παράδειγμα, έγινε αφότου «ξέφυγε» από τους αγρότες και βρέθηκε στο οικείο περιβάλλον του Σταθμού Συμπίεσης Φυσικού Αερίου στην Κομοτηνή για να διακηρύξει πως η περιοχή θα γίνει η μεγάλη πύλη αμερικανικού αερίου από τη Βουλγαρία μέχρι την Ουκρανία.
Η υπομονή και η ανοχή εκ μέρους του λαού ξεπέρασαν κάθε όριο. Ο πρωθυπουργός που αύξησε το ποσοστό της παράταξής του στις εκλογές του 2023 (σε 40,56% από 39,85% το 2019) με πρόταγμα την επίλυση των προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας, δεν διαθέτει το σθένος να συνδιαλλαγεί με μια διαμαρτυρόμενη κοινωνική ομάδα. Διότι αυτό είναι το χειρότερο: ότι δεν σκέφτηκε, ούτε βρέθηκε κάποιος να τον συμβουλέψει, πως τη διαφυγή του οι αγροτες την εκλαμβάνουν ως περιφρόνηση και εγκατάλειψη. Αυτή είναι η κυρίαρχη αίσθηση, όχι μόνο στην Αλεξανδρούπολη, αλλά σε ολόκληρη τη χώρα: ο πρωθυπουργός δεν δύναται να ακούσει κριτική από ανθρώπους απελπισμένους και δεν βρίσκει δυο λόγια να τους απευθύνει.
Αυτή η επιεικώς ευτελιστική εικόνα ενός πρωθυπουργού που τρέχει μακριά από τη βουή του πλήθους, ακόμη κι εκείνων των τμημάτων του που η κυβέρνηση θεωρούσε δεδομένους συμμάχους, όπως οι αγρότες, συμπυκνώνει τη διάρρηξη των τελευταίων δεσμών της Ν.Δ. με στρώματα που της είχαν δώσει αλλεπάλληλες εκλογικές νίκες, με συνεκτικό ιστό τις ροές του δημόσιου χρήματος.
Τώρα που αυτές οι χρηματοροές έχουν μπλοκάρει, όπως στην περίπτωση των ευρωπαϊκών αγροτικών επιδοτήσεων, προκαλώντας μικρές και μεγάλες οικονομικές τραγωδίες σε κτηνοτρόφους και αγρότες, η ρήξη μπορεί να εξελιχθεί σε έκρηξη. Χωρίς πίσω πόρτες κι εξόδους κινδύνου.
Η φράση «Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις» είναι πλέον η μόνιμη επωδός στην πρωθυπουργική φρασεολογία για όλα τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες
Κατά τα άλλα εμφανίστηκε για μια ακόμα φορά άμοιρος ευθυνών για την πλειονότητα των σοβαρών προβλημάτων τα οποία μαστίζουν την ελληνική κοινωνία και μακριά από την καθημερινότητα των πολιτών η οποία γίνεται συνεχώς δυσκολότερη.
