Συνέντευξη στην Έστα Παπαγεωργίου
Η τέχνη δεν έχει ηλικία. Το αποδεικνύουν παιδιά και νέοι που με πείσμα, δημιουργικότητα και αγάπη για την έκφραση χαράζουν τον δικό τους δρόμο στον πολιτισμό. Μια από αυτούς είναι η 16χρονη Ηλέκτρα Φωτοπούλου, ένα κορίτσι με έντονη καλλιτεχνική ματιά, που από νωρίς ξεχώρισε στο χώρο των εικαστικών.
Ανήκει στη νέα γενιά καλλιτεχνών που φέρνουν την κουλτούρα του ιαπωνικού “manga” στην Ελλάδα. Με αφετηρία την ενθάρρυνση μιας καθηγήτριάς της, η Ηλέκτρα βρήκε τη δύναμη να εξελίξει το ταλέντο της και σήμερα μετρά ήδη σημαντικές συμμετοχές σε φεστιβάλ, παρουσιάσεις και καλλιτεχνικές δράσεις.
Μίλησα μαζί της για το πώς βλέπει τον ρόλο του σχολείου στην ανάδειξη των ταλέντων, για τη σημασία της εικαστικής παιδείας, για τις εμπειρίες της από το Port Festival και το Φεστιβάλ Νέων Πύργου, αλλά και για το προσωπικό της όνειρο που εκπληρώνεται: την έκδοση του πρώτου της κόμικ από τις εκδόσεις “Χάρτινοι Ήρωες” που αποτελεί καρπό τριών χρόνων δουλειάς και ψυχής.
Γιατί επέλεξες να ασχοληθείς με το “manga”;
Αρχικά γνώρισα τα anime μέσα από μια φίλη και στη συνέχεια μπήκα και στον κόσμο των manga. Μου άρεσε πολύ το σχέδιο και η λεπτομέρεια που έχει καθώς μπαίνει πολύ στον κομμάτι της ζωής, κάτι που δε συναντάς τόσο σε άλλα είδη κόμικ.
Πώς βοήθησε το σχολείο στην εικαστική σου εξέλιξη;
Το σχολείο κανονικά θα έπρεπε να βοηθάει και να αναδεικνύει τα ταλέντα των παιδιών, αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν το κάνει. Εκτός και συναντήσεις στην μαθητική σου πορεία κάποιον άνθρωπο (καθηγητή) εννοώ που θα το αναγνωρίσει και θα σε στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις.
Ποιος πρωτοείδε το ταλέντο σου και σου είπε να συνεχίσεις;
Το ταλέντο το είδε και το αναγνώρισε μια καθηγήτριά μου στο Γυμνάσιο, η κ. Μιμίκα Βλάσση, η οποία δεν σταμάτησε ποτέ να με στηρίζει και να με παροτρύνει να συνεχίζω.
Θεωρείς απαραίτητη την εικαστική παιδεία στα σχολεία;
Ναι! Το θεωρώ απαραίτητο γιατί μέσα από το μάθημα των εικαστικών δίνεται η δυνατότητα σε πολλά «κρυφά» ταλέντα να δείξουν τις ικανότητές τους.
Σε γνωρίσαμε πέρυσι στο Port Festival. Τι αποκόμισες από αυτό;
Το Port Festival για μένα ήταν μια μοναδική εμπειρία και ευχαριστώ την Ηρώ Ρήγα για την ευκαιρία που μου έδωσε να συμμετέχω 2 χρονιές με δικό μου εργαστήρι! Γνώρισα πολλά ευγενικά και ταλαντούχα άτομα και διεύρυνα τους ορίζοντές μου στον κόσμο των διαφορετικών ειδών τέχνης. Ήταν δε η πρώτη φορά που έδειξα τη δουλειά μου στον κόσμο και τα σχόλια ήταν πολύ θετικά. Όλο αυτό μου έδωσε δύναμη να συνεχίσω!
Πες μας και για την συμμετοχή σου στο Φεστιβάλ Νέων Πύργου. Πώς το βίωσες;
Το Φεστιβάλ νέων ήταν κάτι που εμείς τα παιδιά αξίζουμε.
Έχεις φτιάξει ένα χειροποίητο κόμικ. Πώς σου ήρθε η ιδέα και το σχέδια έχεις γι’ αυτό;
Ήταν ένας τρόπος έκφρασης για εμένα, μπόρεσα να διοχετεύσω τα συναισθήματά μου. Το κόμικ είναι αποτέλεσμα δουλειάς 3 χρόνων. Πρώτα γράφτηκε η ιστορία, μετά το σενάριο και μετά δημιουργήθηκε το κόμικ. Και τώρα ήρθε η ώρα να πάει πιο πέρα, αφού είμαστε στη διαδικασία έκδοσής του με τον οίκο “Χάρτινοι Ήρωες”. Εκπληρώνεται ένα όνειρο ζωής!
