Selini: “Η έκφραση δεν θα έπρεπε να έχει όρια”

Συνέντευξη στην Ηρώ Ρήγα 

Η Selini επιστρέφει στο μέρος που ξεκίνησαν όλα, το πορτ φεστιβάλ. Με καταγωγή από την Ηλεία και βάση της πλέον την Αθήνα, κινείται στον χώρο της pop και απευθύνεται όχι μόνο στον ακροατή αλλά και στο σώμα. Μέσα από τους ήχους της επιδιώκει να προκαλεί ρυθμική σύνδεση και συναισθηματική ένταση. Για να κάνει αυτή τη σύνδεση επιλέγει να δουλεύει σε κομμάτια με έντονο ρυθμό και ενδιαφέροντα ηχητικά περάσματα, όπως τα “FLERT” και “Erwtas”

Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή του 12ου Port Festival το Σάββατο 2 Αυγούστου με την all femme μπάντα της, αυτή τη φορά όχι ως μαθήτρια αλλά επαγγελματίας μουσικός, μας μιλά για τις μουσικές της αναφορές, τη σημασία της επιστροφής στον τόπο καταγωγής της, και όλα όσα κουβαλά μαζί της για να τα μοιραστεί με το κοινό.

Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική και πότε κατάλαβες ότι αυτή είναι η πορεία σου;
Η μουσική υπάρχει στην ζωή μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Ήταν και εξακολουθεί να είναι ο τρόπος μου να υπάρχω μέσα στην καθημερινότητα. Στην αρχή ξεκίνησε ως τρόπος έκφρασης, στην πορεία όμως άρχισε να μεταμορφώνεται σε ανάγκη και τότε σκέφτηκα πως, ίσως, θα μπορούσα να το κάνω για πάντα. Ειλικρινά δεν ξέρω εάν την επέλεξα εγώ ή εάν με επέλεξε εκείνη.

Ο ήχος σου ισορροπεί ανάμεσα στην pop, το rap, την R&B και μια σκοτεινή, προσωπική αισθητική. Πώς θα περιέγραφες εσύ τη μουσική σου ταυτότητα;
Είναι πολύ άδικο το να ζητάμε από έναν καλλιτέχνη να περιγράψει την μουσική του ταυτότητα. Τι σημαίνει αυτό; Το βρίσκω περιοριστικό και εμένα, προσωπικά, δεν μου αρέσει να περιορίζομαι. Θεωρώ τις ταμπέλες και τους χαρακτηρισμούς ένα κατάλοιπο μιας εποχής που δεν συνάδει με τα σύγχρονα μουσικά δεδομένα. Επιλέγω να πειραματίζομαι συνεχώς και να εξερευνώ ήχους που φαινομενικά να μην μου “ταιριάζουν”. Η έκφραση δεν θα έπρεπε να έχει όρια. Ίσως και έτσι να προκύπτει αυτή η σκοτεινή προσωπική αισθητική.

Ποιοι καλλιτέχνες ή είδη μουσικής σε επηρέασαν μεγαλώνοντας;
Αυτή την ερώτηση δυσκολεύομαι πάντα να την απαντήσω καθώς μεγάλωσα σε μια πραγματικότητα που τα ακούσματα ήταν άπειρα και όλα διαφορετικά. Ως παιδί είχα έρωτα με την Έλενα Παπαρίζου και τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, ως έφηβη με την Ariana Grande, τους ABBA, τον Frank Sinatra. Ως ενήλικη, πια, γνώρισα τον Αττίκ και την Λένα Πλάτωνος. Στην μουσική μου υπάρχει κάτι απ’ όλους.

Είσαι από τον Πύργο, έναν τόπο που δεν έχει πολλούς εκπροσώπους στο σύγχρονο urban ήχο. Τι ρόλο έπαιξε η καταγωγή σου στην πορεία σου;
Η καταγωγή μου και το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα έχουν διαμορφώσει, κατά μια έννοια, την μουσική μου, αφού έχουν διαμορφώσει εμένα. Εγώ γνωρίζω στον Πύργο ανοιχτούς ανθρώπους και αυτή την ανοιχτωσιά την αναζητώ σε οτιδήποτε κάνω. Δεν πάει να λέει ο κόσμος…

Πώς είναι να επιστρέφεις στον τόπο σου ως καλλιτέχνιδα με αναγνωρίσιμη πορεία; Νιώθεις πιο έντονα την ευθύνη ή τη συγκίνηση;
Είναι οι ρίζες μου. Είναι το μέρος που για μένα ξεκίνησαν όλα. Είναι οι πρώτες μου φορές. Είναι ο τόπος στον οποίο πάντα θα επιστρέφω. Η ευθύνη και η συγκίνηση είναι αδιαπραγμάτευτες. Κυρίως, όμως, νιώθω χαρά και ενθουσιασμό να βρεθώ και να τραγουδήσω με τους ανθρώπους που με έχουν και τους έχω δει να μεγαλώνουν.

Πιστεύεις πως νέοι από μικρότερες πόλεις, όπως ο Πύργος, έχουν τις ίδιες ευκαιρίες στον χώρο της μουσικής;
Το να μεγαλώνεις στην επαρχία, δυστυχώς, σημαίνει πως οι ευκαιρίες είναι περιορισμένες, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ένα χώρο όπως αυτόν την μουσικής, που στην ολότητά του είναι συμπυκνωμένος στην Αθήνα. Δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις για να κυνηγήσεις τα όνειρα σου. Δεν έχεις τις γνωριμίες, καλώς ή κακώς.

Τι σε εμπνέει όταν γράφεις; Οι στίχοι σου έχουν έντονη προσωπική και γυναικεία ματιά.
Με εμπνέουν οι καθημερινές καταστάσεις και οι ιστορίες που μοιράζονται άλλοι μαζί.

Ξεκινάς πρώτα από τον στίχο ή από τον ρυθμό/παραγωγή; Ποια είναι η διαδικασία σου όταν χτίζεις ένα κομμάτι;
Η διαδικασία δεν είναι ποτέ ακριβώς η ίδια. Συνήθως ξεκινάω από μια ιδέα, ή από μια φράση και σιγά σιγά δημιουργείται κάτι. Κατά την διάρκεια της διαδικασίας, χρησιμοποιώ χρώματα και εικόνες για να μπορέσω να εξηγήσω τι υπάρχει στο κεφάλι μου. Με ενδιαφέρει να υπάρχει στα κομμάτια μου μια θεατρικότητα και μια αστεία νότα.

Έχεις κυκλοφορήσει tracks με έντονη αισθητική και στιλιστικό χαρακτήρα. Πόσο σημαντική είναι για σένα η εικόνα παράλληλα με τη μουσική;
Eξίσου σημαντική. Λειτουργούν σαν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η αισθητική, το στυλ, τα χρώματα, οι κινήσεις, ακόμα και το πώς “ντύνεται” ένα κομμάτι οπτικά, χτίζουν ένα ολόκληρο σύμπαν γύρω από τον ήχο. Δεν είναι απλώς συνοδευτικά στοιχεία· είναι εργαλεία αφήγησης. Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, έτσι δεν είναι;

Αν είχες απέναντί σου ένα κορίτσι που θέλει να ξεκινήσει σήμερα στο χώρο, τι θα της έλεγες;
Θα της έλεγα να μην περιμένει να “νιώσει έτοιμη” για να ξεκινήσει. Δεν θα έρθει ποτέ η σωστή στιγμή από μόνη της. Είναι απλά μια απόφαση.

Τι ετοιμάζεις αυτό το διάστημα; Υπάρχει νέο project, single ή album στα σκαριά;
Μέσα στους επόμενους μήνες πρόκειται να κυκλοφορήσει, επιτέλους, το πρώτο μου EP, όπου θα εμπεριέχει πέντε κομμάτια, μέσα στα οποία υπάρχουν το “FLERT” και o “Erwtas” που μπορείτε, ήδη να ακούσετε. Το συγκεκριμένο project δημιουργείται εδώ και πολύ καιρό και είμαι απίστευτα ενθουσιασμένη να το μοιραστώ με τον κόσμο. Είναι η πρώτη μου ολοκληρωμένη δουλειά, με την οποία θέλω να δείξω διάφορες πτυχές του ποια είμαι.

Σου έχει γίνει πρόταση για συνεργασίες που δεν περίμενες; Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που θα ήθελες να συνεργαστείτε;
Οι προτάσεις είναι μέρος της διαδικασίας και, μάλιστα, από τα πιο χαρούμενα. Θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με τη Νεφέλη Φασούλη, την Ολίνα και τους Usurum.

Αν μπορούσες να οραματιστείς την πορεία σου τα επόμενα πέντε χρόνια, πού θα ήθελες να είσαι καλλιτεχνικά;
Θα ήθελα να βρίσκομαι μονίμως πάνω σε μια σκηνή. Μακάρι…

Τι σημαίνει για σένα η λέξη “Selini” και πώς σε εκφράζει αυτό το alter ego;
Η Selini είναι το φως μου μέσα στο σκοτάδι. Μου επιτρέπει να εκφράζω όσα η Ελένη ίσως δεν θα τολμούσε. Είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι τον κόσμο και όσα με προβληματίζουν.

Σε ακούμε δυναμική και ατρόμητη. Υπάρχει κάτι που σε φοβίζει πραγματικά;
Με φοβίζει να αφήσω τον οποιοδήποτε, να με δει πραγματικά. Έρχομαι αντιμέτωπη καθημερινά με αυτό.

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να περνάει η μουσική σου – ειδικά στα νεότερα παιδιά που σε παρακολουθούν;
Πως η ζωή, μέσα στο χάος της, πάνω απ’ όλα είναι όμορφη και έχει χιούμορ.

Πώς νιώθεις που ξανανεβαίνεις στη σκηνή του Port Festival, αυτή τη φορά όμως όχι με μαθητικό σχήμα αλλά ως headliner; Τι σημαίνει για σένα το Port Festival;
Το Port Festival είναι για μένα κάτι πολύ περισσότερο από μια σκηνή — είναι το μέρος όπου ξεκίνησα. Τώρα επιστρέφω, όχι πια ως “μαθήτρια”, αλλά ως Selini, κουβαλώντας όλα όσα έγινα στην πορεία. Νιώθω τιμή, συγκίνηση και ανυπομονησία.
Είναι ένας κύκλος που κλείνει και ένας άλλος που μόλις ανοίγει. Αλλά πάνω απ’ όλα, είναι μια υπενθύμιση ότι τα βήματά μου με πάνε κάπου.