Η περσινή ξηρασία «χτύπησε» το ελατόδασος – Πως εξηγεί το φαινόμενο ο Δασάρχης Πύργου Π. Λάττας
Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
«Η χτεσινή μου βόλτα στο πάλαι ποτέ θεσπέσιο και χιλιοτραγουδισμένο ελατόδασος της Δίβρης και τον (πρώην) παραδεισένιο χώρο του “Πόντου” όπου γίνεται η Παραδοσιακή Γιορτή του Αγ. Παντελεήμονος, ήταν συγκλονιστική για μένα…
Θλίψη, απογοήτευση και άλλα άσχημα συναισθήματα με κατέκλυσαν από αυτό που είδα.
Το θεσπέσιο αυτό δάσος των ελάτων από πέρυσι μέχρι φέτος, φθίνει και καταστρέφεται με γεωμετρική πρόοδο! Ένα πλήθος ελάτων ξεραίνονται μέρα τη μέρα και όταν τα βλέπεις “πιάνεται η καρδιά σου”!»
Η παραπάνω ανάρτηση του πρόεδρου του Πνευματικού Κέντρου Δίβρης κ. Σωτήρη Σωτηρόπουλου που κατέγραψε και φωτογραφικά τα ξεραμένα έλατα, στάθηκε αφορμή για να αναζητήσουμε τους λόγους που οδηγούν στην ξήρανση του ελατόδασους. Μάλιστα όπως λέει και ο ίδιος ο κ. Σωτηρόπουλος το φαινόμενο είναι πανελλαδικό και η ενημέρωση που είχε από τον επί σειρά ετών ερευνητή του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών σε θέματα αποκατάστασης δασικών εκτάσεων, Παύλο Κωνσταντινίδη., είναι ότι για την ξήρανση ευθύνεται η κλιματική αλλαγή και η άνοδος της θερμοκρασίας και εκ τούτου γίνεται ανάπτυξη φλοιοφάγων εντόμων κυρίως στα γερασμένα έλατα.
Π. Λάττας: «Το φαινόμενο είναι παροδικό και οφείλεται πρωτίστως στην ξηρασία»
Ο Δασάρχης Πύργου κ. Παναγιώτης Λάττας στον οποίο απευθύνθηκε η Πρωινή επιβεβαίωσε ότι αρκετά από τα έλατα που βρίσκονται κυρίως στα νότια της Δίβρης ξεραίνονται, τονίζοντας ότι το φαινόμενο είναι παροδικό και έχει να κάνει με την ξηρασία της περσινής χρονιάς στην Ηλεία.
«Το φαινόμενο αυτό της ξήρανσης είναι παροδικό και εμφανίζεται σε ελατοδάση σε χρονιές μεγάλης ξηρασίας από τις υψηλές θερμοκρασίες. Πέρυσι ήταν μια τέτοια χρονιά που οδήγησε σε ξήρανση κάποια έλατα, στα νότια όρια της Δίβρης γιατί στην βόρεια πλευρά έχουμε πιο χαμηλές θερμοκρασίες λόγω του μεγαλύτερου υψόμετρου. Η ξηρασία είναι ο πρώτος παράγοντας που τα επηρεάζει και δευτερευόντως έρχονται οι φλοιφάγοι που «τρώνε» τα ασθενικά και στρεσαρισμένα δέντρα. Το Δασαρχείο όχι μόνο είναι ενήμερο γι αυτό το φαινόμενο το οποίο δυστυχώς δεν μπορούμε να εμποδίσουμε, μάλιστα σε αυτοψίες που κάναμε κόψαμε και στείλαμε δείγματα στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών στη Θεσσαλονίκη και τα εξέτασαν και ερευνητές. Το πρόβλημα της ξήρανσης της ελάτης, είναι τοπικό και παροδικό, το αντιμετωπίζουν σε περιόδους ξηρασίας πολλές περιοχές, πέρυσι είχε πλήξει πολλά έλατα στην Κεφαλονιά και να το δούμε και ιστορικά έχει εμφανιστεί ξανά μέσα στην πορεία του χρόνου, το 1929 σε μεγάλη έκταση, μετά το 1974 και άλλες χρονιές ακόμα και βεβαίως και πάλι το 2024. Μάλιστα το θέμα αυτό μας απασχόλησε σε ένα συνέδριο που έγινε προχθές με δασολόγους της Πελοποννήσου. Δεν επιδέχεται δυστυχώς καμίας προληπτικής παρέμβασης , το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να απομακρύνουμε τα ξερά έλατα αλλά αυτό έχει ένα τεράστιο κόστος γιατί είναι πολύ δύσκολη δουλειά και μεγάλα τα υψόμετρα. Συνήθως το Δασαρχείο δίνει άδεια κοπής των ξεραμένων δέντρων για καυσόξυλα, σε αδύναμος οικογένειες.
