Από τη Βίβλο μέχρι την θεατρική προσέγγιση του Όσκαρ Ουάιλντ και την μεθυστικκή αφήγηση του Τομ Ρόμπινς στο πιο βαθιά πολιτικοποιημένο βιβλίο του «Ο Χορός των Επτά Πέπλων”, η «Σαλώμη» αποτέλεσε τη πέτρα του σκανδάλου και μια από τις βαθύτερες ρωγμές του καθωσπρεπισμού.

Σύμφωνα με την Βίβλο, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής φυλακίστηκε επειδή επέκρινε το γάμο του Βασιλιά Ηρώδη Αντίπα με την Ηρωδιάδα, την πρώην σύζυγο του αδελφού του Αντίπα Ηρώδη Β, ως μια ακάθαρτη, αιμομικτική ένωση. Ο Ηρώδης προσέφερε στην ανιψιά του (Σαλώμη) ότι επιθυμούσε έτσι ώστε να χορέψει για τους καλεσμένους του στα γενέθλια του. Οργισμένη η Ηρωδιάδα χειραγωγεί την αφελή κόρη της ώστε να ζητήσει την εκτέλεσή του.

Η «Σαλώμη» του Όσκαρ Ουάιλντ είναι μια γυναίκα που διαπραγματεύεται επί ίσοις όροις, όχι απλώς με έναν άνδρα, αλλά με έναν βασιλιά. Μην έφηβη της Καινής Διαθήκης που ζητά το κεφάλι του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή σε πιατέλα ως ανταμοιβή για τον αισθησιακό της χορό

Στη δική του θεατρική εκδοχή, η Σαλώμη δεν ενδιαφέρεται για το γεγονός ότι ο Ιωάννης συκοφάντησε τη μητέρα της. Αυτό που ενοχλεί τη Σαλώμη είναι ότι αρνήθηκε τις φλογερές ρομαντικές της προτάσεις και έπληξε τον εγωισμό της.

Ο Χορός των Επτά Πέπλων είναι ο χορός της Σαλώμης. Κατά τη διάρκεια του χορού τα πέπλα αφήνονται από το κορμί της και μαζί τους ξεδιπλώνεται και το μυστήριο τής Βαβυλώνας» ή «η Μεγάλη πόρνη της Βαβυλώνας», όπως παρουσιάζεται στο όραμα τής Αποκάλυψης (17:1-2) η συμβολική περιγραφή μιας οντότητας και το όνομά της, γραμμένο στο μέτωπό της (17 : 5): «Και ήρθε ένας από τους επτά αγγέλους που είχαν τις επτά φιάλες, και μου έδειξε το Τέρας με τις Επτά Κεφαλές, «Βαβυλὼν ἡ μεγάλη, ἡ μήτηρ τῶν πορνῶν καὶ τῶν βδελυγμάτων τῆς γῆς».

Και μαζί με όλα αυτά, στο μυαλό του Τομ Ρόμπινς, ένας Άραβας και ένας Εβραίος ανοίγουν μαζί εστιατόριο απέναντι από το κτίριο του ΟΗΕ… Αυτός  είναι ο άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφεται το μυθιστόρημα του Τομ Ρόμπινς, ένα τολμηρό, αστείο και ανησυχητικά προκλητικό βιβλίο, με τους ήρωες να αναζητούν τον Θεό της Παλαιστίνης – και, παράλληλα, να αποκρυπτογραφούνται όλες οι παραισθήσεις που εμπόδισαν την ανθρωπότητα ν’ αντικρίσει την αλήθεια, και να σωριάζονται καταγής, η μία μετά την άλλη, όπως τα επτά πέπλα της Σαλώμης.