Τέχνη και Πολιτισμός, δυο έννοιες πολυμορφικές, με πολλές και αντικρουόμενες προσεγγίσεις, άλλοτε υμνώντας το Κάλος, την ισορροπία και τη συμμετρία και άλλοτε βουτώντας στα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής και στην ασχήμια της πραγματικότητας, με όλες τις μορφές, ωστόσο, να βασίζονται στη συμβολή των καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων – μουσική, λογοτεχνία, θέατρο, χορός, εικαστικές παρεμβάσεις – για την προαγωγή της κοινότητας και την επιρροή τους στις ψυχοκοινωνικές και συμπεριφορικές διαδικασίες.
Η Τέχνη δεν έχει απαντήσεις και προτάσεις ξεκάθαρες. Η καλλιτεχνική έκφραση, όμως, προστατεύει και κρατά ζωντανή την παλιά «κληρονομιά», ενδυναμώνει τον Πολιτιστικό και Δημιουργικό τομέα της κοινότητας, «καθρεφτίζει» είτε άμεσα είτε παραβολικά την Ακμή ή την Παρακμή και δημιουργεί ερωτήματα ως μέσο για τον αναστοχασμό των κοινωνικοπολιτικών θέσεων και προβληματισμών.
Οι σημερινές συνθήκες και ο τρόπος ζωής σηματοδοτούν μια μεγάλη αλλαγή, η οποία αντανακλάται στις εικαστικές τέχνες, στην ποίηση, στη λογοτεχνία, στον κινηματογράφο.
Μπορεί να προκύψει Αντίδραση μέσα από την Τέχνη και τι είδους Αντίδραση θα είναι αυτή;
Μήπως σήμερα, σ΄έναν κόσμο περισσότερο από ποτέ αλλοτριωμένο και παράλογο, με φόντο ένα μαύρο ψυχοπνευματικό και διανοητικό περιβάλλον, η μόνη «πρόχειρη», αλλά καθορισμένη Άρνηση είναι η απάντηση στην τραγικότητα των στιγμών;
Πρωινή
