Τα «παράδοξα» της νεοφιλελεύθερης αγοράς εργασίας αναδεικνύει η τελευταία έκθεση του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης για την παγκόσμια αγορά εργασίας, ομολογώντας την παρατεταμένη στασιμότητα των μισθών τα τελευταία χρόνια, παρ’ ότι η απασχόληση χτυπά ρεκόρ. Η έκθεση Employment Outlook 2018, που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, υπογραμμίζει ότι για πρώτη φορά στα τελευταία δέκα χρόνια δουλεύουν σήμερα στον κόσμο περισσότεροι άνθρωποι απ’ ό,τι πριν από την κρίση.

Το ποσοστό απασχόλησης στις αναπτυγμένες οικονομίες-μέλη του ΟΟΣΑ προβλέπεται να προσεγγίσει το 62,1% φέτος και το 62,5% στα τέλη του 2019, στις περισσότερες χώρες η ανεργία υποχωρεί ή είναι κοντά στα προ κρίσης επίπεδα, ενώ οι κενές θέσεις εργασίας σε Ιαπωνία, ΗΠΑ, ευρωζώνη και Αυστραλία χτυπούν επίπεδα-ρεκόρ.

Σε αυτό το περιβάλλον ο Οργανισμός εκτιμά ακόμη ότι η ανεργία στις χώρες-μέλη του θα υποχωρήσει φέτος στο 5,3% και το 2019 στο 5,1%.

Αυτή η «μαγική εικόνα» σκιάζεται όμως έντονα όταν εστιάσει κανείς στην ποιότητα των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται και στο επίπεδο ασφάλειας που αυτές προσφέρουν.

Σε καμιά περίπτωση αυτή η εικόνα δεν δικαιολογεί το γεγονός ότι η φτώχεια στις τάξεις του οικονομικά ενεργού πληθυσμού έφτασε το 2015 το 10,6% από 9,6% δέκα χρόνια πριν.

Η έκθεση επισημαίνει ότι η αύξηση των μισθών παραμένει ακόμη εξαιρετικά αργή σε σχέση με τους ρυθμούς που υπήρχαν πριν από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.

Στα τέλη του 2017 συγκεκριμένα, η μέση αύξηση των ονομαστικών μισθών στις χώρες του ΟΟΣΑ ήταν περίπου η μισή (3,2%) αυτής του 2007 (5,8%), παρότι η ανεργία κυμαινόταν και τις δύο χρονιές στα ίδια επίπεδα.

Αυτή η στασιμότητα στους μισθούς, υπογραμμίζει η έκθεση, επηρεάζει περισσότερο τους χαμηλότερα αμειβόμενους εργαζομένους εν αντιθέσει με το υψηλότερα αμειβόμενο 1%.

Η τάση της ανάπτυξης χωρίς αξιοπρεπείς μισθούς ενώ η απασχόληση αυξάνεται, τονίζει ο γενικός διευθυντής του ΟΟΣΑ Ανχελ Γκουρία, αντικατοπτρίζει τις διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία που η παγκόσμια κρίση εμβάθυνε και αναδεικνύει την επείγουσα ανάγκη βοήθειας των εργαζομένων, ειδικά αυτών που έχουν χαμηλές δεξιότητες.

Στη στασιμότητα των μισθών, εκτός των νεοφιλελεύθερης έμπνευσης διαρθρωτικών αλλαγών, συνετέλεσαν ακόμη, σύμφωνα με την έκθεση, ο χαμηλός πληθωρισμός, η μεγάλη επιβράδυνση της παραγωγικότητας και η συνεχής αύξηση των χαμηλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας.

Ο ΟΟΣΑ υπογραμμίζει χαρακτηριστικά τη μεγάλη μείωση στις αποδοχές των εργαζομένων μερικής απασχόλησης έναντι εκείνων πλήρους απασχόλησης.

Στην στασιμότητα των μισθών συνετέλεσαν ακόμη, σύμφωνα με την έκθεση, η χαμηλή κάλυψη ανέργων με επιδόματα ανεργίας σε αρκετές χώρες και η επίμονη μακροπρόθεσμη ανεργία.

Ενδεικτικό το ότι λιγότερο από το 1/3 όσων ψάχνουν για δουλειά λαμβάνει επίδομα ανεργίας.

Στο διά ταύτα, ο ΟΟΣΑ προτείνει στις κυβερνήσεις υψηλής ποιότητας συστήματα διά βίου εκπαίδευσης και κατάρτισης των εργαζομένων, ενώ ειδική αναφορά κάνει και στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Αφιερώνοντας ένα ολόκληρο κεφάλαιο στις τελευταίες, η έκθεση διαμηνύει ότι τα νέα στοιχεία υποδεικνύουν πως τα συντονισμένα συστήματα συλλογικών διαπραγματεύσεων με ισχυρούς και αυτορρυθμιζόμενους κοινωνικούς εταίρους και αποτελεσματικά όργανα διαμεσολάβησης συμβάλλουν σε υψηλά επίπεδα απασχόλησης, καλύτερο περιβάλλον εργασίας, περισσότερες ευκαιρίες κατάρτισης και μεγαλύτερη ανθεκτικότητα της αγοράς εργασίας σε σοκ…

Το εύλογο ερώτημα που γεννάται βέβαια είναι αν οι συντάκτες των πρόσφατων προτάσεων του ΟΟΣΑ για την αγορά εργασίας και την ελληνική οικονομία τα έχουν διαβάσει όλα αυτά.

Πηγή: efsyn.gr