Το 2006 δημοσιεύθηκε ένα άρθρο με τίτλο «Διαχείριση Κρίσεων – Crisis Management: Είναι οι επιχειρήσεις έτοιμες για τα απρόοπτα;».
Ας προσέξουν οι αναγνώστες ότι το άρθρο δημοσιεύθηκε πριν από 11 χρόνια, δηλαδή 4 χρόνια πριν την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) και ένα χρόνο πριν την επανεκλογή της κυβέρνησης της ΝΔ. Με λίγα λόγια: δημοσιεύθηκε όταν οι Έλληνες χόρευαν, ακόμη, αποχαυνωμένοι πάνω στα τραπέζια των μπουζουκομάγαζων.
Σε εκείνο το άρθρο λοιπόν δόθηκε ο ορισμός της Διαχείρισης Κρίσεων. Πιο συγκεκριμένα, είχε διατυπωθεί ότι ”…η Διαχείριση Κρίσεων ορίζεται ως η μεθοδολογία εκείνη που περιλαμβάνει συγκεκριμένο σχέδιο, οργάνωση, καθοδήγηση, και έλεγχο κατά την σημαντική περίοδο ακριβώς πρίν, κατά τη διάρκεια, και μετά από μία καταστροφή, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι τυχόν απώλειες των πόρων ενός οργανισμού από αυτή την καταστροφή και οι οποίοι (πόροι) θεωρούνται άκρως απαραίτητοι για την πλήρη επανόρθωση του οργανισμού αυτού…”
Έκτοτε, εδώ και 11 χρόνια, ο συγκεκριμένος ορισμός χρησιμοποιήθηκε συστηματικά σε άρθρα στο διαδίκτυο αλλά και σε πτυχιακές και μεταπτυχιακές εργασίες φοιτητών σε ελληνικά ακαδημαϊκά ιδρύματα, πχ. στο ΕΜΠ, στο Χαροκόπειο, στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο ΤΕΙ Ηρακλείου κλπ
Όσο και να φαίνεται παράξενο, στην Ελλάδα ο ορισμός της Διαχείρησης Κρίσεων πρωτοδόθηκε σε εκείνο το άρθρο
Υπάρχει βέβαια μία μικρή, ελαχιστότατη τεχνική λεπτομέρεια η οποία με κάποιο τρόπο δυστυχώς συνδέεται με τη σημερινή τραγική επικαιρότητα του θανάτου δεκάδων συμπολιτών μας από την πρόσφατη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Εκείνο το άρθρο του 2006 κατέληγε με μία πρόταση. Μία πρόταση για την ”…ανάγκη μετεξέλιξης του σχεδίου Πολιτικής Προστασίας «ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ»σε Σχέδιο Διαχείρισης Κρίσεων – Πολιτικής Προστασίας τόσο σε Εθνικό όσο και σε τοπικά / περιφερειακά επίπεδα.”.
Ένα μήνα πριν τις πυρκαγιές της Ηλείας, στις 28 Ιουλίου 2007, είχε δημοσιευθεί ακόμη ένα άρθρο. Τίτλος του άρθρου ήταν: «Η εκπαίδευση των εργαζομένων ως εργαλείο στην αντιμετώπιση έκτακτων αναγκών». Και σε εκείνο το άρθρο είχε επαναληφθεί ακόμη μία φορά η «…ανάγκη μετεξέλιξης του σχεδίου Πολιτικής Προστασίας «ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ» σε «Σχέδιο Διαχείρισης Κρίσεων – Πολιτικής Προστασίας» τόσο σε Εθνικό όσο και σε τοπικά / περιφερειακά επίπεδα.
Ένα μήνα μετά τη δεύτερη προτροπή για αλλαγή του σχεδίου «Ξενοκράτης», στις 24 Αυγούστου 2007, ξέσπασαν οι φωτιές στην Ηλεία.
Δηλαδή, δύο φορές στο απώτερο παρελθόν (προ Κρίσης), το 2006 και το 2007, επαναλήφθηκε η πρόταση για την ανάγκη μετεξέλιξης του σχεδίου “Ξενοκράτης”, δύο φορές έγιναν φυσικές καταστροφές με εκατοντάδες συνολικά θανάτους συμπολιτών μας, αλλά δυστυχώς δεν έγινε τίποτε.
Τί είχε συμβεί όμως μεταξύ του έτους 2003 (δημιουργία σχεδίου “Ξενοκράτης”) και του έτους 2006 όταν κατατέθηκε δημοσίως η πρόταση για την ανάγκη μετεξέλιξης του σχεδίου “Ξενοκράτη” σε “Σχέδιο Διαχείρισης Κρίσεων”; Ποιό ήταν εκείνο το γεγονός που άλλαξε άρδειν τα δεδομένα αντιμετώπισης των φυσικών καταστροφών;
Ο τυφώνας Κατρίνα, το 2005. Η συγκεκριμένη φυσική καταστροφή άλλαξε τα πάντα στις ΗΠΑ. Άλλαξε κυρίως την οργανωτική δομή αντίδρασης του αμερικανικού κράτους στις φυσικές καταστροφές και στις ξαφνικές κρίσεις.
Το σχέδιο «Ξενοκράτης» ήταν δυσκίνητο και παρωχημένο ήδη από το 2006. Εδώ και 11 χρόνια δυστυχώς…
Γιατί δεν εισακούστηκαν εκείνες οι προτροπές πριν από 11 χρόνια;
Από το 2006 άλλαξαν αρκετές κυβερνήσεις: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τι έκαναν; Τίποτε.
Ίσως, τα στελέχη των κυβερνώντων, δεν πίστευαν στο γεγονός ότι η καλύτερη άμυνα στις ξαφνικές κρίσεις είναι ο σωστός οργανωτικός (επανα)σχεδιασμός των δομών ενός συστήματος άμυνας.
