Πυρκαγιά πέρασε μέσα στο χωριό – Οι φλόγες «έγλυψαν» τα σπίτια
Το 2007 κάηκε απ’ άκρη σ’ άκρη στην αρχή της μεγαλύτερης τραγωδίας στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Το 2017, η μαύρη επέτειος λίγο έλλειψε να μετατραπεί σε επανάληψη αυτής της τραγωδίας. Η μαρτυρική Μάκιστος παραλίγο να ξανακαεί όταν το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου, πιθανότατα από καύση σε αγροτικές εργασίες που ξέφυγε από τον έλεγχο, πυρκαγιά επεκτάθηκε προς το χωριό, μπήκε μέσα σε αυτό και στην κυριολεξία οι φλόγες «έγλυψαν» τα σπίτια. Οι κάτοικοι πανικόβλητοί, άλλοι με δάκρυα στα μάτια και άλλοι γεμάτοι οργή, έτρεχαν να σώσουν το χωριό τους, που μετά το 2007 ανακατασκευάστηκε από την οικογένεια Βαρδινογιάννη και τώρα έβλεπαν πως κινδύνευε να ξαναγίνει στάχτη…
Η παρ’ ολίγον επανάληψη της τραγωδίας
Η πυρκαγιά ξέσπασε στη Μάκιστο περίπου στις τέσσερις το απόγευμα του Σαββάτου. Η φορά των ανέμων έσπρωχνε από δυτικά προς ανατολικά τις φλόγες που δεν άργησαν να μπουν στο χωριό. Σχεδόν από την αρχή οι πυκνοί καπνοί «έπνιξαν» το χωριό, καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολο το έργο των πυροσβεστών και σκορπώντας τον πανικό στους κατοίκους. Οι φλόγες δεν άργησαν να μπουν μέσα στο χωριό φτάνοντας έως και κάτω από την πλατεία από δύο πλευρές.
Οι ηλικιωμένοι με δάκρυα στα μάτια, βλέποντας ξανά μπροστά τους τον εφιάλτη να ζωντανεύει ζητούσαν βοήθεια για να σωθούν τα υπάρχοντά τους, ότι είχε γλιτώσει πριν από δέκα χρόνια και ότι φτιάχτηκε ξανά με κόπο στη συνέχεια. Οι στιγμές που ακολούθησαν ήταν δραματικές. Από την πρώτη στιγμή το Κέντρο Επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής ενημερώθηκε πως η κατάσταση ήταν κρίσιμη, ο κίνδυνος να ξανακαεί το χωριό ορατός και πλέον άρχισαν να φτάνουν σταδιακά δυνάμεις από όλη την Δυτ. Ελλάδα και την Πελοπόννησο. Ο αριθμός των δυνάμεων είχε φτάσει στην κορύφωσή της τους 60 πυροσβέστες με 27 οχήματα, ενώ σημαντική ήταν η συμβολή της Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας με υδροφόρες και μηχανήματα και του δήμου Ζαχάρως, στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας.
Η φωτιά περιορίστηκε έξω από το χωριό μόλις έπεσε το σκοτάδι και από εκεί και ύστερα, οι πυροσβέστες δούλεψαν όλη τη νύχτα έως το απόγευμα της Κυριακής για να σβήσουν και την τελευταία εστία και τον τελευταίο καπνό… Επικεφαλής των δυνάμεων τέθηκε ο Περιφερειακός Διοικητής Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Δυτ. Ελλάδας Κώστας Κυριακόπουλος, ενώ επί τόπου βρέθηκαν οι αντιπεριφερειάρχες Ηλείας Γιώργος Γεωργιόπουλος και Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστας Μητρόπουλος, ο Αστυνομικός Διευθυντής Ηλείας Κώστας Στεφανόπουλος με τον αναπληρωτή του Σωτήρη Παπασωτηρίου κ.α.
Δραματικές στιγμές στο σπίτι του Νίκου Πόθου
Το σπίτι της οικογένειας του Νίκου Πόθου, πρώην προέδρου της Μακίστου το 2007 και πατέρα του σημερινού, Νώντα Πόθου, βρέθηκε στο επίκεντρο της πύρινης απειλής. Και δύο και τρεις φορές οι φλόγες πλησίασαν σε απόσταση λίγων μέτρων και ο ηλικιωμένος πρώην πρόεδρος είδε μπροστά του να εκτυλίσσεται το ίδιο έργο δέκα χρόνια μετά. Τότε που βλέποντας τη φωτιά να έρχεται από το Παλαιοχώρι, επέλεξε να μείνει για να σώσει το σπίτι του. Όταν είδε πως αυτό ήταν μάταιο, έφυγε με τα πόδια, έχοντας ήδη υποστεί εγκαύματα. Είδε συγχωριανούς του να καίγονται, όντας ανήμπορος να αντιδράσει και να κάνει κάτι για αυτούς, σώθηκε όταν τον βρήκαν με το αυτοκίνητο του Πανταζή Χρονόπουλου, ο τότε δήμαρχος και ο αντιδήμαρχος Σπύρος Μπηλιώνης… Το Σάββατο, ο γιος και τα εγγόνια του, ήταν αυτοί που προσπαθούσαν να αποσοβήσουν τον κίνδυνο και εκείνος αποσβολωμένος, ξαναζούσε το 2007…
Η δεξαμενή ήταν σφραγισμένη
Ένα από τα εξωφρενικά που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της φωτιάς στη Μάκιστο, ήταν αυτό με τη σφραγισμένη δεξαμενή πάνω από την πλατεία του χωριού. Όταν εξαντλήθηκαν τα αποθέματα νερού και αναζητήθηκε τρόπος ανεφοδιασμού, προτάθηκε να πάρουν νερό από τη δεξαμενή. Όμως προς έκπληξη όχι μόνο των πυροσβεστών αλλά και κατοίκων του χωριού, αυτή ήταν όχι μόνο κλειδωμένη με λουκέτο, αλλά πάνω σε αυτό είχε πέσει και τσιμέντο. Άγνωστο ποιος είχε προβεί σε μια τέτοια ενέργεια για τη διασφάλιση της δεξαμενής. Όμως καθυστέρησε σημαντικά τον ανεφοδιασμό με αποτέλεσμα η φωτιά να αναζωπυρωθεί και πάλι κοντά στα σπίτια και οι κάτοικοι πανικόβλητοι να προσπαθούν με τα δικά τους λάστιχα ποτίσματος να σώσουν ότι μπορούσαν. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που κατάβρεχαν μέχρι και τις στέγες τους, υπό το φόβο να αρπάξουν φωτιά αυτές από καύτρες που μετέφερε ο αέρας… Τελικά η δεξαμενή, που όπως διαπιστώσαμε δεν είχε κάποια παροχή ή κρουνό για την Πυροσβεστική, «παραβιάστηκε» και με τη χρήση αντλητικής μηχανής εφοδιάστηκαν με νερό τα πυροσβεστικά οχήματα. Όσο κρατούσε αυτή η αναμονή, προτάθηκε να μεταβούν τα οχήματα στο Παλαιοχώρι για να γεμίσουν με νερό…!!!
Ένα πουλί καθήλωσε τα Canadair
Η σημαντική βοήθεια από τα εναέρια μέσα, σύμφωνα με πληροφορίες περιορίστηκε μόνο στις ρίψεις από τα τρία PZL που καθυστερούσαν σημαντικά έως ότου ανεφοδιαστούν στην Καλαμάτα. Θα πρέπει όμως να σημειώσουμε πως οι πρώτες τρεις ρίψεις υπήρξαν καταλυτικές ώστε να γλιτώσουν σπίτια που εκείνη την ώρα είχαν τυλίξει οι φλόγες και από τους πυκνούς καπνούς οι επίγειες δυνάμεις δεν μπορούσαν να επιχειρήσουν. Τα Canadair έφτασαν αργά το απόγευμα για να πραγματοποιήσουν έξι ρίψεις έως το τελευταίο φως της ημέρας. Νωρίτερα κατά την απογείωσή τους, στο ένα σκάφος όπου ήταν ο επικεφαλής της επιχείρησης, σύμφωνα με πληροφορίες χτύπησε κάποιο μεγάλο πουλί, με αποτέλεσμα να προσγειωθεί άμεσα στη βάση του για έλεγχο. Όταν αυτός ολοκληρώθηκε χωρίς προβλήματα, τότε δόθηκε το πράσινο φως για να πετάξουν προς την Ηλεία τα δύο CL-415.
