Ο γιαλός της Αγγέλας

Σε αυτό το εθνικό αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει, όλες οι φωνές οι οποίες προθυμοποιούνται να μιλήσουν εκ μέρους και προς υπεράσπιση της ελληνικής πλευράς, είναι πάντα καλοδεχούμενες. Πόσο μάλλον όταν ανήκουν σε προσωπικότητες οι οποίες έχουν κερδίσει μέσα από το έργο τους μεγάλο κύρος και σημαντική αναγνώριση σε ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο επίπεδο. Σίγουρα ο σκηνοθέτης του θρυλικού «Ζ» και των τόσων και τόσων σπουδαίων ταινιών, Κώστας Γαβράς, συνιστά μία από αυτές τις φωνές, γι’ αυτό και τον ακούμε συχνά να εκφράζει την άποψή του για το ελληνικό ζήτημα. Οι τελευταίες δημόσιες παρεμβάσεις του ήταν όπως πάντα εντυπωσιακές αλλά δυστυχώς το ίδιο μάταιες. Δεν κάνει κάτι λάθος ο Γαβράς. Το αντίθετο, όποτε αποφασίζει να πάρει το λόγο, πάντοτε το πράττει επειδή έχει κάτι ουσιαστικό να πει και γενικώς δεν χαρίζεται. Αυτή τη φορά, μιλώντας κατά τη διάρκεια της εναρκτήριας εκδήλωσης του ελληνικού φεστιβάλ «Hellas Filmbox» –το οποίο παρεμπιπτόντως πάει και πολύ καλά– στον κινηματογράφο Babylon του Βερολίνου, ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης είπε χαρακτηριστικά: «Ως Έλληνας θέλω να πω στην κ. Μέρκελ: βγάλτε έξω τους Έλληνες από τη φυλακή στην οποία βρίσκονται». Η συνέχεια ήρθε λίγο αργότερα με συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα «Neues Deutschland», όπου ξαναζήτησε από την καγκελάριο Μέρκελ να παρέμβει, με το σκεφτικό ότι, ως ισχυρή πολιτικός της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης, μπορεί και πρέπει να αλλάξει ριζικά τη στάση της ΕΕ απέναντι στην Ελλάδα και να θέσει ένα τέλος στην αυστηρή πολιτική της λιτότητας. Δεν παρέλειψε επίσης να την εκθειάσει, αναφέροντας ότι προσωπικά υπολήπτεται την πολιτική της Γερμανίδας καγκελαρίου, αλλά άνθρωποι οι οποίοι έχουν περιέλθει σε τέτοια δυστυχία, όπως οι Έλληνες, δεν μπορούν να διαφοροποιήσουν τις πολιτικές. Παρά ταύτα, μπορούμε να θεωρήσουμε δεδομένο ότι και ο ίδιος γνωρίζει την σκληρή αλήθεια: η καγκελάριος δεν θα κάνει τίποτα υπέρ της Ελλάδος, παρά μόνο στην εξαιρετικά απίθανη περίπτωση που αυτό θα συνεπάγεται σημαντικό πολιτικό όφελος για την ίδια. Η  Άνγκελα Μέρκελ είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική περίπτωση καιροσκόπου πολιτικού της εποχής της και αυτό αποκλείεται να το αγνοεί ένας Γαβράς. Αλλά και τι άλλο να κάνει; Ίσως ακόμη κι αυτός να σκέφτεται ό,τι και το θυμόσοφο κομμάτι του λαού: κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό.