Φίλτατοι μετεωρολόγοι των οποίων τις αναλύσεις εμπιστεύομαι ανεπιφύλακτα, παρακολουθώντας τα καιρικά φαινόμενα που κατσικώθηκαν έτη συναπτά δέκα μαζί με τα σωτήρια μνημόνια πάνω από τον αττικό ουρανό, έκαναν προσφάτως μια θεμελιώδη ανακάλυψη. Στη βιασύνη τους λέει οι εθνοσωτήρες να τα αλλάξουν όλα στη χώρα, τοποθέτησαν τον πήχη πολύ ψηλά ώστε ν’ αγγίξει στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας.

Η σκέψη ήταν απλή και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις θα μπορούσε να αποδώσει. Πως είναι δυνατόν άραγε, να ανατραπούν άρδην οι καιροί αναρωτήθηκαν, και κατέληξαν να ακολουθήσουν το παράδειγμα των προγόνων μας.

Οι αρχαίοι ημών ως γνωστόν σέβονταν την μήνιν του Αίολου και εξευμένιζαν την οργή του με πολυδάπανες σπονδές και ανθρωποθυσίες. Έτσι αποφάσισαν και τούτοι και πρόσφεραν σύμπασα τη κοινωνία βορά στις ορέξεις των φραγκοφόρων. Έπιασαν κατόπιν τον ταύρο από τα κέρατα και περιδινούμενοι γύρω από το κεφάλι του θηρίου έκαναν την ψωροκώσταινα γης Μαδιάμ. Με παρόμοια επιτυχία αναμετρήθηκαν και με τον καιρό.

Το ετεροχρονισμένο έαρ μες το καταχείμωνο, ακολούθησε ένα θλιμμένο φθινόπωρο και μεσούντος του Ιουλίου ο υδράργυρος αποτρελάθηκε κι αντί για καύσωνα φιλοδώρησε την οικονομία του τόπου με μόνιμες πολικές θερμοκρασίες.

Αυτά ανακάλυψαν οι φίλοι μου αναλυτές που εκπονούν ανασκοπήσεις προσπαθώντας να ερμηνεύσουν τα «μετεωρολογικά φαινόμενα» που μας ταλαιπωρούν. Τέτοιες τρομακτικές μεταβολές ούτε το φαινόμενο του θερμοκηπίου να μας έπληττε…