Τι είναι λοιπόν τα «Happy Fridays» που έσκασαν σαν βόμβα στη νωθρή καθημερινότητα και θυμίζουν προσφορά bar για αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ σε χαμηλή τιμή; Καταρχήν νομίζω ότι θα ήταν δίκαιο να ισχυριστούμε ότι τα «Happy Fridays» δεν είναι ο κανόνας σε σχέση με τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις στα υψηλά κλιμάκια της εξουσίας. Μοιάζει περισσότερο με ευχάριστο ατύχημα, από τα λίγα που συμβαίνουν στις αίθουσες συσκέψεων και στους διαδρόμους των υπουργείων.

Ακριβώς γι’ αυτό ξαφνιάζει η θεσμοθέτηση ενός μέτρου το οποίο αφενός αποσκοπεί στην ενίσχυση του ποιοτικού χρόνου των παιδιών με τις οικογένειές τους και αφετέρου διευρύνει τις δυνατότητες ενασχόλησής τους με δραστηριότητες που άπτονται των προσωπικών τους ενδιαφερόντων, συμβάλλοντας έτσι όχι μόνον στην γνωστική, αλλά και στην συναισθηματική και κοινωνική τους ανάπτυξη. Η αλήθεια είναι πως δεν μας έχουν συνηθίσει σε τέτοια. Ούτε περίμενε κανείς ότι το υπουργείο Παιδείας θα έστηνε έναν θεσμό με βάση τα συμπεράσματα που έχουν σχηματίσει στελέχη του από την παρακολούθηση των κατά καιρούς πρωτοβουλιών διαφόρων Συλλόγων Διδασκόντων. Συνήθως τέτοιες ιστορίες καταλήγουν εύκολα στο αρχείο.

Να όμως που συνέβη και έτσι «ανάλογα με την απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων και με τη σύμφωνη γνώμη του κάθε γονέα, η τσάντα των μαθητριών και μαθητών θα παραμένει στο σχολείο για τουλάχιστον ένα Σαββατοκύριακο κάθε μήνα, δηλαδή από την Παρασκευή, που έχει αποφασιστεί από τον Σύλλογο Διδασκόντων του σχολείου, έως την Δευτέρα». Αναμφίβολα πρόκειται για μία από τις πιο ενδιαφέρουσες εξελίξεις στον χώρο της Παιδείας, εφόσον επανέρχεται με θεσμικά έμπρακτο τρόπο το ζήτημα του ποιοτικού χρόνου των μαθητών, σε συνάρτηση και με την ελεύθερη και δημιουργική ανάπτυξη της πολύπλευρης προσωπικότητάς τους.

Είναι σοβαρό ζήτημα. Όσοι έχουν παιδιά στο σχολείο το βιώνουν στο πετσί τους. Φτάνει το τέλος της εβδομάδας και αντί παιδιά και γονείς να απολαύσουν το σαββατοκύριακό τους κάνοντας πράγματα ή έστω χαλαρώνοντας στο σπίτι, χώνονται ανάμεσα σε ογκώδη σχολικά εγχειρίδια μέχρι την Κυριακή το βράδυ. Η «τσάντα στο σχολείο» δεν θα λύσει τελείως το πρόβλημα, αλλά είναι σίγουρα ένα βήμα μπροστά, και μάλιστα μεγάλο.