Δεν πάνε πολλές μέρες που ο Παναγιώτης Μιχόπουλος επέστρεψε στον Κόροιβο από την Παναχαϊκή, όπου είχε πάει να δοκιμάσει την τύχη του και να απλώσει τα φτερά του και ο 24χρονος βολεϊμπολίστας ανακοίνωσε, μέσω της προσωπικής του σελίδας στο facebook, την αποχώρησή του όχι μόνο από τον αμαλιαδίτικο σύλλογο αλλά και από το βόλεϊ γενικότερα! Μια μεγάλη απώλεια τόσο για τον Κόροιβο όσο και το ηλειακό βόλεϊ καθώς ο Μιχόπουλος ασχολείται με το άθλημα από 12 ετών και βήμα-βήμα έφτασε προ των πυλών της Α1.
Η δήλωση αποχώρησης
Η δήλωση αποχώρησης του Μιχόπουλου έχει ως εξής: «Ήταν περίπου πριν 14 χρόνια όταν ένας γυμναστής με πήρε από το χέρι και μου είπε πως πρέπει να ασχοληθώ με το βόλεϊ. Το έκανα, τον άκουσα και πήγα.
Εκεί λοιπόν μόλις το είδα μου άρεσε και αποφάσισα να το ακολουθήσω. Στα δέκα μου χρόνια άρχισα να χαϊδεύω την κίτρινη θεά. Σιγά σιγά οι προπονητές μου μου μάθαιναν τα πρώτα της μυστικά. Αργότερα μετά από πολλή προσπάθεια, χαρές, λύπες, πήγαινα και έβλεπα προπονήσεις στην ανδρική ομάδα, η οποία ήταν στην Α2 Εθνική κατηγορία και είχε την τιμή να έχει πολύ μεγάλους αθλητές, Έλληνες και ξένους.
Εκεί λοιπόν πήγαινα και μάζευα μπάλες και έβγαζα φιλέ θαυμάζοντας αυτούς τους αθλητές! Την επόμενη χρονιά μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω προπόνηση και να είμαι συμπαίκτης με αυτούς τους αθλητές. Ήταν η στιγμή που κοίταγα έναν αθλητή και λέω αυτός είναι το είδωλό μου, με βοηθούσε σε κάθε προπόνηση να γίνω καλύτερος. Κάποιοι είπαν πως με έχει φτύσει στο στόμα, τον σεβόμουν και τον άκουγα σε ό,τι και να μου έλεγε με σκυμμένο το κεφάλι. Ήταν πολύ μεγάλος παίκτης και για μένα κάτι το ξεχωριστό. Το όνομά του είναι Δημήτρης Κόζης. Θα τον χαρακτηρίσω με μια λέξη παικταράς!
Την επόμενη χρονιά λοιπόν πήρα την ευκαιρία από τον προπονητή Ανδρέα Γκρουμούσα και έπαιξα βασικός στην Α2 Εθνική Κατηγορία σε ηλικία 16 ετών. Την τέταρτη αγωνιστική είχα ένα σοβαρό τραυματισμό και η χρονιά τελείωσε εκεί για μένα. Την επόμενη χρονιά ξαναέπαιξα, πέρασαν χρόνια, έφτασα 24 που ήρθε η Παναχαϊκή και με ζήτησε να πάω να παίξω Α1. Εκεί λοιπόν ήμουν συμπαίκτης με παίκτες που μόνο στην τηλεόραση τους είχα δει (πολλά κιλά βόλεϊ). Για προσωπικούς λόγους έφυγα και γύρισα πίσω στην πόλη μου!
Ήρθε η στιγμή λοιπόν που αποφάσισα να σταματήσω να χαϊδεύω την κίτρινη θεά. Ήθελα να ευχαριστήσω όλους αυτούς που με βοήθησαν να μάθω αυτά που έμαθα (διοικούντες, προπονητές, γυμναστές, συμπαίκτες). Ένας μεγάλος κύκλος για μένα έκλεισε που μέσα από αυτόν είχα χαρές και λύπες, αλλά κρατάω μόνο τις χαρές. Έκανα φίλους που τους σέβομαι και τους εκτιμώ. Ευχαριστώ λοιπόν όλους εσάς».
