Πέρασαν με επιτυχία τα stress tests οι ελληνικές τράπεζες! Η είδηση εννοεί τις τέσσερις όλες κι όλες συστημικές τράπεζες που έμειναν στην ελληνική αγορά, αριθμός απαράδεκτα μικρός αν τον συγκρίνεις με την αναλογία (μεγέθους οικονομίας και πληθυσμού) των υπόλοιπων κρατών της ΕΕ. Αλλά το τι απέγιναν οι μικρές και οι συνεταιριστικές τράπεζες, οι οποίες μέχρι την εποχή των μνημονίων έσπαγαν τρόπον τινά το «ολιγοπώλιο» του χρήματος είναι μία άλλη ιστορία.

Σήμερα λοιπόν θα πούμε μόνο δυο λόγια, τελείως καθαρά και ξάστερα, τελείως ανθρώπινα, γι’ αυτές τις τράπεζες οι οποίες πέρασαν το τεστ κεφαλαιακής επάρκειας και έτσι μπορούμε όλοι να συνεχίσουμε να ελπίζουμε ότι παρά την συνέχεια της επιτήρησης (αυστηρής ή μη) και τις ποικίλες δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα για τον μακροπρόθεσμο δημοσιονομικό της εξορθολογισμό, η παρένθεση που άνοιξε πριν από οκτώ χρόνια θα κλείσει τον ερχόμενο Αύγουστο. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως θ’ αρχίσουμε να λησμονήσουμε κιόλας τί έχει συμβεί…

Και για το θέσω χωρίς περιστροφές και με τρόπο τέτοιο ώστε να μπορέσει να το καταλάβει και ο πλέον άσχετος, και ο πλέον «αγράμματος», το ζήτημα δεν είναι μόνο ότι οι τράπεζες σώθηκαν με λεφτά του ελληνικού λαού (αυτό το έχουν κατανοήσει πια οι πάντες), αλλά εξίσου κομβικής σημασίας είναι το γιατί.

Το ίδιο απλά, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αυτές οι τόσο βαρύγδουπα ονοματισμένες ως «συστημικές τράπεζες» συμμετείχαν στο πάρτι του μεγάλου αέρα. Προμήθευαν αφειδώς με ζεστό χρήμα, κυρίως «μεγαλοεπενδυτές» που λίγο αργότερα αποδείχθηκαν οι μεγαλύτεροι μπαταχτσήδες από καταβολής του νεοελληνικού κράτους. Ένας από δαύτους που είχε πιαστεί στα σύνορα με 5 μύρια στην τσέπη και κάνει ζωάρα στην Ελβετία με τα λεφτά μας, δηλώνει άπορος, αρνούμενος έτσι να καταβάλλει τα 45 μύρια που χρωστά! Να ζήσουμε να τα θυμόμαστε. Αέρας everything… Dust in the wind…

Η ζημιά πάντως έγινε και πληρώθηκε αλλά αυτό δεν τους αρκεί. Πρέπει να τα πάρουν όλα. Σε ορισμένες περιπτώσεις δίνουν προτεραιότητα στα μεγάλα ψάρια αλλά αυτός δεν είναι ο κανόνας. Πάλι οι μαρίδες την πληρώνουν. Έτσι, στέλνουν ραβασάκια ότι προτίθενται να πουλήσουν τα δάνεια στα (κερδοσκοπικά) funds, προσημειώνουν οικόπεδα, σπίτια, περιουσίες. Υπάρχουν άνθρωποι που μόχθησαν μια ζωή για να τα αποκτήσουν αλλά τι σημασία έχει. Ας είναι καλά ο Θέμος και οι Θέμοι, που δεν θα πληρώσουν ποτέ.