Στα ίδια μέρη…
Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς και οι νεκροί με τους νεκρούς! Αυτό είναι το σωστό και πάλι καλά που δεν μπλέκουν οι δύο κόσμοι, όσο συχνά κι αν οι άνθρωποι νεκρανασταίνουν μεγάλες προσωπικότητες της ιστορίας με ευχές και προσευχές.
Τον Αντρέα φερειπείν, τον έχουν καλέσει ουκ ολίγες φορές οι κομματάρχες και τα κοπάδια τους να σηκωθεί από τον τάφο του για να θαυμάσει τα έργα των μεταγενέστερων. Πόσες και πόσες φορές από το 96΄ δεν του έχουν ζητήσει να σηκωθεί για να δει το παιδί ή τα παιδιά της αλλαγής…
Στον πυρήνα της αυτή η προτροπή δεν είναι τόσο αθώα όσο φαίνεται. Στην πραγματικότητα αυτό το οποίο επιθυμούν διακαώς εκείνοι που συνηθίζουν να καλούν τα πνεύματα δεν είναι η μεταφυσική συγκίνηση των νεκρών, αλλά το δέος των ζωντανών.
Με άλλα λόγια, ακριβώς επειδή οι κληρονόμοι και συνεχιστές του οράματος υστερούν σε σχέση με τον προκάτοχο, επικαλούνται νοερά την αυθεντία του για να αναπληρώσουν ένα τεράστιο κενό. Το πρόβλημα είναι ότι όπως και να βαφτίσεις κάτι ή όσες φορές και με όσους διαφορετικούς τρόπους κι αν επικαλεστείς το παρελθόν, η ουσία δεν αλλάζει.
Κατά συνέπεια, το ερώτημα που τίθεται εκ νέου και έχει τεθεί πολλές φορές στο παρελθόν με διάφορες μορφές, είναι τι νόημα έχουν όλα αυτά˙ και τι νόημα έχουν εν προκειμένω οι λέξεις «κίνημα» και «αλλαγή».
Καταρχήν, την έννοια του κινήματος την επικαλούνται οι πάντες –μέχρι και ο Τραμπ είχε κάνει λόγο για κίνημα μόλις είχε εκλεγεί– αλλά η ιστορία έχει δείξει ότι τα κινήματα συγκροτούνται, αυθόρμητα συνήθως, από τον λαό, με ευρύτατη δηλαδή κοινωνική βάση, κι όχι από τα επιτελεία των κομμάτων.
Η «αλλαγή» πάλι, είναι ένας όρος με βαρύ ιστορικό φορτίο, ο οποίος αναφέρεται ευθέως στον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο ήδη με την εμφάνισή του και την διακήρυξη της 3ης Σεπτεμβρίου επέφερε πληθώρα σημαντικών αλλαγών στην ελληνική κοινωνία και την πολιτική ζωή του τόπου.
Τότε η «αλλαγή» είχε νόημα και σκοπό καθώς συνδεόταν άμεσα με το περιβάλλον στο οποίο εμφανίστηκε. Δεν είναι καθόλου κακό να σέβεσαι και να προασπίζεσαι τις ιδέες και την ιστορία της παράταξής σου.
Κακό είναι όμως να κομίζεις ένα κενό γράμμα, προκειμένου να βγεις από την δύσκολη θέση να εφεύρεις ένα σύγχρονο και επίκαιρο πολιτικό αλφαβητάρι. Γι’ αυτό Αντρέα μείνε εκεί που είσαι. Τα σπουδαία μάλλον αργούν ακόμη αλλά μην ανησυχείς. Όταν έρθει αυτή η ώρα, όλο και κάποιος θα βρεθεί να σε φωνάξει.
